Mijlpaal: Dieptewaarneming
Zoals u waarschijnlijk hebt gemerkt, ontwikkelt het gezichtsvermogen van uw baby zich voortdurend. (Bij de geboorte konden ze uw gezicht nauwelijks zien en nu blijven ze er maar om glimlachen!)
Het vermogen om scherp te stellen, de ogen nauwkeurig te bewegen en ze zelfs samen te gebruiken zijn belangrijke mijlpalen die baby’s meemaken bij het verkennen van hun spannende nieuwe wereld.
Volgens de American Optometric Association worden baby’s niet geboren met diepteperceptie (het vermogen om te beoordelen of voorwerpen dichterbij of verder weg zijn dan andere voorwerpen). Maar tussen de vijf en acht maanden bundelen de ogen hun krachten om een driedimensionaal beeld te vormen en beginnen ze in diepte te zien. Hierdoor kunnen baby’s beter randen herkennen (zoals de trap!) en uitvinden welk voorwerp dichterbij is.
U moet uw drukke kiddo echter nog steeds goed in de gaten houden, vooral als u een roller heeft. Dus, als je nodig hebt om naar de badkamer of halen uw luier levering, zet uw tot veilig in de wieg of vastgegespt in een babyzitje.
Tips om de visuele ontwikkeling te stimuleren
- Speel met de mobiel in het wiegje van uw baby
- Plaats speelgoed net buiten bereik van uw baby, zodat hij het kan pakken
- Geef uw baby verschillende voorwerpen om vast te houden, zoals blokken, boekjes, bijtspeeltjes en rammelaars
- Verplaats de handjes van uw baby in verschillende bewegingen wanneer u liedjes zingt zoals patty cake of kiekeboe speelt
Probeer dit eens: Shake, Rattle and Roll
Ratels zijn er al heel lang, en niet voor niets. Dit eenvoudige speelgoed verrukt baby’s ontluikende zintuigen terwijl ze oorzaak en gevolg onder de knie krijgen, plus ze helpen de hand-oog coördinatie te versterken. Van draagbare rammelaars tot houten klassiekers, dit zijn de favoriete rammelaars van Babylist-ouders.
Wat moet je doen als je baby valt?
Hoe voorzichtig, liefhebbend en oplettend je ook bent, vallen kan gebeuren. Een van de meest voorkomende oorzaken op deze leeftijd is van iets afrollen, zoals meubels.
Adrienne Dreyfuss, MD, FAAP, raadt aan deze checklist te doorlopen om uw arts te voorzien van belangrijke informatie als uw baby valt:
- Hoe ver is de baby gevallen?
- Op welke ondergrond is hij gevallen (cement, hardhout, tapijt)?
- Welk deel van het lichaam is geraakt? (Meestal wordt het hoofd het eerst geraakt, omdat dat het zwaarste deel van het lichaam is.)
- Is er een roze plek, blauwe plek, striem, zwelling, bloeding?
- Huilde de baby meteen?
- Werd de baby gekalmeerd?
- Werd er overgegeven?
- Hebben ze daarna nog gevoed of gedronken en het binnengehouden?
- Bewegen alle armpjes en beentjes normaal?
Dr. Dreyfuss legt uit: “Als de baby meteen huilde, geen verlies van bewustzijn had, gedronken of gezoogd heeft zonder braken, op de juiste manier gekalmeerd is, alle armpjes en beentjes beweegt en normaal doet, dan is het OK om uw kinderarts te bellen voor advies en/of de baby goed in de gaten te houden. We raden niet langer aan om baby’s regelmatig wakker te maken om te controleren, omdat ze waarschijnlijk chagrijnig zullen zijn als ze wakker worden, zodat u geen goede evaluatie krijgt. Als er iets abnormaals aan de hand is, breng de baby dan naar de dichtstbijzijnde ER (bij voorkeur een pediatrische ER) voor evaluatie.”
Er is geen reden tot paniek als je baby een blauwe plek of zwelling heeft, zolang hij zich verder als altijd gedraagt. Leg koele kompressen op de huid, maar zorg ervoor dat het ijs/koele pak in een handdoek is gewikkeld. U kunt uw baby kindertylenol geven tegen de pijn, maar ibuprofen (Motrin/Advil) is niet veilig tot de leeftijd van zes maanden. Als er een open wond is en het bloeden moeilijk te stelpen is, raadt Dr. Dreyfuss aan deze goed schoon te maken met water en uw baby naar de kinderarts te brengen.
Als uw baby zijn armpjes en beentjes niet normaal beweegt, ga dan naar de eerste hulp (indien mogelijk pediatrische eerste hulp) voor evaluatie. Het is altijd goed om de dienstdoende kinderarts van uw praktijk ook om advies te vragen. Maar wacht niet op een reactie om naar het ziekenhuis te gaan.
Je lichaam: Omgaan met Diastasis Recti
Diastasis recti is een veel voorkomende aandoening na de bevalling, maar veel vrouwen hebben er nog nooit van gehoord totdat ze het krijgen.
Tijdens de zwangerschap beginnen je buikspieren uit te rekken en te scheiden dankzij je groeiende baarmoeder en hormonale veranderingen. Dit gebeurt zonder dat je het merkt, maar soms blijven de spieren na de bevalling op een abnormale afstand van elkaar. Een teken van Diastasis recti is dat je buik maanden na de bevalling nog steeds bol staat, wat pijn in je onderrug, constipatie of urine-incontinentie kan veroorzaken. Je kunt de opening in je buik voelen als je plat op je rug ligt, je buikspieren aanspant en zachtjes met je vingers in het gebied rond je navel drukt.
De beste manier om Diastasis recti te diagnosticeren is een bezoek aan je arts. Deze kan u doorverwijzen naar een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in gezondheid na de bevalling voor begeleiding bij het veilig opbouwen van uw buikwand met de juiste oefeningen (crunches kunnen de aandoening in feite verergeren!). In extreme gevallen is een operatie nodig.