Taylor Swift: Evermore review – a songwriter for the ages

Het getuigt van de hechtheid van deze twee “zusteralbums” dat de titel van Taylor Swifts eerste album van 2020 – Folklore – niet voorkomt als een songtekst op het gelijknamige album, maar op Gold Rush, een track op Swifts verrassende tweede uiting van 2020, Evermore. In Gold Rush schrijft Swift vanuit het oogpunt van een zwijmelend verliefd fan-meisje, dat op zijn hoede is voor iemand die iedereen begeert. Ontdaan van het atmosferische arrangement, dat de getextureerde buiging voortzet die Taylor maakte op Folklore, zou Gold Rush niet hebben misstaan op Swifts reeks meer popgerichte albums: impressionistisch en emotioneel resonerend, maar rijk aan details en geestige terzijdes.

Swift is een songwriter voor de leeftijden, “sterker dan een jaren ’90 trend”, zoals ze zingt op Willow. Maar ze is nog steeds een beetje gedempt op Evermore zoals ze was op Folklore door pastel muziek die vaseline smeert op haar anders scherpe lens. Gelukkig kan deze reeks karakterstudies de beleefdheid van de muziek vaak van zich afschudden. Ze paart nuance aan scherpzinnigheid op Tolerate It en Closure, twee diepgaande duiken in onevenwichtige relaties. Op de country noir No Body, No Crime werkt ze samen met Haim om de perfecte misdaad te plegen.

{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragraphs}}{highlightedText}}

{#cta}{{text}{{/cta}}

Remind me in mei

• Delen op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via e-mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op Pinterest
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger