1,1,2,2-Tetrachloroetan jest chlorowaną pochodną etanu. Ma najwyższą moc rozpuszczania spośród wszystkich chlorowanych węglowodorów. Jako czynnik chłodniczy jest stosowany pod nazwą R-130.
Był on kiedyś szeroko stosowany jako rozpuszczalnik oraz jako półprodukt w produkcji przemysłowej trichloroetylenu, tetrachloroetylenu i 1,2-dichloroetylenu. Jednak 1,1,2,2-tetrachloroetan nie jest już często stosowany w Stanach Zjednoczonych ze względu na obawy dotyczące jego toksyczności.
Przewlekłe narażenie inhalacyjne u ludzi powoduje żółtaczkę i powiększenie wątroby, bóle głowy, drżenia, zawroty głowy, drętwienie i senność. Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska sklasyfikowała go jako możliwy czynnik rakotwórczy dla ludzi należący do grupy C.
W odniesieniu do limitów narażenia zawodowego, Occupational Safety and Health Administration ustaliła dopuszczalny limit narażenia dla narażenia skórnego na poziomie 5 ppm w ciągu ośmiogodzinnej średniej ważonej czasem. National Institute for Occupational Safety and Health ma bardziej ochronny zalecany limit ekspozycji dla ekspozycji skórnych na poziomie 1 ppm w ciągu ośmiogodzinnej średniej ważonej czasem.
.