Trzęsienie ziemi uderzyło o 19:05:53 czasu Gansu-Sichuan (12:05:53 UTC), podobno 7,8 w skali Richtera, a po nim nastąpiła seria wstrząsów wtórnych przez trzy lata. Dzisiejsze chińskie media twierdzą, że trzęsienie ziemi miało magnitudę 8,5, chociaż skala sejsmiczna nie jest określona.
DamageEdit
Ponad 73 000 osób zginęło w okręgu Haiyuan. Osuwisko ziemi pogrzebało wioskę Sujiahe w okręgu Xiji. Ponad 30 000 osób zginęło w okręgu Guyuan. W miastach Longde i Huining zawaliły się prawie wszystkie domy. Zniszczenia (VI-X) wystąpiły w siedmiu prowincjach i regionach, w tym w głównych miastach Lanzhou, Taiyuan, Xi’an, Xining i Yinchuan. Odczuwalne było od Morza Żółtego do prowincji Qinghai (Tsinghai) i od Nei Mongol (Mongolia Wewnętrzna) na południe do centralnej prowincji Syczuan.
OfiaryEdit
Łączna liczba ofiar została podana jako 200 000 w podsumowaniu opublikowanym przez United States Geological Survey, a 235 502 według Katalogu szkodliwych trzęsień ziemi na świecie (do 2008 r.) prowadzonego przez Międzynarodowy Instytut Sejsmologii i Inżynierii Trzęsień Ziemi. O wiele więcej osób zginęło z powodu zimna: częste wstrząsy wtórne spowodowały, że ocaleni obawiali się budować cokolwiek innego niż tymczasowe schronienia, a ostra zima zabiła wielu, którzy przeżyli pierwotne trzęsienie ziemi. Chińscy sejsmolodzy opublikowali w 2010 r. poprawione szacunki mówiące o 273 400 ofiarach śmiertelnych.
Sufi Jahriyya Muslim Hui lider Ma Yuanzhang i jego syn zginęli w trzęsieniu ziemi, gdy zawalił się dach meczetu, w którym przebywali, w Zhangjiachuan.
Efekty naziemneEdit
Około 230 km (140 mil) uskoku powierzchniowego było widoczne od Lijunbu przez Ganyanchi do Jingtai. W obszarze epicentralnym wystąpiło ponad 50.000 osuwisk, a pękanie gruntu było powszechne. Niektóre rzeki zostały spiętrzone, inne zmieniły bieg. Sekwencje tego trzęsienia ziemi zostały zaobserwowane w dwóch jeziorach i trzech fiordach w zachodniej Norwegii.