Coercive, normative and mimetic isomorphism as determinants of the voluntary assurance of sustainability reports

Deze studie biedt een mogelijkheid om te begrijpen hoe land- en sectorspecifieke effecten van invloed kunnen zijn op de beslissing om duurzaamheidsverslagen te verzekeren door institutionele druk te identificeren. Gebaseerd op neo-institutionele theorie, is het doel van dit onderzoek om te belichten of assurance voortkomt uit de dwingende, normatieve en mimetische krachten gerelateerd aan respectievelijk wettelijke en culturele kracht en de druk van de industrie voor assurance. De paneldata-analyse van een internationale steekproef van 696 bedrijven voor de periode 2007-2014 laat zien dat vrijwillige assurance fungeert als een legitimatie-instrument dat door bedrijven wordt geïmplementeerd in reactie op normatieve, dwingende en mimetische druk; dat wil zeggen dat bedrijven die actief zijn in landen met een sterker rechtssysteem en een sterkere culturele ontwikkeling, met name in industrieën die veel waarde hechten aan duurzaamheid, eerder geneigd zijn een assurance-verklaring af te geven. Met behulp van een tweetraps logit-model geven we bovendien antwoord op de vraag welke de relevante institutionele factor is die ertoe leidt dat vrijwillige garanties worden gegeven. In het bijzonder tonen we aan dat de normatieve factor de grootste verklarende kracht heeft voor de vraag naar zekerheid, gevolgd door dwingende druk.