1968 Ford Mustang Bullitt

Gdy myślisz o słynnych pościgach samochodowych w filmach, klasyczny materiał o ciemnozielonym Mustangu skaczącym w górę i w dół wzgórz San Francisco w pogoni za stoickim, czarnym Dodge’em Chargerem z pewnością zapadnie ci w pamięć. Jeden z dwóch Mustangów używanych przez zmarłego Steve’a McQueena w tym filmie, „Bullitt”, został odnaleziony i wygląda tak samo fajnie teraz, jak w 1968 roku.

Movie cars have always had a special aura surrounding them. Pomyśl o DeLoreanie DMC-12 używanym w trylogii „Powrót do przyszłości”. Próba stworzenia supersamochodu, podjęta przez Johna Z. DeLoreana, była śmieszna, choć wyglądała odpowiednio. Ale kiedy już zabłysnął na srebrnym ekranie jako maszyna do podróży w czasie, jego miejsce w historii zostało zapewnione na zawsze. To samo dotyczy Dodge’a Monaco używanego przez Blues Brothers lub Herbiego, uroczego Volkswagena Beetle, który pojawił się w filmie „Pluskwa miłości”. To samo dotyczy Forda Mustanga GT Fastback, który był używany przez postać Steve’a McQueena, porucznika Franka Bullitta, w filmie o tej samej nazwie.

Jednakże, Highland Green 2-drzwiowy Fastback stał się kultowym klasykiem również, po części, ze względu na mistykę, która go owionęła. Nie było, faktycznie, dwa samochody używane podczas filmowania: jeden dla wszystkich zdjęć akcji i jeden, który był prowadzony przez McQueen podczas bardziej spokojnych momentów filmu. Ten samochód, podwozie #8R02S125559, został uznany za utracony po tym, jak McQueen nie udało się go kupić w późnych latach 70-tych. Na szczęście teraz oba samochody zostały przeniesione w inne miejsce, więc ta historia ma szczęśliwe zakończenie.

1968 Ford Mustang Bullitt Exterior

Ale, prawda jest taka, że „Bullitt” jest o wiele bardziej wpływową produkcją. W istocie, United States National Film Registry Biblioteki Kongresu 11 lat temu określiła ten film jako „kulturowo, historycznie lub estetycznie znaczący”.

Współproducentem filmu była należąca do McQueena firma Solar Productions, a jego główny bohater jest w dużej mierze oparty na prawdziwym inspektorze z San Francisco, Dave’ie Toschi, jednej z osób zaangażowanych w śledztwo w sprawie morderstw Zodiakalnego Mordercy, które miały miejsce niedługo po wejściu „Bullitta” na ekrany kin. Ale nie jesteśmy tu po to, by rozmawiać o historii filmu czy ogólnie o kinematografii. Samochód używany przez porucznika Bullitta w filmie jest tym, co interesuje mnie i Ciebie, więc przejdźmy do jego historii krótko.

Ten samochód, wraz z jego identyczną siostrą, zostały zakupione przez Warner Brothers w marcu 1968 roku do użytku w filmie. Zostały one zbudowane w styczniu tego samego roku w fabryce w San Jose w Kalifornii i otrzymały grupę wyposażenia GT, dodatkowy pakiet chłodzący oraz legendarny już kolor nadwozia Highland Green. Oba samochody zostały następnie zmodyfikowane przez Maxa Balchowsky’ego, który dokonał wszystkich czarów pod skórą, jak również usunął plakietki, pomalował korek paliwa na czarno, usunął światła wsteczne i zamontował koła American Racing Equipment Torq Thrust mag. Samochód, który został odsłonięty obok 2018 Ford Mustang Bullitt to podwozie '559, samochód, który nie był używany i nadużywany podczas filmowania i który pozostaje pod tą samą własnością od 1974 roku.

Dwa dodatkowe światła umieszczone wewnątrz grilla nie były opcjonalne w samochodach Bullitt, więc jedyne światła oprócz dwóch zewnętrznych to kierunkowskazy umieszczone w dolnym fartuchu. Jest więcej chromu z przodu z dwoma, smukły, pionowy zderzak nad jeźdźcami, chromowane ramy przedniej szyby, wycieraczki i kraty poniżej przedniej szyby. Kaptur ma dwa wloty powietrza w kształcie litery U, które siedzą po każdej stronie fałdy, która biegnie w dół środka.

Przedni zderzak lekko owija się wokół rogów samochodu, wchodząc tuż nad dwoma wskaźnikami umieszczonymi przed przednimi wnękami kół. W samych nadkolach brakuje subtelnej chromowanej listwy widocznej na innych Mustangach Fastback z rocznika ’68, chociaż nawet samochody Bullitt mają polerowaną listwę wzdłuż paneli bocznych, chromowane obramowania okien i fałszywy pionowy otwór wentylacyjny na tylnej ćwiartce, pomiędzy dwoma załamaniami na boku samochodu.

Wersja Fastback Mustanga jest rozróżnialna dzięki pochylonej tylnej szybie o mniejszym kącie nachylenia. Słupek B jest ozdobiony skierowanymi do tyłu żaluzjowymi otworami wentylacyjnymi. Z tyłu znajdują się również czerwone kierunkowskazy boczne.

Tył Mustanga Bullitt jest dość prosty. Widać, że korek gazu był chromowany podczas procesu renowacji, ale chrom został zerwany, aby odsłonić oryginalną czarną farbę nałożoną w 1968 roku przez Balchowsky’ego. Poniżej zderzaka znajdują się dwie rury wydechowe wychodzące po obu stronach tablicy rejestracyjnej.

Samochód widziany na NAIAS 2018 jest w surowym – ale bardzo oryginalnym – stanie. Tylny zderzak jest zardzewiały, nadwozie ma mnóstwo otarć, rozdarć, a nawet oznak rdzy, ale można argumentować, że samochód nigdy nie powinien być odrestaurowany, ale raczej zachowany jako kapsuła czasu. Nawet koła Torq Thrust D mag są w kiepskim stanie, te z przodu ledwo sugerują, że były kiedyś pomalowane na czarno. Samochód został fabrycznie wyposażony w szerokie, owalne opony nylonowe o białych ściankach bocznych, ale później otrzymał wyścigowe opony Dunlop M-15 z przodu i Firestone GP Indy Tires z tyłu. Obecnie samochód jest wyposażony w gumy Firestone na całym obwodzie.

1968 Ford Mustang Bullitt Wymiary zewnętrzne

1968 Ford Mustang Bullitt Wnętrze

Mustangi Bullitt były wyposażone w szereg ulepszeń wnętrza, w tym radio AM i pakiet dekoracji wnętrza. Pakiet ten obejmuje drewnopodobny panel środkowy na desce rozdzielczej i schowku, wykończenia na panelach drzwi, konsolę górną z lampkami map i dodatkowe przyciski po bokach siedzeń.

Za trójramiennymi, wypukłymi kołami kierownicy znajdują się obrotomierz i licznik kilometrów umieszczone po obu stronach kolumny kierownicy i otoczone żółtą ramką. Trzy kolejne wskaźniki siedzą powyżej, podczas gdy radio AM jest umieszczony w zagłębieniu w dolnej części środkowego stosu. Oryginalny shifter został zastąpiony przez drugiego właściciela samochodu, niejakiego Franka Marranca z New Jersey, shifterem Hursta. Samochód, jak to stoi dzisiaj ma również dwa aftermarket głośniki zainstalowane przez Robert Kiernan, ojciec samochodu obecnego właściciela, który kupił go od Marranca w 1974 roku poprzez błędnie napisane ogłoszenie w październikowym numerze Road & Track.

The Kiernans używane samochodu jako codzienny kierowca po zakupie go w 1974 roku. Ich syn, Sean, mówi, że jego rodzice nie mieli innego samochodu – Mustang Bullitt był ich jedynym samochodem.

On opowiada niesamowitą historię swojej mamy używając samochodu, aby dostać się do swojej pracy z powrotem w latach 70-tych i 80-tych. Jaka była jej praca? Cóż, była nauczycielką trzeciej klasy w parafii. Samochód był również prowadzony przez rodzinę do Nowego Jorku i Maine i do czasu, gdy został zaparkowany, miał zgarnięte 46,000 mil.

1968 Ford Mustang Bullitt Drivetrain

Ford Mustang otrzymał mięsisty 6.4-litrowy silnik V-8 w 1967 roku, a w 1968 roku był częścią pakietu S-code. Z fabryki, to umieścić na 320 (czasami ponad 330) KM przy 4,800 rpm i 427 funtów-ffeet momentu obrotowego przy 3,200 rpm.

Wszystko to brzmi szacunek dla standardów, które były w górę 50 lat temu, ale, najwyraźniej, Charger okazały się szybsze dzięki 50 dodatkowych koni mechanicznych. To prawda, że był okropny, gdy trzeba było skręcić, ale był szybszy w linii prostej. Dlatego też dwa Mustangi użyte w filmie miały silniki przebudowane z frezowanymi głowicami cylindrów, zmodyfikowanym zapłonem i gaźnikami oraz mocniejszymi wałkami rozrządu.

Co więcej, oryginalna 4-biegowa manualna skrzynia biegów została usunięta, a w jej miejsce wstawiono wytrzymałą skrzynię biegów Borg-Warner T-10 z wytrzymałym sprzęgłem Borg-Warner. Wyposażono go również w tylną przekładnię Positraction 4:10 z wytrzymałymi przegubami uniwersalnymi. Balchowsky, który przygotowywał samochody, zwracał uwagę na to, aby dodać jak najwięcej sztywności konstrukcji. Dlatego samochody mają wzmocnione mocowania amortyzatorów i belkę poprzeczną, jak również wzmocnione elementy ramy.

Zawieszenie zostało również zadbane z amortyzatorami Koni na wytrzymałych sprężynach śrubowych, które przydały się na pagórkowatym San Francisco. Na obu końcach umieszczono stabilizatory Helwiga, a za przednimi kołami Torq Thrust D kryły się hamulce tarczowe.

1968 Ford Mustang Bullitt Specifications

Pomysły końcowe

Ford Mustang GT Fastback z 1968 roku w stroju Bullitta to legendarny samochód. Dlatego też podwozie '559 zostało włączone przez Historic Vehicle Association do Narodowego Rejestru Pojazdów Zabytkowych, we współpracy z amerykańskim Departamentem Spraw Wewnętrznych, Historic American Engineering Record. Jest to 21 pojazd, który jest częścią tego rejestru, który szuka tylko ultra-znaczących pojazdów.

Możesz nie lubić filmu z powodu jego słabej fabuły i może również znudził się oglądaniem pościgu samochodowego – chociaż to prawie herezja – ale nie możesz zaprzeczyć, że samochód jest legendą w swoim własnym prawie i że jest to jeden z najfajniejszych Mustangów, jakie kiedykolwiek zbudowano, tam z Shelbys, Hurst i Mach 1. Jednak istnieją tylko dwa samochody Bullitt, co sprawia, że ten przykład, że dużo bardziej wartościowe z niektórymi mówiąc, że jest wart aż 4.000.000 dolarów, chociaż Sean Kiernan nie ma żadnych planów, aby rozstać się z samochodem, a to, moim zdaniem, wielka rzecz dla tego, co zostało uznane za dawno zaginionego Bullitt Mustang. Poczekajmy i zobaczmy, co stanie się z ubijaczem '558, który został odkryty w zeszłym roku w Kalifornii.

Dalsze czytanie

Zapoznaj się z naszą pełną recenzją na temat 2018 Ford Mustang Bullitt

Zapoznaj się z naszą pełną recenzją na temat 2008 Ford Mustang Bullitt

.