Historia 1987 Indianapolis 500 brzmi jak coś z filmu z Burtem Reynoldsem. Zaczęło się od tego, że kierowca Penske, Danny Ongais, miał wypadek podczas treningu i doznał poważnego wstrząśnienia mózgu, które uniemożliwiło mu start w wyścigu. Właściciel zespołu Roger Penske, starając się znaleźć kierowcę, poprosił Ala Unsera, który jeździł dla niego przez cztery poprzednie lata i wygrał trzy Indy 500, aby go zastąpił. Unser zgodził się, a Penske postanowił posadzić go w zapasowym samochodzie zespołu, ponieważ nowy samochód Penske PC16 okazał się zawodny. Jednak zapasowy samochód, March-Cosworth z 1986 roku, był wystawiony w hotelu Sheraton w Reading, w Pensylwanii. Zespół zabrał samochód z hotelowego lobby i przygotował go do wyścigu. Startując z 20. miejsca, Unser przebił się na czoło stawki i objął prowadzenie na 183. okrążeniu. Wygrał ten czwarty wyścig Indy 500 zaledwie pięć dni przed swoimi 48. urodzinami. Unser dołączył do A.J. Foyt’a jako jedyny kierowca, który wygrał cztery Indy 500. W 1991 roku do tego ekskluzywnego grona dołączył Rick Mears. Odliczamy ostatnie 100 dni do 100. wyścigu Indy 500, prezentując codziennie jeden klasyczny moment z Największego Widowiska Wyścigowego. Przeczytaj wszystkie posty w miarę ich dodawania na naszej oficjalnej stronie Indy 100.
.