Oh, tak wiele nienawiści i snark i dezinformacji.
Nie, Panie Bochenek, Datsun/Nissan nie używał „zardzewiałej stali z recyklingu” w ich produkcji (proces recyklingu usuwa utlenianie tak czy inaczej; sprawdź to 'fore yer palce wyprzedzić yer mózg).
A Mr.Norris i Hollier: tylko dlatego, że wam się nie podoba, cóż… Kto uczynił was arbitrami gustu dla tego hobby?
Mój tata spędził całe swoje życie zawodowe w fabryce Delco-Remy w Anderson, IN, i był facetem Impala SS od pierwszego w ’61 'aż do jego śmierci w ’93 (miał rippin’ ’69 427/4spd kiedy przeszedł, w ohydnym nijakim tan z czarnym winylowym topem & wnętrza. Brrr!). Ja? Jestem synem GM mojego ojca, ale jestem seryjnym przestępcą GTO. Będę posiadał co najmniej jedno aż do śmierci.
Ale w tym hobby jest miejsce dla każdego. I pamiętam je, kiedy były nowe. Byłem w drugiej klasie szkoły średniej, kiedy dziewczyna, której bardzo pragnąłem – która (ahem) nie czuła tego samego – dostała jeden z nich, aby uczcić swoje prawo jazdy. To był dokładnie ten sam samochód, z wyjątkiem tego, że jej był dziwny odcień niebieskiego/teal/turkusowego. Ikona „enter” w moim telefonie z Androidem ma dokładnie ten sam kolor. Klasyk, a wartość każdego samochodu (lub towaru) jest określana przez ludzi, z którymi składa się rynek. Ach, chyba że jesteś multi miliarderem z własnym imperium medialnym, nie będziesz w stanie dyktować, co jest lub nie jest „klasyczny”, a rynki określają ceny, a nie swoje disdain.
Zawsze myślałem, że te B210s były kinda cute (te skintight Sergio Valente dżinsy może mieć coś wspólnego z tym), i na pewno rozumiem, dlaczego ten przykład jest pożądane. Japońskie samochody są teraz staje się następną rzeczą, jak pokolenia, które dorastały z nimi osiąga swoje szczytowe lata dochodów i nostalgii midlife.
Chciałbym, aby rzeczy były inne, jak wtedy mógłbym mieć jakieś racy B210 historie; alas, nie było być. Ale tylko zdjęcie intro wersji butterscotch przyniósł z powrotem kilka bardzo słodko-gorzkie wspomnienia.
.