5 The Polar-Front Theory and the Beginnings of Synoptic Aerology

W tym rozdziale omówiono teorię frontu polarnego i początki aerologii synoptycznej. Teoria frontu polarnego służy jako istotny punkt wyjścia dla późniejszych badań aerologicznych. Co więcej, teoria ta wyraźnie pokazuje rolę zaburzeń w globalnej cyrkulacji atmosferycznej. Teoria frontu polarnego została w zasadzie skonstruowana po dokładnej analizie map pogody powierzchniowej, bez zadowalających obserwacji aerologicznych. Dzięki metodzie aerologii pośredniej możliwe stało się w pewnym stopniu zastąpienie braku pomiarów aerologicznych wnioskami wyciągniętymi z obserwacji powierzchniowych. Można było na przykład wnioskować o pewnych cechach mas powietrza na podstawie obserwowanych rodzajów chmur i hydro meteorów. Łącząc je z termodynamicznymi zmianami, jakim masy powietrza podlegały w swojej prehistorii, otrzymano cenne wnioski dotyczące struktury trójwymiarowej, bez bezpośrednich obserwacji górnego powietrza. Zmiany ciśnienia na poziomie górnym uznano więc za „pierwotne”, a zmiany na poziomie dolnym za „wtórne” i spowodowane przez te pierwsze.