1970 Baltimore Orioles sezon

Odbicie się od 1969Edit

Po denerwującej przegranej z New York Mets w 1969 World Series, Orioles podnieśli się tam, gdzie zostawili w 1969. Otworzyli sezon z pięcioma zwycięstwami i uciekli z drugim z rzędu tytułem East American League, pokonując w czerwcu New York Yankees. Wygrali 19 z ostatnich 22 spotkań, by zakończyć sezon z 108 zwycięstwami, o jedno zwycięstwo mniej niż w poprzednim roku.

Zespół był w większości taki sam jak w 1969 roku. Dzbanki startowe Mike Cuellar, Dave McNally i Jim Palmer każdy wygrał co najmniej 20 meczów, a weteran bullpen rzadko zawodzi. W obronie Brooks Robinson, środkowy Paul Blair i drugi bazowy Davey Johnson zdobyli Złote Rękawice. Ofensywnie, pierwszy bazowy Boog Powell był najbardziej wartościowym graczem AL, prowadząc zespół z 35 home runami i 114 RBI. Don Buford i Blair kontynuowali zdobywanie bazy, a Frank Robinson (.306, 25 home runów), Brooks Robinson (94 RBI) i Powell kontynuowali wożenie ich do domu. Elrod Hendricks prowadził pluton łapania, który wyprodukował 17 homerów i 74 RBI, a outfielder Merv Rettenmund, produkt systemu rolniczego, uderzył .322 z 18 home runami i 58 RBI.

Kontuzja Paula BlairaEdit

Na początku sezonu nastąpił otrzeźwiający moment, kiedy Blair został beaned 31 maja w Anaheim w Kalifornii. The California Angels’ Ken Tatum rzucił boisko, które uderzyło Blair w twarz. Blair był na dobrej drodze do drugiego sezonu, po tym jak w 1969 roku miał 26 home runów i 76 RBI. Stracił trzy tygodnie po pobiciu, po czym wrócił, by zakończyć sezon z 18 home runami i 65 RBI, ale rzadko produkował tak dobrze przez resztę swojej kariery, a niektórzy spekulowali, że nigdy nie był taki sam na boisku.

Powrót Moe DrabowskyEdit

Jedną zmianą personalną z ’69 na ’70 był powrót Moe Drabowsky’ego, wybitnego miotacza ulgi prankster, który został utracony na rzecz Kansas City Royals w drafcie ekspansji przed sezonem ’69. Teraz ma trzydzieści cztery lata i zbliża się do końca swojej kariery, został ponownie pozyskany w sezonie ’70 i wygrał cztery z sześciu decyzji, pomagając uzupełnić weteranów bullpen.

Rankingi sezonuEdit

AL East W L Pct. GB Home Road
Baltimore Orioles 108 54 0.667 59-22 49-32
New York Yankees 93 69 0.574 15 53-28 40-41
Boston Red Sox 87 75 0.537 21 52-29 35-4629>
Detroit Tigers 79 83 0.488 29 42-39 37-44
Cleveland Indians 76 86 0.469 32 43-38 33-48
Washington Senators 70 92 0.432 38 40-41 30-51

Rekord vs. przeciwnicyEdit

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

1970 American League Records

Źródła:

Team BAL BOS CAL CWS CLE DET KC MIL MIN NYY OAK WSH
Baltimore 13-5 7-5 9-3 14-4 11-7 12-0 7-5 5-7 11-7 7-5 12-6
Boston 5-13 5-7 8-4 12-6 9-9 7-5 5-7 7-5 10-8 7-5 12-6
Kalifornia 5-7 7-5 12-6 6-6 6-6 10-8 12-6 8-10 5-7 8-10 7-5
Chicago 3-9 4-8 6-12 6-6 6-6 7-11 7-11 6-12 5-7 2-16 4-8
Cleveland 4-14 6-12 6-6 6-6 7-11 8-4 7-5 6-6 8-10 7-5 11-7
Detroit 7-11 9-9 6-6 11-7 6-6 8-4 4-8 7-11 6-6 9-9
Kansas City 0-12 5-7 8-10 11-7 4-8 6-6 12-6 5-13 1-11 7-11 6-6
Milwaukee 5-7 7-5 6-12 11-7 5-7 4-8 6-12 5-13 3-9-1 8-10 5-7
Minnesota 7-5 5-7 10-8 12-6 6-6 8-4 13-5 13-5 5-7 13-5 6-6
Nowość York 7-11 8-10 7-5 7-5 10-8 11-7 11-1 9-3-1 7-5 6-6 10-8
Oakland 5-7 5-7 10-8 16-2 5-7 6-6 11-7 10-8 5-13 6-6 10-2
Waszyngton 6-12 6-12 5-7 8-4 7-11 9-9 6-6 7-5 6-6 8-10 2-10

Transakcje godne uwagiEdit

  • 4 czerwca, 1970: Rob Andrews został wybrany przez Orioles w 10 rundzie draftu Major League Baseball Draft z 1970 roku.

RosterEdit

1970 Baltimore Orioles
Roster
Miotacze

  • 33 Fred Beene
  • .

  • 35 Mike Cuellar
  • 25 Moe Drabowsky
  • 29 Dick Hall
  • 44 Jim Hardin
  • 40 Dave Leonhard
  • 32 Marcelino López
  • 19 Dave McNally
  • 22 Jim Palmer
  • 36 Tom Phoebus
  • 24 Pete Richert
  • 39 Eddie Watt
Łapacze

  • . 3 Clay Dalrymple
  • 8 Andy Etchebarren
  • 10 Elrod Hendricks
  • 12 Johnny Oates

Pomocnicy

  • 7 Mark Belanger
  • 2 Bobby Floyd
  • 13 Roger Freed
  • 16 Bobby Grich
  • 15 Davey Johnson
  • 26 Boog Powell
  • 5 Brooks Robinson
  • 30 Chico Salmon
Outfielders

  • 23 Don Baylor
  • 6 Paul Blair
  • 9 Don Buford
  • 37 Terry Crowley
  • 12 Dave May
  • 21 Curt Motton
  • 14 Merv Rettenmund
  • 20 Frank Robinson
Menedżer

  • 4 Earl Weaver

.

Trenerzy

  • 31 George Bamberger
  • 41 Jim Frey
  • 55 Billy Hunter
  • 48 George Staller

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.