De roze film is een van de belangrijkste genres die Japan aan de wereldcinema heeft gegeven. Over het algemeen worden alle soorten speelfilms met erotische elementen roze films genoemd.
Ze zijn echter niet te vergelijken met die eenvoudige en tweederangs B-klasse films uit andere landen, en dat is het belangrijkste element dat ze specialiseert en onderscheidt van die sexploitation en erotische mainstream films uit die andere landen. Ze zijn niet alleen erotisch, maar ook zeer artistiek en esthetisch. Japanse filmmakers hebben in dit genre enkele van de beste films ter wereld gemaakt. Roze films domineerden de Japanse filmmarkt van de jaren 1960 tot de jaren 1980.
Deze lijst heeft geprobeerd om veel klassieke roze films op te nemen, die Nikkatsu Roman Porno, Toei Pinky Violence, of andere Japanse erotische films kunnen zijn. Maar veel van dergelijke films met erotische elementen die niet zozeer pink zijn, maar meestal in andere genres vallen, zijn buiten beschouwing gelaten. Over het algemeen worden films uit de Japanse New Wave uitgesloten, behalve het werk van Nagisa Oshima, wier films eigenlijk zeer erotisch en pinky zijn.
Bijv. Akio Jissoji’s twee meesterwerken “Mujo” en “Mandala”, en Yoshishige Yoshida’s meesterwerk “Eros Plus Massacre” zijn meer filosofische en esthetische films dan erotische. Seijun Suzuki’s “Branded to Kill” is meer een Yakuza-film dan roze. Shohei Imamura’s “Unholy Desire”, “The Insect Woman”, en “The Pornographers” zijn niet roze; het zijn realistische films die over het algemeen worden geprezen als klassiekers van de Japanse New Wave. Kaneto Shindo’s “Onibaba” is erotisch, maar het is ook een horrorklassieker.
In deze lijst zijn die films opgenomen waarvan het hoofdbestanddeel seks, erotiek, sadomasochisme, geisha’s of prostituees is, en die over het algemeen niet in andere genres vallen. Natuurlijk is het hoofddoel van deze lijst om een licht te werpen op vele klassieke roze films die niet erg bekend zijn. Hier is de lijst van 30 klassieke roze films.
1. In the Realm of the Senses (Nagisa Oshima, 1976)
Mogelijk een van de grootste erotische films aller tijden, Nagisa Oshima’s ongelooflijke meesterwerk “In the Realm of the Senses” richt zich voornamelijk op het erotische leven van Sada Abe, een echte vrouw uit Japan die later een volksheld werd in haar land. De film zelf is gebaseerd op echte incidenten uit haar leven. De film bevat vele krachtige en immens erotische scènes die het publiek het gevoel geven dat ze niet naar een film kijken, maar de liefde bedrijven met een wellustige geisha. De film heeft veel ongesimuleerde seksscènes, waardoor hij niet op grote schaal is uitgebracht.
Het hoofdthema van deze film is lust en jaloezie, en daar is hij natuurlijk misschien wel het grootste voorbeeld van. Het is zelfs een soort parabel in dat thema. Oshima richt zich vooral op deze thema’s in plaats van op Sada Abe’s liefde voor haar minnaar. Hij laat zien hoe lust mensen naar de dood kan leiden. Deze film is zowel beroemd als berucht over de hele wereld en behoeft geen verdere uitleg. Degenen die hem niet hebben gezien en er niet van hebben genoten, zijn zeker ongelukkige mensen.
2. A Snake of June (Shinya Tsukamoto, 2002)
Shinya Tsukamoto is algemeen bekend als de cultregisseur van bizarre films als “Tetsuo: The Iron Man” en “Tokyo Fist”, onder andere. Zijn typische stijl heeft hij zeker onder de knie in zijn meesterwerk “A Snake of June”, een bizarre, verontrustende, voyeuristische en surrealistische erotische film.
De voortdurende regen in vele scènes van de film en de prachtige blauwe monochrome cinematografie zijn gebruikt om de personages, locaties en cinematografie te verbinden met het filmthema van voyeurisme en een soort van wraak. Door de surrealistische en nachtmerrie-achtige beelden, is het moeilijk om het echte van het ingebeelde te onderscheiden.
De film kan eenvoudig worden begrepen als je je concentreert op de personages, voornamelijk de goede, verlegen, gekwelde en gestalkte protagonist. Het verhaal lijkt enigszins op dat van “Tokyo Fist”, dat zeer gewelddadig is en dat slechts een opwarmertje lijkt te zijn voor “A Snake of June”.
3. Go, Go Second Time Virgin (Koji Wakamatsu, 1969)
Koji Wakamatsu is waarschijnlijk de belangrijkste regisseur als het gaat om het roze genre. Hij heeft veel films in dit genre gemaakt en zijn avant-gardistische film “Go, Go Second Time Virgin” is zeker zijn meesterwerk, dat zich afspeelt op slechts één locatie: het dak van een appartement.
Het eenvoudige plot, de filosofische dialogen, de stilistische cinematografie, de rommelige en gestoorde personages, de politieke boodschappen, de weerzinwekkende verkrachtings- en moordscènes, en de zeer intrigerende scènes op slechts één locatie zijn enkele van de geweldige dingen aan deze film. Het is ongetwijfeld een van de grootste films uit de roze filmgeschiedenis.
4. A Woman Called Sada Abe (Noboru Tanaka, 1975)
Dit is nog zo’n geweldige film gebaseerd op de volksheld Sada Abe, die eigenlijk groter en uitgebreider is dan Oshima’s “In the Realm of the Senses” als het gaat om het leven van Abe. Oshima’s versie was eigenlijk gericht op het erotische leven en de activiteiten van Abe, maar deze toont haar leven in zijn geheel en vooral haar liefde voor haar minnaar. Het is dus niet alleen erotisch, maar ook romantisch, waardoor het publiek medelijden krijgt met Abe.
Veel critici zijn van mening dat “A Woman Called Sada Abe” beter is dan Oshima’s versie, die een jaar na deze film werd uitgebracht. Het is niet zo expliciet en erotisch als Oshima’s versie, maar heeft veel mooie seksuele en romantische scènes. Noboru Tanaka is een andere belangrijke roze filmregisseur en dit is de eerste film van zijn Showa Trilogie; twee films van deze trilogie zijn ook in deze lijst opgenomen.
5. Blind Beast (Yasuzo Masumura, 1969)
Yasuzo Masumura is een van de belangrijkste regisseurs van de Japanse cinema, die vele klassiekers heeft geregisseerd en een aantal geweldige roze films heeft gemaakt. “Blind Beast” vertelt een fascinerend verhaal over een blinde beeldhouwer die een meisje ontvoert om zijn meesterwerk te maken. Hij beeldhouwt eigenlijk beelden van naakte vrouwen en hun geslachtsdelen, en hij denkt dat hij via dat meisje zijn meesterwerk kan maken.
Zijn moeder helpt hem volledig, maar er komt een psychologische wending van jaloezie tussen zijn moeder en dat meisje wanneer het meisje hem probeert te lokken om uit zijn val te ontsnappen. Zo eindigt deze roze als een soort allegorie van de relatie tussen schoondochter en schoonmoeder.
Naast dat, bevat deze film sadomasochistische elementen. Dit soort verhalen komt in veel roze films voor, maar de personages, de plotwending, de boodschap en de mysterieuze en vreemde scènes met naaktbeelden hebben deze film uniek en mooi gemaakt.
6. Wife to be Sacrificed (Masaru Konuma, 1974)
Masaru Konuma staat bekend om zijn voornamelijk Romeinse pornofilms. Seijun Suzuki maakte indruk op hem toen hij voor de Nikkatsu Studio werkte. “Wife to be sacrificed” is een geweldige film gebaseerd op sadomasochistische thema’s.
Een vrouw wordt ontvoerd door haar man, die ze jaren geleden verlaten had; hij neemt haar mee naar een afgelegen plek waar hij haar martelt. Dat is het hele verhaal, een eenvoudig verhaal dat alleen de dingen laat zien die belangrijk zijn. Prachtige cinematografie, buitensporige en weerzinwekkende martelingen, en een vreemd verhaal maken deze film zeer interessant. Het is misschien wel de grootste film van de Nikkatsu Roman Porno films.
7. Nanami, The Inferno of First Love (Susumu Hani, 1968)
Susumu Hani staat bekend om zijn Japanse New Wave films en “Nanami, The Inferno of First Love” is zijn beste, die mede geschreven is door een andere avant-garde regisseur van de Japanse New Wave, Shuji Terayama. Deze film is ook een experimenteel stuk dat het romantische leven toont van een jongen die verliefd wordt op een model. Maar het verhaal is irrelevant omdat er veel gimmicks worden getoond in een zeer absurde en abstracte stijl.
De gesprekken tussen de personages zijn filosofisch en ideaal zoals in veel andere Japanse New Wave films. Camerabeweging, verschillende romantische gimmicks, de dialoog, prachtige cinematografie, en absurde personages zijn de meest interessante dingen aan deze film. Het is ook een niet te missen Japanse New Wave film.
8. Empire of Passion (Nagisa Oshima, 1978)
Een metgezel van Oshima’s “In the Realm of the Senses”, die hij twee jaar eerder maakte, bevat “Empire of Passion” minder expliciete seksscènes maar is zeer krachtig en mooi. Hoewel het verhaal op de een of andere manier lijkt op “Senses”, is het eigenlijk een spookverhaal en een soort volksverhaal.
Het vertelt het wraakverhaal van een man, die wordt vermoord door zijn vrouw en haar minnaar. Zijn geleden geest wordt uiteindelijk een geest en neemt wraak op hen. Hoewel er een geest in het spel is, is de hoofdoorzaak van de angst van die twee minnaars eigenlijk psychologisch en niet bovennatuurlijk. Het is een prachtig erotisch en spookachtig volksverhaal dat is gebaseerd op thema’s als lust, ontrouw en wraak.
9. Tokyo Decadence (Ryu Murakami, 1992)
Ryu Murakami is een beroemde Japanse schrijver en hij heeft bewezen dat hij ook een zeer goede filmmaker is. Hij heeft vier films gemaakt, waarvan “Tokyo Decadence” de beste is. Het vertelt het verhaal van een callgirl die door de S&M hel moest gaan. Maar dat is niet alleen de hoofdmoot hier. Liefde, drugs, de seksindustrie en prostitutie worden in een zeer subtiele presentatie getoond.
Slow camerabeweging tijdens S&M scènes, de mooie en donkere straten van Tokio, het bizarre leven van drugsdealers en prostituees, zeer vreemde seksuele praktijken en vele andere elementen, worden zeer interessant getoond.
10. Manji (Yasuzo Masumura, 1964)
“Manji” is een van de grootste lesbische films ooit gemaakt en je vindt er de unieke Japanse smaak in terug. Het is een verfilming van de Japanse roman “Quicksand” geschreven door Junichiro Tanizaki. Veel regisseurs hebben het verfilmd, maar Yasuzo Masumura heeft er misschien wel de mooiste kunst mee verricht. Het script is geschreven door een andere beroemde regisseur, Kaneto Shindo, die klassiekers als “Onibaba”, “The Naked Island” en “Kuroneko” regisseerde.
Het verhaal toont de complexiteit van een relatie tussen de personages, een getrouwde vrouw die verliefd wordt op een mooi model. De complexiteit ontstaat wanneer haar man achter de waarheid komt. Een andere wending komt wanneer het model de getrouwde vrouw vertelt dat ze voor haar een andere liefde had. Psychologisch, erotisch en esthetisch is deze film zeer krachtig en opmerkelijk.