De symbolische betekenis van een waterfontein

Het water vertegenwoordigt de energie, de ambrosia van de eeuwigheid die in het veld van de tijd stroomt. Het eindeloos stromen, het onophoudelijk stromen, vertegenwoordigt de eeuwige aard van deze mystieke dimensie en ook de oneindige aard van de bron ervan. Omdat je de bron van het water niet kunt zien, vertegenwoordigt dit dat het uit de grond van het bestaan komt en ook dat het uit een andere dimensie komt die onzichtbaar is voor onze zintuigen. Op een dieper niveau is er de paradox en het archetypische gevoel van het oneindige dat uit het niets komt, wat ironisch genoeg als de letterlijke waarheid wordt gepostuleerd in de nieuwste wetenschappelijke oorsprongsverhalen zoals de Big Bang theorie.

De meeste fonteinen die je ziet ontspringen uit een ronde komvormige bak of vaas. De binnenkant van de kom of het bad is heilige ruimte, een “Heilige Graal” zou je kunnen zeggen, die de transcendentie van dualiteit vertegenwoordigt of op een psychologisch niveau, de kloof tussen onze gedachten.

Water wordt al lang gezien als symbool van de ambrozijn van de eeuwigheid – en in de mythologie en psychologie als symbool van het onderbewuste. Een fontein vertegenwoordigt een heilige opening, kloof of tunnel die een verbinding vormt met de eeuwigheid zelf – evenals met de diepten van ons eigen wezen.

In zekere zin, een soort mini tempel, maar toch volkomen natuurlijk: een religieuze, mystieke ervaring die paradoxaal genoeg zowel het mystieke als het fysieke combineert, en een verbinding vertegenwoordigt die door de natuur zelf is geschapen.

Daarom roept het bij de meeste mensen een archetypische reactie van schoonheid op: Het esthetische is, althans op het symbolische niveau, de manifestatie van een mysterie.

02/09/16 Update: Een element dat me onlangs opviel, vooral kijkend naar de stilstaande foto, is de Lingam/Yoni symboliek. En er is een sterke dichotomie van de Lingam, die Shiva vertegenwoordigt, die uit de kom/vaasvormige Yoni komt, die representatief is voor het vrouwelijke aspect. Maar als je erover nadenkt vanuit Hindoe perspectief is dit volkomen logisch: De “Leegte” waaruit alles voortkomt en waarin alles weer teruggaat, is de Moedergodin van het universum. Zij is het. Symbolisch gesproken vertegenwoordigt het goddelijke vrouwelijke het leven zelf, en de Lingam, het mannelijke goddelijke, vertegenwoordigt de slang, die door het leven te doorboren, dwars door het midden, de dood van zich afwerpt, net zoals een slang zijn huid van zich afwerpt.

Het feit dat de Lingam en de Yoni als samen worden gezien, zoals het Ying en Yang van Azië, evenals het water en de schaal van een fontein, vertegenwoordigt dat de twee één zijn, dat het vrouwelijke en het mannelijke slechts twee verschillende aspecten zijn van hetzelfde ding, net als het eeuwige en het onmiddellijke, het mysterieuze en het manifeste, en inderdaad, leven en dood: dit vertegenwoordigt voor de ziel de transcendente aard van haar eigen wezen.

Lees dit citaat van Joseph Campbell

“Niettemin – en hier ligt een grote sleutel tot het begrijpen van mythen en symbolen – zijn de twee koninkrijken in feite één. Het rijk van de goden is een vergeten dimensie van de wereld die wij kennen. En de verkenning van die dimensie, gewild of ongewild, is de hele zin van de daad van de held.” – The Hero with a Thousand Faces, blz. 217, The Crossing of the Return Threshold

Hier wordt het “rijk van de goden” gesymboliseerd door de Yoni, de leegte, de schaal, het vrouwelijke. En de “wereld die wij kennen” wordt vertegenwoordigd door de Lingam/Mannelijk aspect. Het mannelijke aspect vertegenwoordigt de manifestatie, maar die manifestatie heeft het potentieel om in contact te komen met het goddelijke, ja om goddelijk te worden, als zij de energie, de drang en de intentie heeft om zichzelf in één richting op te roepen, namelijk die van de spontaniteit die in de kom van haar eigen hart huist.

Een andere tweedeling: merk op dat in de fontein en in Hindoe tempels, het Lingam aspect uit de Yoni komt, en niet naar binnen gaat: Dat is symbolisch voor een wederopstanding. Nieuw leven (Nova Vita) in dit geval niet afkomstig van geslachtsgemeenschap, maar van een geboorte van het hart.