Pod wodzą nowego menedżera Franka Chance’a, Cubs zdominowali NL. Prowadzili w lidze zarówno w liczbie zdobytych punktów, jak i najmniejszej liczbie przepuszczonych punktów. Ich rekord 116 zwycięstw nigdy nie został pobity, chociaż został związany przez 2001 Seattle Mariners (który grał dłuższy sezon 162-game).
Drużyna zawierała cztery przyszłe Hall of Famers: menedżer i pierwszy bazowy Chance, drugi bazowy Johnny Evers, shortstop Joe Tinker i miotacz Mordecai Brown. Brown skończył na drugim miejscu w NL w zwycięstwach z Joe McGinnity, ale jego 1,04 ERA ustanowiło rekord ligi. Chociaż rekord został złamany przez Dutch Leonard w 1914 roku, Brown znak nadal stoi jako rekord National League.
Sztab miotający prowadził majors z zespołem zarobionych średnią run 1,76. Sześciu członków sztabu miotającego miało dwucyfrową liczbę zwycięstw – Mordecai Brown (26), Jack Pfiester (20), Ed Reulbach (19), Carl Lundgren (17), Orval Overall (12) i Jack Taylor (12). Ponadto Mordecai Brown ustanowił rekord ligi pod względem najniższej średniej zdobytych punktów przy co najmniej 250 rozegranych inningach (1,04). Ofensywną gwiazdą był trzeci baseman Harry Steinfeldt, który prowadził NL zarówno w trafieniach, jak i RBI.
Procent zwycięstw zespołu wynoszący .763 również ustanowił rekord ery nowożytnej i był najlepszy od 1885 roku. Jednakże, nie ustanowił on ani rekordu Ligi Narodowej, ani nawet rekordu franczyzy, ponieważ XIX-wieczne Białe Pończochy trzykrotnie kończyły z lepszymi wynikami (1876, 1880 i 1885). Louis Maroons of the Union Association z 1884 roku na poziomie .832.
Dnia 9 sierpnia Jack Taylor rzucił ostatnią z 187 kolejnych kompletnych gier, w których grał (nie licząc występów jako miotacz pomocy), passę, która rozpoczęła się w 1901 roku, kiedy Taylor grał dla Chicago Orphans. Taylor został ponownie nabyty od St. Louis Cardinals 1 lipca, po tym jak został sprzedany do Cards po sezonie 1903.
Sezon standingsEdit
| National League | W | L | Pct. | GB | Home | Road |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Chicago Cubs | 116 | 36 | 0.763 | – | 56-21 | 60-15 |
| New York Giants | 96 | 56 | 0.632 | 20 | 51-24 | 45-32 |
| Pittsburgh Pirates | 93 | 60 | 0.608 | 23½ | 49-27 | 44-33 |
| Philadelphia Phillies | 71 | 82 | 0.464 | 45½ | 37-40 | 34-42 |
| Brooklyn Superbas | 66 | 86 | 0.434 | 50 | 31-44 | 35-42 |
| Cincinnati Reds | 64 | 87 | 0.424 | 51½ | 36-40 | 28-47 |
| St. Louis Cardinals | 52 | 98 | 0,347 | 63 | 28-48 | 24-50 |
| Boston Beaneaters | 49 | 102 | 0.325 | 66½ | 28-47 | 21-55 |
Rekord vs. przeciwnicyEdit
|
1906 National League Records
Źródła: |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Team | BOS | BR | CHC | CIN | NYG | PHI | PIT | STL | |||||
| Boston | – | 9-13 | 5-17 | 11-10-1 | 6-15 | 6-16 | 3-19 | 9-12 | |||||
| Brooklyn | 13-9 | – | 6-16 | 8-14 | 9-13 | 8-13 | 9-13 | 13-8-1 | |||||
| Chicago | 17-5 | 16-6 | – | 18-4 | 15-7-1 | 19-3-1 | 16-5 | 15-6-1 | |||||
| Cincinnati | 10-11-1 | 14-8 | 4-18 | – | 5-16 | 11-11 | 8-14-1 | 12-9-2 | |||||
| Nowy Jork | 15-6 | 13-9 | 7-15-1 | 16-5 | – | 15-7 | 11-11 | 19-3 | |||||
| Philadelphia | 16-6 | 13-8 | 3-19-1 | 11-11 | 7-15 | – | 8-14 | 13-9 | |||||
| Pittsburgh | 19-3 | 13-9 | 5-16 | 14-8-1 | 11-11 | 14-8 | – | 17-5 | |||||
| St. Louis | 12-9 | 8-13-1 | 6-15-1 | 9-12-2 | 3-19 | 9-13 | 5-17 | – | |||||
RosterEdit
| 1906 Chicago Cubs | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Roster | |||||||||
miotacze
|
. Łapacze
Pomocnicy
|
Pomocnicy
Inni pałkarze
|
menedżer
|
||||||
.