Vraag: “Wat is de Davidsster en is het bijbels?”
Antwoord: Er is geen verwijzing naar de Davidsster (of schild) in de Bijbel. Er zijn verschillende rabbinale verhalen over de oorsprong van de Davidsster. Deze variëren van de ster als de vorm van Koning Davids schild, tot het symbool op Koning Salomo’s zegelring, tot een uitvinding van Bar Kokhba, de Joodse leider die wat bekend staat als de Bar Kokhba opstand tegen het Romeinse Rijk in 132 na Christus, leidde. Mekubbalim (volgelingen van de Kabbala) beweren dat het symbool magische krachten bezit. Er is geen expliciete historische of archeologische ondersteuning voor deze beweringen.
De ster bestaat uit twee in elkaar verstrengelde driehoeken: de ene wijst omhoog naar God en de andere wijst omlaag naar de mens, en symboliseert de relatie tussen de twee-“de interpenetratie van twee rijken” (bron: Franz Rosenzweig, Star of Redemption, 1912). De zes punten zouden volgens Rosenzweig twee triades voorstellen: schepping, openbaring en verlossing, samen met God, Israël en de niet-Joodse wereld. Als alternatief worden deze door Eder gekarakteriseerd als de zes aspecten van de Goddelijke Geest volgens Jesaja 11:2 (Eder, The Star of David, p. 73). Kabbala leert dat de zes punten de omvang van Gods soevereiniteit aangeven (noord, zuid, oost, west, boven en beneden). De ster heeft 12 lijnen over de omtrek, die mogelijk de 12 Stammen van Israël voorstellen.
De vroegste archeologische vondsten met het teken zijn een grafsteen van een Jood in Tarentum, Italië, daterend uit de 3e eeuw en het voorkomen ervan op de muur van een synagoge uit de 6e eeuw binnen de grenzen van het oude Israël. Het werd slechts zelden gebruikt totdat het in de 17e eeuw officieel werd aangenomen door de Joden in Praag en later door de Zionistische beweging in 1897. Nazi-Duitsland gebruikte het symbool om Joden binnen hun grenzen te markeren, en na veel discussie werd het in 1948 gebruikt op de nationale vlag van het opnieuw samengestelde Israël. Als gevolg daarvan wordt de davidster nu universeel erkend als een symbool van jodendom, Israël en zionisme.