Analysis Of ' On Keeping A Notebook ' By Joan Didion

ON KEEPING A NOTEBOOK RHETORICAL ANALYSISThe point of keeping a notebook has never been, nor is it now to have an accurate factual record of what I have been doing or thinking. Auteur Joan Didion legt in haar essay “On Keeping a Notebook” uit hoe je een notitieboek bijhoudt en waarom. Didion wil ons informeren over hoe zij een notitieboekje bijhoudt en waarom notitieboekjes nuttig zijn om ons te helpen herinneren wat er in het verleden is gebeurd. Ze gebruikt een sentimentele toon om te benadrukken hoeveel herinneringen levend worden gehouden door het bijhouden van een notitieboekje. Didion gebruikt ethos, pathos en verschillende retorische hulpmiddelen in haar essay om haar punt uit te leggen. Didion gebruikt ethos aantrekkingskracht. In de eerste paragraaf legt ze uit wat ze allemaal bereikt heeft. Ze is de auteur van romans, korte verhalen, screen plays, en essays. Ze begon als schrijfster voor Vogue Magazine in New York in 1956. Run River was haar eerste roman die in 1963 werd gepubliceerd. Haar verzameling essays omvat “On Keeping a Notebook”, Slouching Towards Bethlehem, gepubliceerd in 1968, The White Album, Salvador, Miami, After Henry, Political Fictions, Fixed Ideas: America Since 9.11, and Where I Was From, werden allemaal geschreven en gepubliceerd binnen de volgende vierentwintig jaar (paragraaf 1). In het essay “On Keeping a Notebook”, gebruikt Didion pathos appeal om emoties te onthullen. In de tweede alinea stelt Didion: “Ik schrijf volledig om uit te vinden wat me bezighoudt, wat ik denk, waar ik naar kijk, wat ik zie, en wat het betekent, wat ik wil en waar ik bang voor ben