Analiza przemówienia: Mrtin Luther King’s 'I Have a Dream’ Speech

Nazwa mówcy: Martin Luther king Jr.

Main Idea: Równość rasowa i koniec z dyskryminacją.

Data: 28 sierpnia 1963 r.

Czas: Środek dnia.

Miejsce przemówienia: Steps of Lincoln memorial Washington DC USA.

Efektywne mówienie oznacza zdolność do powiedzenia tego, co chcesz powiedzieć w taki sposób, że publiczność jest zmotywowana do słuchania i działania na to, co jest słyszane. Efektywne mówienie dotyczy wszystkich dziedzin życia. To jest ważne w odniesieniu do pracowników lub zarządzania zachowania dzieci. Martin Luther King Jr. jest znany jako jeden z największych mówców w historii Ameryki, a jego słowa brzmią głośno w umysłach tych, którzy słyszeli jego wypowiedź. Jego słowa wyzwalają nadzieję i wezwanie do działania. Całkowitym przeciwieństwem jest przemówienie prezydenta Donalda Trumpa z 22 lutego 2016 roku (Las Vegas), w którym retoryka podżega do przemocy, a niektórzy zwolennicy rzeczywiście ją stosują.

W dniu 28 sierpnia 2019 roku King wygłosił słynne przemówienie „I Have a Dream” na schodach Lincoln Memorial w Waszyngtonie. Przemówienie koncentrowało się na równości rasowej i zakończeniu dyskryminacji rasowej. King przemawiał z podium z wieloma mikrofonami. Wyglądał na zadbanego i był stosownie ubrany. Przedstawiono go jako „moralnego przywódcę”. Na początku odnosił się do swojego konspektu, ale w dalszej części przemówienia mówił jak ktoś, kto dobrze przećwiczył swoje przemówienie, albo jeszcze lepiej – wybuchał pasją i mówił prosto z serca. King od początku był pełen energii. Zaczął od tego, że cieszy się, iż może być częścią „największej demonstracji” i zapowiedział, że przemówienie to przejdzie do historii jako kamień milowy w ruchu na rzecz praw obywatelskich. Aby przyciągnąć uwagę tłumu, odwołał się do słynnego przemówienia Abrahama Lincolna z Gettysburga. Ponieważ przemawiał ze schodów pomnika Lincolna, te słowa aluzji zostały przyjęte bardzo dobrze. Aby utrzymać uwagę tłumu, powtarzał kluczowe słowa swojego przemówienia, zwłaszcza „I have a dream”. W 17-minutowym przemówieniu użył słów takich jak „wolność” dwadzieścia razy i „marzenie” jedenaście razy. W całym przemówieniu używał odpowiednich cytatów. Cytaty te były albo wzięte bezpośrednio z ważnych dokumentów, takich jak Biblia, Deklaracja Niepodległości i cytaty Abrahama Lincolna. Użył również wiele ważnych miast i miejsc w przemówieniu, aby przyciągnąć i utrzymać uwagę tłumu. King używał poprawnej gramatyki i był elokwentny w całym swoim przemówieniu. Trwające 17 minut przemówienie było pozbawione wypełniaczy. Połączenie tych wszystkich elementów sprawiło, że przemówienie stało się jednym z najbardziej efektywnych przemówień w historii. Przede wszystkim, to prawda i szczera osobowość dr Martin Luther King, który uczynił wydarzenie pamiętne i punkt zwrotny w ruchu praw obywatelskich dla Black Americans.

Główne punkty przemówienia zostały umiejętnie zorganizowane. Król użył metody retorycznej, aby podkreślić główne frazy, takie jak „Mam marzenie”. Analizując tekst i wideo z tego przemówienia, zauważyłem logicznie zdania takie jak „sto lat później”, „teraz jest czas”, „mam marzenie” i „niech wolność dzwoni” itp. Używał doniosłych i legendarnych odniesień w pięknie ułożonej sekwencji, zaczynając od adresu Gettysburskiego, Deklaracji Niepodległości i Biblii. Wspierał się faktami, kontrastując wydarzenia z walki o prawa obywatelskie z biblijnym „radosnym świtem”. Poczynił uwagę o „gorącym lecie” Murzynów i wiele innych kontrastów. Nawiązał do niewolnictwa Murzynów, niesprawiedliwości, wiary w demokrację, wolność i prawa wyborcze w Mississippi. Jego przemówienie było przeplatane, jednolite, strategiczne i dobrze zorganizowane.

Wygłaszanie tej mowy przez króla było bardzo imponujące. Jest on uważany za jeden z najbardziej imponujących przemówień w historii Ameryki. Osobowość mówcy była łatwo akceptowana przez tłum. Był on przywódcą milionów. Każde słowo wypowiadał z pewnością siebie, prawdomównością i szczerością. Przemawiał w bardzo szlachetnej sprawie, dlatego używał bardzo mocnych i przekonujących gestów. Jego przemówienie było emocjonalne, ale wyważone i logiczne. Jego gesty pasowały do okazji i nigdy nie przekraczał granic przyzwoitości. Mimo że przemawiał z bardzo potężnego piedestału, pozostał bardzo cywilizowany i szlachetny. Nigdy nie wypowiedział słów lekceważenia wobec tych, którzy upokorzyli i zniewolili czarne społeczności. Jego publiczność liczyła 250 tysięcy osób, jednak on w pełni panował nad tłumem i nigdy nie podniecał go ponad miarę. Jego głos był stabilny, jego ton stanowczy, a jego przesłanie głośne i wyraźne. Jego przemówienie jest określane jako klasyczny przykład ekspresji publicznego speaking.

Reakcja publiczności na przemówienie było elektryczne. Tłum składał się z prawie ćwierć miliona działaczy na rzecz praw obywatelskich i miliony ludzi w telewizji. Przemówienie Kinga zostało bardzo dobrze przyjęte i uznane za punkt zwrotny w ruchu na rzecz praw obywatelskich. King był wytrawnym kaznodzieją, który zastosował wszystkie kryteria skutecznego mówcy. Do dziś jego przemówienie wywiera wpływ na słuchaczy. King przemawiał tonem spokojnym, powolnym, ale energicznym. Wygląda na to, że słuchacze chłonęli jego przemówienie słowo w słowo. Tak wiele razy tłum wiwatował, bił brawo i chwalił podczas jego przemówienia. Kiedy wspomniał o podobieństwie sprawy Murzyna do czeku bez pokrycia, tłum podniósł głośno głos na znak aprobaty. Przez całe przemówienie tłum pozostawał uważny, afirmatywny i receptywny.

Zakończenie przemówienia było najbardziej zdecydowaną częścią przemówienia. King zakończył przemówienie tymi słowami: „Z każdego zbocza górskiego niech rozbrzmiewa wolność. A kiedy to się stanie, kiedy pozwolimy, aby wolność rozbrzmiała, kiedy pozwolimy, aby rozbrzmiała z każdej wioski i każdego przysiółka, z każdego stanu i każdego miasta, będziemy w stanie przyspieszyć ten dzień, kiedy wszystkie dzieci Boga, czarni i biali, Żydzi i poganie, protestanci i katolicy, będą mogli połączyć ręce i śpiewać słowami starej murzyńskiej pieśni: Nareszcie wolni! Nareszcie wolni! Dzięki Bogu Wszechmogącemu, nareszcie jesteśmy wolni!”. Słowa te miały magiczny wpływ na słuchaczy. Konkluzja była bardzo skuteczna w tekście, geście, tonie i sposobie wygłaszania. Konkluzja była punktem kulminacyjnym przemówienia i sprawiła, że publiczność podniosła się z miejsc. Do czasu, gdy jego siedemnastominutowe przemówienie dobiegało końca, tłum oczekiwał już, że przemówienie dobiegnie końca. Jednak przemówienie zakończył na wysokim note.

Osoba mówcy i jego zaangażowanie w sprawę wykonane silny wpływ na publiczność. King używał historycznych, religijnych i literackich odniesień odpowiednio i w odpowiednim czasie. Wykorzystał również mechanizm pauzy, aby zapewnić miejsce na reakcję publiczności. Jego przemówienie rozwinęło się w logicznej kolejności i wydawało się dobrze przeplatane. Nic nie pojawiło się w jego przemówieniu nagle; wszystko pasowało do okazji. King również używał zwrotów mocy, aby przemówienie zapadło w pamięć. Jego mowa została wyciągnięta z silnej bazy ideologicznej i zawierał nazwy miejsc i wydarzeń, które są dobrze znane tłumu i ma symboliczne znaczenie dla nich.

Works Cited

.