1 Tymoteusza 2:1 Przede wszystkim więc zachęcam, aby prośby, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia były składane za wszystkich –

II.

(1) Dlatego napominam.Tymoteusz miał zacząć wykonywać wielkie polecenie swego mistrza św. Pawła – polecenie, które nakazywało mu uczyć wszystkich ludzi, aby pokładali całą swoją doskonałą ufność w Zbawicielu grzeszników – przez pouczenie Kościoła w Efezie, w pierwszym rzędzie, aby nieustannie modlili się za wszystkich ludzi. Szczegółowe nakazy, jak to polecenie miało być wykonane, są wprowadzone przez grecką cząstkę oun, przetłumaczoną w naszej wersji przez „przeto”; to może być sparafrazowane w ten sposób: „Wykonując moje wielkie polecenie, postępuję według szczególnych szczegółów; na pierwszym miejscu, niech zgromadzenie ofiaruje modlitwy za wszystkich.”

Przesłanie, modlitwa, wstawiennictwo i dziękczynienie – wiele prób, niektóre z nich niezbyt szczęśliwe, zostały podjęte przez gramatyków i komentatorów, aby odróżnić te terminy, z których każdy oznacza modlitwę. Ogólnie rzecz biorąc, można przyjąć, że greckie słowo przetłumaczone na „błagania” oznacza prośbę o szczególne korzyści i jest specjalną formą bardziej ogólnego słowa oznaczającego „modlitwę”. Trzecie wyrażenie w angielskiej wersji przetłumaczone na „intercessions” sugeruje bliższą i bardziej intymną społeczność z Bogiem ze strony modlącego się. Mówi ono o zbliżaniu się do Boga, o wchodzeniu z Nim w swobodną, znajomą mowę. Greckie słowo sugeruje modlitwę w jej najbardziej indywidualnej, pilnej formie. Czwarty termin, „dziękczynienie”, wyraża to, czego nigdy nie powinno zabraknąć w żadnym z naszych nabożeństw – wdzięczność za minione łaski. Arcybiskup Trench zauważa, że ta szczególna forma modlitwy będzie istnieć w niebie, kiedy, z natury rzeczy, wszystkie inne formy modlitwy ustaną w całkowitym spełnieniu się tego, o co się modlimy, ponieważ tylko wtedy odkupieni będą wiedzieć, jak wiele zawdzięczają swemu Panu. Słowo eucharystia pochodzi od greckiego słowa użytego w tym miejscu – eucharistia – ponieważ w Komunii Świętej Kościół ucieleśnia swój najwyższy akt dziękczynienia za najwyższe otrzymane dobrodziejstwa.

Dla wszystkich ludzi – profesor Reynolds dobrze komentuje trudność zadania postawionego nam tutaj – „Trudno jest nam zawsze kochać wszystkich ludzi, myśleć o wszystkich ludziach jako jednakowo drogich Bogu lub uważać wszystkich ludzi za jednakowo zdolnych do bycia błogosławionymi”. Tymoteusz, po przeczytaniu tego listu, prawdopodobnie szedł wzdłuż marmurowej kolumnady wielkiej świątyni Artemidy, lub słyszał szum około dwudziestu tysięcy Azjatyckich Greków stłoczonych w ogromnym teatrze, aby być świadkami walki gladiatorów, lub napotkał procesję Bachantek, lub wszedł do synagogi po stronie Coresias i zobaczył odwrócone spojrzenia i poczuł gorzką nienawiść niektórych starych przyjaciół. My, posiadający pewną wiedzę o współczesnym świecie, musimy zaglądać do „piekieł” na ziemi; badać pola złota i pola bitew, afrykańskie polowania na niewolników, tłumy i salony Pekinu, Kalkuty i Paryża, klasztory Tybetu; i zanosić modlitwy, prośby, wstawiennictwa i dziękczynienia, także w imieniu wszystkich ludzi. Na początku Ewangelii Tymoteusz otrzymał ten cichy nakaz od apostoła Pawła. Teraz to raz wyszeptane słowo rozbrzmiewa jak głos wielu wód i potężne grzmoty nad całym Kościołem Bożym.”

Werset 1 – Przede wszystkim, że za to, przede wszystkim, A.V.; dziękczynienie za i składanie dziękczynienia. A.V. Napominam zatem. Wstawienie łącznika „dlatego” oznacza, że to uporządkowanie modlitw kościelnych jest częścią – tak jak następujące słowa „przede wszystkim” oznaczają, że jest to pierwsza część – tego zadania lub administracji, która została teraz powierzona Tymoteuszowi. Prośby, modlitwy, wstawiennictwa, dziękczynienia (zob. Modlitwa za Kościół Powszechny). Naturalnie nasuwa się pytanie, czy użyte tu pierwsze słowa – δεήσις προσευχάς i ἐντεύξεις – mają jakieś odrębne znaczenie, czy też są jedynie nagromadzone, jak synonimy w dokumentach prawnych lub różne zwroty w adresach retorycznych, dla zapewnienia kompletności i dodania mocy. Przeciwko tezie o jakimkolwiek wyróżniającym je znaczeniu przemawia to, że żadne takie rozróżnienie nie może być poparte faktycznym użyciem. W Liście do Filipian 4:6 dwa słowa (προσευχή i δέησις) są użyte w połączeniu, tak jak tutaj z εὐχαριστία, bez widocznej różnicy, oba są sposobem przedstawiania Bogu swoich próśb (tak również w Liście do Efezjan 6:18 i 1 Liście do Tymoteusza 5:5). Również w starożytnych liturgiach słowa δεέσθαι i προσεύχεσθαι są stale używane w odniesieniu do tej samej modlitwy. Można jednak powiedzieć, że każdy δέησις jest προσευχή, ale każdy προσευχή nie jest δέησις. The δέησις is a „petition” – a distinct asking something of God, which a προσευχή need not necessarily be. Może to być po prostu akt adoracji, wyznania, wyliczania Bożych łask itd. Tak samo jest w przypadku ἐντεύξεις, tutaj oddanego jako „wstawiennictwo”. Nie ma nic w etymologii/ lub w użyciu tego słowa, które występuje tylko gdzie indziej w Nowym Testamencie w 1 Tymoteusza 4:5, aby ograniczyć jego znaczenie do „wstawiennictwa”. Nie ma ono również takiego znaczenia we fragmencie, w którym występuje w Liturgii św. Klemensa, blisko zakończenia, gdzie Bóg jest adresowany jako Ὁ καὶ τῶν σιωπώντων ἐπιστάμενος τὰς ἐντεύξεις, „Który rozumiesz prośby nawet tych, którzy milczą”. W 2 Macc. 4:8 i Diod. Sic., 16:55 wydaje się to oznaczać „prośbę preferowaną w osobistej rozmowie”, co jest rozszerzeniem jego wspólnego znaczenia w klasycznej grece „dostępu”, „rozmowy”, „stosunku społecznego” i tym podobnych. Ale kiedy zwrócimy się ku użyciu czasownika ἐντυγχάνω w Nowym Testamencie, wydaje się, że otrzymamy ideę „wstawiennictwa”. Αντυγχάνειν oznacza udanie się do kogoś, by prosić go o podjęcie działań przeciwko lub na rzecz jakiejś osoby trzeciej (zob. Dz 25:24; Rz 11:2; Rz 8:27, 28, 34; Hbr 7:25); i tak Chryzostom (cytowany w Steph, 'Thesaur.’) tłumaczy ἐντυχία jako działanie tego, kto zwraca się do Boga, aby pomścił go przed tymi, którzy wyrządzili mu krzywdę. Tak więc być może „wstawiennictwo” jest tutaj najlepszym, choć niedoskonałym, tłumaczeniem i obejmowałoby modlitwy za cesarza, za Kościół, za chorych, podróżnych, niewolników, jeńców, etc., za biskupów, kler i świeckich, etc., oraz takie modlitwy jak „Odwróć od nas wszelki spisek (ἐπιβουλήν) niegodziwców” (Liturgia św. Marka).

Komentarze równoległe …

Leksykon

Pierwsze
πρῶτον (prōton)
Przysłówek – superlatyw
Strong’s Greek 4412: Pierwszy, na pierwszym miejscu, przed, dawniej. Neuter of protos as adverb; firstly.
of all,
πάντων (pantōn)
Adjective – Genitive Neuter Plural
Strong’s Greek 3956: All, the whole, every kind of. Obejmuje wszystkie formy deklinacji; najwyraźniej słowo pierwotne; all, any, every, the whole.
then,
οὖν (oun)
Conjunction
Strong’s Greek 3767: Therefore, then. Najwyraźniej słowo pierwotne; z pewnością lub odpowiednio.
I urge that
Παρακαλῶ (Parakalō)
Verb – Present Indicative Active – 1st Person Singular
Strong’s Greek 3870: Od para i kaleo; wzywać blisko, tj. zapraszać, przywoływać.
petitions,
δεήσεις (deēseis)
Noun – Accusative Feminine Plural
Strong’s Greek 1162: Suplikacja, modlitwa, błaganie. Od deomai; prośba.
modlitwa,
προσευχάς (proseuchas)
Noun – Accusative Feminine Plural
Strong’s Greek 4335: Od proseuchomai; modlitwa; w domyśle oratorium.
intercesje,
ἐντεύξεις (enteuxeis)
Noun – Accusative Feminine Plural
Strong’s Greek 1783: Od entugchano; rozmowa, czyli błaganie.
dziękczynienie
εὐχαριστίας (eucharistias)
Nounus – Accusative Feminine Plural
Strong’s Greek 2169: Wdzięczność, wdzięczność; składanie podziękowań, dziękczynienie. Od eucharistos; wdzięczność; aktywnie, wdzięczny język.
być ofiarowanym
ποιεῖσθαι (poieisthai)
Verb – Present Infinitive Middle or Passive
Strong’s Greek 4160: (a) robię, wytwarzam, konstruuję, (b) robię, działam, powoduję. Najwyraźniej przedłużona forma przestarzałego prymarnego; to make or do.
on behalf of
ὑπὲρ (hyper)
Preposition
Strong’s Greek 5228: Gen: w imieniu; acc: powyżej.
all
πάντων (pantōn)
Przymiotnik – Genitive Masculine Plural
Strong’s Greek 3956: All, the whole, every kind of. Włączając wszystkie formy deklinacji; najwyraźniej słowo pierwotne; all, any, every, the whole.
men
ἀνθρώπων (anthrōpōn)
Noun – Genitive Masculine Plural
Strong’s Greek 444: A man, one of the human race. Od aner i ops; człowiek-człowiek, tj. istota ludzka.

Jump to Previous

Behalf Desire Entreaties Exhort First Givings Intercession Intercessions Offered Petitions Praise Prayers Requests Supplications Thanksgiving Thanksgivings Urge

Jump to Next

Behalf Desire Entreaties Exhort First Givings Intercession Intercessions Offered Petitions Praise Prayers Requests Supplications Thanksgiving Thanksgivings Urge

Links

1 Tymoteusza 2:1 NIV
1 Tymoteusza 2:1 NLT
1 Tymoteusza 2:1 ESV
1 Tymoteusza 2:1 NASB
1 Tymoteusza 2:1 KJV
1 Tymoteusza 2:1 BibleApps.com
1 Tymoteusza 2:1 Biblia Paralela
1 Tymoteusza 2:1 Biblia Chińska
1 Tymoteusza 2:1 Biblia Francuska
1 Tymoteusza 2:1 Clyx Quotations
NT Letters: 1 Tymoteusza 2:1 Napominam więc przede wszystkim, aby (1 Tym. 1Ti iTi 1tim i Tm)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.