Aristada Initio

Ostrzeżenia

Zawarte jako część punktu PRECAUTIONS.

PRECAUTIONS

Increased Mortality In Elderly Patients With Dementia-Related Psychosis

Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem leczeni lekami przeciwpsychotycznymi są narażeni na zwiększone ryzyko zgonu. Analizy 17 badań kontrolowanych placebo (modalny czas trwania 10 tygodni), głównie z udziałem pacjentów przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne, wykazały, że ryzyko zgonu u pacjentów leczonych lekami jest od 1,6 do 1,7 razy większe niż u pacjentów otrzymujących placebo. W trakcie typowego 10-tygodniowego badania kontrolowanego częstość zgonów pacjentów leczonych lekami wynosiła około 4,5%, w porównaniu z częstością około 2,6% w grupie placebo.

Pomimo że przyczyny zgonów były zróżnicowane, większość zgonów miała charakter sercowo-naczyniowy (np. niewydolność serca, nagły zgon) lub zakaźny (np. zapalenie płuc). Badania obserwacyjne sugerują, że podobnie jak w przypadku atypowych leków przeciwpsychotycznych, leczenie konwencjonalnymi lekami przeciwpsychotycznymi może zwiększać śmiertelność. Nie wiadomo, w jakim stopniu stwierdzenie zwiększonej śmiertelności w badaniach obserwacyjnych można przypisać działaniu leku przeciwpsychotycznego, a w jakim jakiejś właściwości pacjentów. Produkt ARISTADA INITIO nie jest zatwierdzony do leczenia pacjentów z psychozą związaną z demencją.

Cerebrovascular Adverse Reactions, Including Stroke

W kontrolowanych placebo badaniach z zastosowaniem risperidonu, aripiprazolu i olanzapiny u pacjentów w podeszłym wieku z demencją stwierdzono większą częstość występowania mózgowo-naczyniowych działań niepożądanych (wypadków mózgowo-naczyniowych i przemijających napadów niedokrwiennych), w tym zgonów, w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo. Produkt ARISTADA INITIO nie jest zatwierdzony do leczenia pacjentów z psychozą związaną z demencją.

Potencjał wystąpienia błędów dawkowania i błędów w stosowaniu leków

Mogą wystąpić błędy w stosowaniu leków, w tym błędy zamiany i błędy w wydawaniu, pomiędzy produktem ARISTADA INITIO a produktem ARISTADA. Produkt ARISTADA INITIO jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego podania. Nie należy zastępować produktu ARISTADA INITIO produktem ARISTADA ze względu na różne profile farmakokinetyczne.

Zespół złośliwy neuroleptyczny

Potencjalnie śmiertelny zespół objawów określany czasem jako złośliwy zespół neuroleptyczny (ang. Neuroleptic Malignant Syndrome, NMS) może wystąpić w związku ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych, w tym produktu ARISTADA INITIO. Objawy kliniczne NMS to hiperpireksja, sztywność mięśni, zmieniony stan psychiczny i oznaki niestabilności autonomicznej (nieregularne tętno lub ciśnienie krwi, tachykardia, diaforeza i zaburzenia rytmu serca). Dodatkowe objawy mogą obejmować podwyższoną fosfokinazę kreatynową, mioglobinurię (rabdomioliza) i ostrą niewydolność nerek.

Ocena diagnostyczna pacjentów z tym zespołem jest skomplikowana. W ustalaniu rozpoznania ważna jest identyfikacja przypadków, w których obraz kliniczny obejmuje zarówno poważną chorobę medyczną (np. zapalenie płuc, zakażenie układowe itp.), jak i nieleczone lub niewłaściwie leczone objawy pozapiramidowe (EPS). Inne ważne czynniki w diagnostyce różnicowej obejmują ośrodkową toksyczność antycholinergiczną, udar cieplny, gorączkę polekową i pierwotną patologię ośrodkowego układu nerwowego.

Postępowanie w przypadku NMS powinno obejmować: (1) natychmiastowe przerwanie stosowania leków przeciwpsychotycznych i innych leków, które nie są niezbędne do bieżącej terapii; (2) intensywne leczenie objawowe i monitorowanie medyczne; oraz (3) leczenie wszelkich współistniejących poważnych problemów medycznych, dla których dostępne są specyficzne metody leczenia. Nie ma ogólnej zgody co do specyficznych schematów leczenia farmakologicznego niepowikłanego NMS.

Jeśli wydaje się, że pacjent wymaga leczenia lekami przeciwpsychotycznymi po ustąpieniu NMS, ponowne wprowadzenie terapii lekowej powinno być ściśle monitorowane, ponieważ zgłaszano nawroty NMS.

Dyskinezja tardiewa

Zespół potencjalnie nieodwracalnych, mimowolnych, dyskinetycznych ruchów może rozwinąć się u pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi.Chociaż częstość występowania zespołu wydaje się być największa u osób w podeszłym wieku, zwłaszcza u kobiet w podeszłym wieku, nie można przewidzieć, u których pacjentów rozwinie się ten zespół. Nie wiadomo, czy produkty lecznicze leków przeciwpsychotycznych różnią się potencjałem wywoływania dyskinez tardywnych.

Ryzyko rozwoju dyskinez tardywnych i prawdopodobieństwo, że staną się one nieodwracalne, wydają się zwiększać wraz z czasem trwania leczenia i zwiększeniem całkowitej dawki skumulowanej leków przeciwpsychotycznych podawanych pacjentowi, ale zespół może rozwinąć się po stosunkowo krótkim okresie leczenia małymi dawkami, chociaż jest to rzadkie.

Dyskineza tardieniczna może ustąpić, częściowo lub całkowicie, jeśli leczenie przeciwpsychotyczne zostanie przerwane. Samo leczenie przeciwpsychotyczne może tłumić (lub częściowo tłumić) oznaki i objawy zespołu i w ten sposób maskować proces leżący u jego podłoża. Wpływ tłumienia objawów na długoterminowy przebieg zespołu nie jest znany.

W związku z powyższym, leki przeciwpsychotyczne powinny być przepisywane w sposób, który najprawdopodobniej zminimalizuje występowanie dyskinez biernych. Przewlekłe leczenie przeciwpsychotyczne powinno być zarezerwowane dla pacjentów, którzy cierpią na przewlekłe choroby, o których wiadomo, że odpowiadają na leki przeciwpsychotyczne. U pacjentów, którzy wymagają przewlekłego leczenia, należy dążyć do stosowania najmniejszej dawki i najkrótszego czasu trwania leczenia, co pozwoli uzyskać zadowalającą odpowiedź kliniczną. Konieczność kontynuacji leczenia należy okresowo oceniać.

Jeśli u pacjenta leczonego lekami przeciwpsychotycznymi wystąpią oznaki i objawy dyskinezy tardywnej, należy rozważyć odstawienie leku przeciwpsychotycznego. Jednak niektórzy pacjenci mogą wymagać leczenia przeciwpsychotycznego pomimo obecności tego zespołu.

Zmiany metaboliczne

Atypowe leki przeciwpsychotyczne były związane ze zmianami metabolicznymi, które obejmują hiperglikemię/cukrzycę, dyslipidemię i zwiększenie masy ciała. Chociaż wykazano, że wszystkie leki z tej klasy mogą powodować pewne zmiany metaboliczne, każdy lek ma swój własny profil ryzyka.

Hiperglikemia/cukrzyca

Hiperglikemia, w niektórych przypadkach skrajna i związana z kwasicą ketonową lub śpiączką hiperosmolarną lub zgonem, była zgłaszana u pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi. Istnieją doniesienia o hiperglikemii u pacjentów leczonych doustnie aripiprazolem. Ocena związku między stosowaniem atypowych leków przeciwpsychotycznych a zaburzeniami stężenia glukozy jest skomplikowana ze względu na możliwość zwiększonego ryzyka wystąpienia cukrzycy u pacjentów ze schizofrenią oraz zwiększającą się częstość występowania cukrzycy w populacji ogólnej. Biorąc pod uwagę te czynniki zakłócające, związek między stosowaniem przeciwpsychotycznych leków atypowych a działaniami niepożądanymi związanymi z hiperglikemią nie jest w pełni zrozumiały. Jednakże badania epidemiologiczne wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z hiperglikemią u pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi.

Pacjenci z ustalonym rozpoznaniem cukrzycy, u których rozpoczyna się leczenie atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, powinni być regularnie monitorowani pod kątem pogorszenia kontroli glikemii. Pacjenci z czynnikami ryzyka wystąpienia cukrzycy (np. otyłość, cukrzyca w wywiadzie rodzinnym), którzy rozpoczynają leczenie atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, powinni być poddani badaniu stężenia glukozy we krwi na czczo na początku leczenia i okresowo w trakcie leczenia. Każdy pacjent leczony atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi powinien być monitorowany pod kątem objawów hiperglikemii, w tym polidypsji, poliurii, polifagii i osłabienia.Pacjenci, u których wystąpią objawy hiperglikemii podczas leczenia atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, powinni być poddani badaniu stężenia glukozy we krwi na czczo. W niektórych przypadkach hiperglikemia ustępowała po odstawieniu atypowego leku przeciwpsychotycznego; jednak niektórzy pacjenci wymagają kontynuacji leczenia przeciwcukrzycowego pomimo odstawienia leku.

Dyslipidemia

Niepożądane zmiany stężenia lipidów obserwowano u pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi.

Zwiększenie masy ciała

Zwiększenie masy ciała obserwowano podczas stosowania atypowych leków przeciwpsychotycznych. Zaleca się kliniczne monitorowanie masy ciała.

Patologiczny hazard i inne zachowania kompulsywne

Zdania dotyczące przypadków po wprowadzeniu produktu do obrotu sugerują, że pacjenci mogą doświadczać silnego popędu, szczególnie do hazardu, i niemożności kontrolowania tego popędu podczas przyjmowania aripiprazolu. Inne kompulsywne popędy, zgłaszane rzadziej, obejmują: popęd seksualny, robienie zakupów, jedzenie lub objadanie się oraz inne zachowania impulsywne lub kompulsywne. Ponieważ pacjenci mogą nie rozpoznawać tych zachowań jako nieprawidłowych, ważne jest, aby lekarze przepisujący lek pytali pacjentów lub ich opiekunów o występowanie nowych lub nasilonych napadów żądzy hazardu, napadów żądzy seksualnych, napadów żądzy zakupów, napadów żarłoczności lub kompulsywnego jedzenia, innych napadów żądzy podczas leczenia aripiprazolem. Należy zauważyć, że objawy kontroli impulsów mogą być związane z zaburzeniami podstawowymi. W niektórych przypadkach, choć nie we wszystkich, odnotowano ustąpienie popędów po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku. Zachowania kompulsywne mogą być szkodliwe dla pacjenta i innych osób, jeśli nie zostaną rozpoznane. W przypadku wystąpienia napadów kompulsji należy rozważyć odstawienie aripiprazolu.

Niedociśnienie ortostatyczne

Aripipiprazol może powodować niedociśnienie ortostatyczne, prawdopodobnie w wyniku antagonizmu receptora α1-adrenergicznego. Skojarzone działania niepożądane związane z niedociśnieniem ortostatycznym mogą obejmować zawroty głowy, światłowstręt i tachykardię. Na ogół ryzyko to jest największe na początku leczenia i podczas zwiększania dawki. Do pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia tych działań niepożądanych lub ze zwiększonym ryzykiem rozwoju powikłań związanych z niedociśnieniem ortostatycznym należą pacjenci odwodnieni, z hipowolemią, leczeni lekami przeciwnadciśnieniowymi, z chorobami układu sercowo-naczyniowego w wywiadzie (np. niewydolnością serca, zawałem mięśnia sercowego, niedokrwieniem lub zaburzeniami przewodzenia), z chorobami naczyniowo-mózgowymi w wywiadzie, a także pacjenci, którzy nie stosują leków przeciwpsychotycznych. U takich pacjentów należy monitorować podstawowe parametry życiowe.

Upadki

Antypsychotyki, w tym ARISTADA INITIO, mogą powodować senność, niedociśnienie posturalne lub niestabilność ruchową i czuciową, co może prowadzić do upadków, a w konsekwencji do złamań lub innych urazów. W przypadku pacjentów z chorobami, schorzeniami lub lekami, które mogą nasilać te działania, należy przeprowadzić ocenę ryzyka upadku podczas rozpoczynania leczenia przeciwpsychotycznego oraz okresowo u pacjentów otrzymujących długotrwałe leczenie przeciwpsychotyczne.

Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza

W badaniach klinicznych i (lub) doświadczeniach po wprowadzeniu produktu do obrotu, zgłaszano przypadki leukopenii i neutropenii związane czasowo ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych. Zgłaszano również agranulocytozę.

Możliwe czynniki ryzyka leukopenii/neutropenii obejmują istniejące wcześniej małe stężenie krwinek białych (WBC)/absolutnej liczby neutrofilów (ANC) oraz leukopenię/neutropenię indukowaną lekami w wywiadzie. U pacjentów z klinicznie istotnym niskim stężeniem WBC/ANC lub leukopenią/neutropenią indukowaną lekami w wywiadzie, należy często wykonywać pełne badanie morfologii krwi (CBC) w ciągu pierwszych kilku miesięcy leczenia. U takich pacjentów należy rozważyć przerwanie stosowania leków przeciwpsychotycznych przy pierwszych objawach klinicznie istotnego zmniejszenia stężenia WBC przy braku innych czynników sprawczych.

Monitorować pacjentów z klinicznie istotną neutropenią w kierunku gorączki lub innych objawów lub oznak zakażenia i niezwłocznie podjąć leczenie w przypadku wystąpienia takich objawów lub oznak. Należy zaprzestać stosowania leków przeciwpsychotycznych u pacjentów z ciężką neutropenią (bezwzględna liczba neutrofilów <1000/mm³) i obserwować stężenie WBC aż do powrotu do zdrowia.

Napady drgawkowe

Tak jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, produkt ARISTADA INITIO należy stosować ostrożnie u pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub w stanach obniżających próg drgawkowy. Stany obniżające próg drgawkowy mogą występować częściej w populacji osób w wieku 65 lat lub starszych.

Potencjał upośledzenia funkcji poznawczych i motorycznych

ARISTADA INITIO, podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne, może potencjalnie upośledzać zdolność osądu, myślenia lub zdolności motoryczne. Pacjenci powinni zachować ostrożność podczas obsługi niebezpiecznych maszyn, w tym samochodów, dopóki nie uzyskają wystarczającej pewności, że leczenie produktem ARISTADA INITIO nie ma na nich niekorzystnego wpływu.

Regulacja temperatury ciała

Zaburzenia zdolności organizmu do obniżania temperatury ciała przypisywano środkom przeciwpsychotycznym. Zaleca się zachowanie odpowiedniej ostrożności podczas przepisywania produktu ARISTADA INITIO pacjentom, u których wystąpią warunki mogące przyczynić się do podwyższenia temperatury ciała (np. intensywny wysiłek fizyczny, narażenie na działanie wysokiej temperatury, jednoczesne przyjmowanie leków o działaniu przeciwcholinergicznym lub odwodnienie).

Dysphagia

Dysmotyczność przełyku i aspiracja były związane ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych. Produkt ARISTADA INITIO i inne leki przeciwpsychotyczne należy stosować ostrożnie u pacjentów z ryzykiem wystąpienia aspiracyjnego zapalenia płuc.

Informacje dla pacjenta

Należy zalecić pacjentom zapoznanie się z zatwierdzoną przez FDA etykietą produktu leczniczego (Medication Guide).

Neuroleptyczny zespół złośliwy

Poradź pacjentom o potencjalnie śmiertelnej reakcji niepożądanej określanej jako NMS, którą zgłaszano w związku z podawaniem leków przeciwpsychotycznych. Należy poinformować pacjentów, aby w przypadku wystąpienia oznak lub objawów NMS skontaktowali się z pracownikiem służby zdrowia lub zgłosili się na pogotowie ratunkowe.

Dyskinezja tardykularna

Należy poinformować pacjentów, że nieprawidłowe ruchy mimowolne były związane z podawaniem leków przeciwpsychotycznych. Należy poinformować pacjentów, aby powiadomili swojego lekarza, jeśli zauważą jakiekolwiek ruchy, których nie mogą kontrolować w obrębie twarzy, języka lub innej części ciała.

Zmiany metaboliczne (hiperglikemia i cukrzyca, dyslipidemia i zwiększenie masy ciała)

Należy poinformować pacjentów o ryzyku wystąpienia zmian metabolicznych, sposobach rozpoznawania objawów hiperglikemii i cukrzycy oraz potrzebie szczególnego monitorowania, w tym stężenia glukozy we krwi, stężenia lipidów i masy ciała.

Patologiczny hazard i inne zachowania kompulsywne

Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia u nich kompulsywnego popędu do robienia zakupów, intensywnego popędu do hazardu, kompulsywnego popędu seksualnego, napadowego jedzenia i (lub) innych kompulsywnych popędów oraz niezdolności do kontrolowania tych popędów. W niektórych przypadkach, ale nie we wszystkich, zgłaszano, że popędy te ustąpiły po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu leczenia.

Niedociśnienie ortostatyczne

Należy poinformować pacjentów o ryzyku wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego (objawy obejmują uczucie zawrotów głowy lub światłowstrętu w pozycji stojącej), szczególnie w momencie rozpoczynania leczenia lub ponownego rozpoczynania leczenia.

Upadki

Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia senności, niedociśnienia posturalnego lub niestabilności ruchowej i czuciowej, co może prowadzić do ryzyka upadków, szczególnie u pacjentów z chorobami, stanami lub lekami, które mogą nasilać te działania.

Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza

Należy poinformować pacjentów z istniejącą wcześniej niską liczbą WBC lub historią leukopenii/neutropenii wywołanej lekami, że należy u nich monitorować morfologię krwi.

Zaburzenia funkcji poznawczych i motorycznych

Ponieważ produkt ARISTADA INITIO może potencjalnie upośledzać zdolność oceny, myślenia lub zdolności motoryczne, należy pouczyć pacjentów, aby zachowali ostrożność podczas obsługi niebezpiecznych maszyn, w tym samochodów, do czasu uzyskania wystarczającej pewności, że leczenie nie wpływa na nich niekorzystnie.

Narażenie na ciepło i odwodnienie

Porady dla pacjentów dotyczące odpowiedniej opieki w celu uniknięcia przegrzania i odwodnienia .

Przyjmowanie jednocześnie leków

Porady dla pacjentów, aby informowali swoich lekarzy o przyjmowaniu lub planowaniu przyjmowania jakichkolwiek leków wydawanych na receptę lub bez recepty, ponieważ istnieje możliwość wystąpienia interakcji .

Ciąża

Należy poinformować pacjentki, że produkt ARISTADA INITIO może powodować objawy pozapiramidowe i (lub) objawy odstawienne u noworodków oraz powiadomić dostawcę usług medycznych o znanej lub podejrzewanej ciąży.

Rejestr ciąż

Poradź pacjentkom, że istnieje rejestr ciąż, który monitoruje wyniki ciąż u kobiet narażonych na działanie produktu ARISTADA INITIO w czasie ciąży.

W celu uzyskania dodatkowych informacji odwiedź stronę internetową www.ARISTADA.com lub pod numerem telefonu 1-866-274-7823

Toksykologia niekliniczna

Karcynogeneza, mutageneza, upośledzenie płodności

Karcynogeneza

Badania rakotwórczości w ciągu całego życia nie zostały przeprowadzone z aripiprazolem lauroksylu.

Badania rakotwórczości po podaniu doustnym aripiprazolu przeprowadzono u myszy ICR oraz u szczurów Sprague-Dawley (SD) i F344.Aripiprazol podawano przez 2 lata w diecie w dawkach 1, 3, 10 i 30 mg/kg/dobę myszom ICR oraz 1, 3 i 10 mg/kg/dobę szczurom F344 (odpowiednio 0,2 do 5-krotność i 0,3 do 3-krotność doustnej dawki MRHD wynoszącej 30 mg/dobę w przeliczeniu na powierzchnię ciała (mg/m²)). Ponadto szczurom SD podawano doustnie przez 2 lata dawki 10, 20, 40 i 60 mg/kg/dobę (3 do 19 razy większe od doustnej dawki MRHD w mg/m²). U samic myszy, częstość występowania gruczolaków przysadki mózgowej oraz gruczolakoraków i gruczolakoraków gruczołu sutkowego była zwiększona przy dawkach żywieniowych, które są 0,1 do 0,9 razy większe od narażenia człowieka na doustne MRHD na podstawie AUC i 0,5 do 5 razy większe od doustnego MRHD na podstawie mg/m². U samic szczurów częstość występowania włókniaków gruczołu sutkowego była zwiększona przy dawce pokarmowej, która jest 0,1 razy większa od narażenia człowieka przy doustnym MRHD w oparciu o AUC i 3 razy większa od doustnego MRHD w mg/m²; a częstość występowania raków kory nadnerczy i połączonych gruczolaków/raków kory nadnerczy była zwiększona przy dawce pokarmowej, która jest 14 razy większa od narażenia człowieka przy doustnym MRHD w oparciu o AUC i 19 razy większa od doustnego MRHD w mg/m².

Zmiany proliferacyjne w przysadce mózgowej i gruczole sutkowym gryzoni obserwowano po przewlekłym podawaniu innych leków przeciwpsychotycznych i uważa się, że są one wywoływane przez prolaktynę. Znaczenie dla ryzyka u ludzi wyników badań guzów endokrynnych wywołanych przez prolaktynę u gryzoni jest nieznane.

Mutageneza

Aripiprazol lauroksyl nie był mutagenny w teście mutacji powrotnych u bakterii in vitrobacterial ani klastogenny w teście aberracji chromosomów in vitro w ludzkich limfocytach krwi obwodowej.

Aripiprazol i jego metabolit (2,3-DCPP) były klastogenne w teście aberracji chromosomowej in vitro w komórkach płuc chomika chińskiego (CHL) zarówno w obecności, jak i przy braku aktywacji metabolicznej. Metabolit, 2,3-DCPP, powodował wzrost aberracji liczbowych w teście invitro w komórkach CHL w przypadku braku aktywacji metabolicznej. Uzyskano pozytywną odpowiedź w doustnym teście mikrojądrowym in vivo u myszy; jednak odpowiedź ta była spowodowana mechanizmem, którego nie uważa się za istotny dla ludzi.

Upośledzenie płodności

Dane dotyczące zwierząt dla produktu ARISTADA (Aripiprazol Lauroxil)

W badaniu płodności szczurów, aripiprazol lauroxil podawano domięśniowo. Samcom podawano dawki 18, 49 lub 144 mg/zwierzę, które są w przybliżeniu 0,6 do 5 razy większe niż MRHD wynosząca 675 mg na mg/m², w dniach 1, 21 i 42 przed i w trakcie krycia; samicom podawano te dawki, które są w przybliżeniu 0.9 do 8 razy MRHD w mg/m², raz na 14 dni przed kryciem.

U samic, trwały diestrus obserwowano we wszystkich dawkach, a średnia liczba cykli była znacząco zmniejszona przy najwyższej dawce wraz ze zwiększeniem odstępu kopulacyjnego (opóźnienie krycia).Dodatkowe zmiany przy stosowaniu wysokiej dawki obejmowały nieznaczne zwiększenie liczby ciał jamistych i utratę przedimplantacyjną, spadek wskaźników krycia, płodności i płodności u samic oraz niższe wskaźniki krycia i płodności u samców.

Dane dotyczące zwierząt Aripiprazol

Samice szczurów były leczone doustnymi dawkami aripiprazolu wynoszącymi 2, 6 i 20 mg/kg/dobę, które są 0,6 do 6 razy większe od doustnej dawki MRHD wynoszącej 30 mg/dobę na podstawie mg/m², od 2 tygodni przed kryciem do 7 dnia ciąży. Nieregularności cyklu miesiączkowego i zwiększona ilość ciał jamistych były obserwowane we wszystkich dawkach, ale nie zaobserwowano pogorszenia płodności. Zwiększoną utratę przedimplantacyjną stwierdzono przy dawkach 2 i 6 razy większych od doustnej dawki MRHD w mg/m², a zmniejszoną masę płodu odnotowano przy najwyższej dawce, która jest 6 razy większa od doustnej dawki MRHD w mg/m².

Szczury męskie były leczone doustnymi dawkami aripiprazolu wynoszącymi 20, 40 i 60 mg/kg/dobę, które są 6 do 19 razy większe od doustnej dawki MRHD w mg/m², od 9 tygodni przed kryciem i do momentu krycia. Zaburzenia spermatogenezy przy najwyższej dawce i atrofia prostaty przy średnich i wysokich dawkach, które są 13 i 19 razy większe od doustnej dawki MRHD w mg/m², ale nie zaobserwowano upośledzenia płodności.

Stosowanie w szczególnych populacjach

Ciąża

Rejestr narażenia w ciąży

Istnieje rejestr narażenia w ciąży, który monitoruje wyniki ciąż u kobiet narażonych na działanie produktu ARISTADA INITIO podczas ciąży. Więcej informacji można uzyskać w National Pregnancy Registry for AtypicalAntipsychotics pod numerem telefonu 1-866-961-2388 lub na stronie http://womensmentalhealth.org/clinical-and-research-programs/pregnancyregistry/.

Podsumowanie ryzyka

Niemowlęta narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych w trzecim trymestrze ciąży są narażone na ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych i (lub) objawów odstawiennych po porodzie. Ograniczone opublikowane dane dotyczące stosowania aripiprazolu u kobiet w ciąży nie są wystarczające, aby poinformować o jakimkolwiek związanym z lekiem ryzyku wystąpienia wad wrodzonych lub poronienia. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono teratogennego wpływu na reprodukcję po domięśniowym podaniu szczurom i królikom aripiprazolu lauroksylu w okresie organogenezy w dawkach odpowiednio do 8 i 23 razy większych niż maksymalna zalecana dawka u ludzi (MRHD) wynosząca 675 mg na podstawie powierzchni ciała (mg/m²). Jednakże, aripiprazol powodował toksyczność rozwojową i możliwe działanie teratogenne u szczurów i królików. Ryzyko tła poważnych wad wrodzonych i poronień dla wskazanej populacji nie jest znane. W ogólnej populacji Stanów Zjednoczonych szacowane ryzyko tła poważnych wad wrodzonych i poronień w klinicznie rozpoznanych ciążach wynosi odpowiednio 2-4% i 15-20%. Należy poinformować kobiety w ciąży o potencjalnym ryzyku dla płodu.

Wskazania kliniczne

Przeciwwskazania dotyczące płodu/noworodka

Objawy pozapiramidowe i (lub) objawy odstawienia, w tym pobudzenie, hipertonia, hipotonia, drżenie, senność, zaburzenia oddychania i zaburzenia karmienia były zgłaszane u noworodków, które były narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych podczas trzeciego trymestru ciąży. Objawy te miały różne nasilenie. Należy monitorować noworodki pod kątem objawów pozapiramidowych i (lub) objawów odstawiennych i odpowiednio postępować z objawami. Niektóre noworodki wracają do zdrowia w ciągu kilku godzin lub dni bez specjalnego leczenia; inne wymagają długotrwałej hospitalizacji.

Dane

Dane dotyczące zwierząt Dla produktu ARISTADA (Aripiprazole Lauroxil)

Aripiprazol lauroxil nie powodował szkodliwego wpływu na rozwój lub matkę u szczurów lub królików, gdy był podawany domięśniowo w okresie organogenezy w dawkach 18, 49, lub 144 mg/zwierzę u ciężarnych szczurów, które są w przybliżeniu 1 do 8 razy większe niż MRHD wynosząca 675 mg w mg/m², oraz w dawkach 241, 723, i 2893 mg/zwierzę u ciężarnych królików, które są w przybliżeniu 2 do 23 razy większe niż MRHD w mg/m². Jednakże aripiprazol powodował toksyczność rozwojową i możliwe działanie teratogenne u szczurów i królików.

Dane dotyczące aripiprazolu u zwierząt

Ciężarnym szczurom podawano doustnie dawki 3, 10 i 30 mg/kg/dobę, które są w przybliżeniu od 1 do 10 razy większe od doustnej dawki MRHD wynoszącej 30 mg/dobę w oparciu o mg/m² aripiprazolu w okresie organogenezy. Leczenie najwyższą dawką powodowało nieznaczne wydłużenie okresu ciąży i opóźnienie rozwoju płodu, o czym świadczyła zmniejszona masa płodu i niezstąpione jądra.Opóźnione kostnienie szkieletu obserwowano przy dawkach 3 i 10 razy większych od doustnej dawki MRHD w mg/m².

Przy dawkach 3 i 10 razy większych od doustnej dawki MRHD w mg/m², u dostarczonego potomstwa obserwowano zmniejszoną masę ciała. Zwiększoną częstość występowania guzków wątrobowo-przeponowych i przepukliny przeponowej obserwowano u potomstwa z grupy największej dawki (inne grupy dawek nie były badane pod kątem tych wyników). Niską częstość występowania przepukliny przeponowej zaobserwowano również u płodów narażonych na najwyższą dawkę. W okresie poporodowym opóźnione otwarcie pochwy obserwowano przy dawkach 3 i 10 razy większych od doustnej dawki MRHD w mg/m², a zaburzenia reprodukcji (zmniejszony wskaźnik płodności, zmniejszenie liczby ciał jamistych, implantów, żywych płodów i zwiększona utrata poimplantacyjna, prawdopodobnie poprzez wpływ na potomstwo płci żeńskiej) wraz z pewną toksycznością matczyną obserwowano przy najwyższej dawce; jednakże nie było dowodów sugerujących, że te skutki rozwojowe były wtórne do toksyczności matczynej.

W ciężarnych królikach, którym podawano doustnie dawki 10, 30 i 100 mg/kg/dobę, które są 2 do 11 razy większe od narażenia człowieka na doustne MRHD w oparciu o AUC i 6 do 65 razy większe od doustnego MRHD w oparciu o mg/m² aripiprazolu w okresie organogenezy, zaobserwowano zmniejszone spożycie pokarmu przez matkę i zwiększoną liczbę poronień przy najwyższej dawce, jak również zwiększoną śmiertelność płodów. U szczurów, którym podawano doustne dawki 3, 10 i 30 mg/kg/dobę, które są od 1 do 10 razy większe od doustnej dawki MRHD w mg/m² aripiprazolu w okresie nienaturalnym i poporodowym (od 17. dnia ciąży do 21. dnia połogu), zaobserwowano niewielką toksyczność matczyną i nieznaczne wydłużenie czasu trwania ciąży w przypadku największej dawki. W przypadku tej dawki zaobserwowano również wzrost liczby martwych urodzeń oraz zmniejszenie masy ciała szczeniąt (utrzymującej się do dorosłości) i przeżywalności.

Laktacja

Podsumowanie ryzyka

Aripiprazol jest obecny w mleku ludzkim, jednak brak jest wystarczających danych do oceny jego ilości w mleku ludzkim, wpływu na karmione piersią niemowlę lub wpływu na produkcję mleka. Należy rozważyć rozwój i korzyści zdrowotne wynikające z karmienia piersią, a także kliniczne zapotrzebowanie matki na produkt ARISTADA INITIO oraz wszelkie potencjalne działania niepożądane produktu ARISTADA INITIO lub choroby podstawowej matki u karmionego piersią niemowlęcia.

Stosowanie u dzieci

Bezpieczeństwo i skuteczność produktu ARISTADA INITIO u pacjentów pediatrycznych nie zostały ustalone.

Stosowanie w geriatrii

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność produktu ARISTADA INITIO u pacjentów w wieku>65 lat nie zostały ocenione.

Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem, leczeni lekami przeciwpsychotycznymi, są narażeni na zwiększone ryzyko zgonu. Produkt ARISTADA INITIO nie jest zatwierdzony do leczenia pacjentów z psychozą związaną z demencją.

Posoby słabo metabolizujące CYP2D6

Około 8% osób rasy kaukaskiej i 3-8% osób rasy czarnej/afrykańskiej nie może metabolizować substratów CYP2D6 i jest klasyfikowanych jako osoby słabo metabolizujące (PM). Należy unikać stosowania produktu ARISTADA INITIO u tych pacjentów, ponieważ dostosowanie dawki nie jest możliwe (produkt jest dostępny tylko w jednej mocy w ampułkostrzykawce jednodawkowej).

Zaburzenia czynności wątroby i nerek

Nie jest wymagana zmiana dawkowania produktu ARISTADA INITIO w zależności od czynności wątroby pacjenta (łagodne do ciężkich zaburzenia czynności wątroby, punktacja w skali Childa-Pugha pomiędzy 5 a 15) lub czynności nerek (łagodne do ciężkich zaburzenia czynności nerek, współczynnik przesączania kłębuszkowego pomiędzy 15 a 90 mL/minutę).

Inne szczególne populacje

Nie jest wymagane dostosowanie dawki produktu ARISTADA INITIO ze względu na płeć, rasę lub palenie tytoniu przez pacjenta

.