Symptoms. ESRD występuje zazwyczaj, gdy przewlekła niewydolność nerek postępuje do punktu, w którym czynność nerek jest mniejsza niż 10 procent pojemności. W tym momencie organizm nie jest już w stanie normalnie produkować moczu, jeśli w ogóle jest w stanie. Inne objawy mogą obejmować utratę apetytu, zmęczenie, ból głowy, dezorientację, nudności, wymioty, drgawki, swędzenie skóry, uogólnione obrzęki, żółty odcień skóry i łatwe siniaki lub krwawienia.
Leczenie. Kiedy występuje schyłkowa niewydolność nerek, tylko dializa lub transplantacja może zapobiec śmiertelnemu nagromadzeniu płynów i odpadów. Istnieją dwa rodzaje dializy. Hemodializa wykorzystuje maszynę do oczyszczania krwi z odpadów, zwykle w trzech cotygodniowych, kilkugodzinnych sesjach. Dializa otrzewnowa, w której plastikową rurkę umieszcza się w jamie brzusznej i pompuje się przez nią roztwór do płukania jelit, może być przeprowadzana w domu, ale wymaga więcej czasu. Obie formy leczenia mają potencjalne powikłania, od anemii i infekcji do zaburzeń snu, niepokoju i depresji.
Przeszczep nerki, od zmarłego lub żywego dawcy, umożliwia pacjentom uniknięcie lub zaprzestanie dializ i może przedłużyć oczekiwaną długość życia; istnieje jednak ryzyko odrzucenia przeszczepu, a pacjent musi pozostać na lekach immunosupresyjnych, które mogą mieć znaczące skutki uboczne. Organizacja United Network for Organ Sharing reguluje proces uzyskiwania nerki od zmarłego dawcy poprzez system, który bierze pod uwagę zgodność genetyczną i czas oczekiwania pacjenta. Niestety, niedobór dawców narządów doprowadził do powstania długiej i wciąż wydłużającej się listy oczekujących. W niektórych przypadkach pacjenci otrzymują nerkę od żywego dawcy – osoby zgodnej genetycznie, posiadającej dwie zdrowe nerki, która dobrowolnie oddaje jedną z nich do przeszczepu.
Zapobieganie. Najlepszą strategią zapobiegania ESRD jest wykrycie przewlekłej niewydolności nerek na jak najwcześniejszym etapie, aby można było spowolnić spadek funkcji nerek poprzez stosowanie leków oraz ścisłą kontrolę poziomu cukru we krwi i ciśnienia tętniczego. Lekarze mogą przeprowadzać proste badania przesiewowe w celu sprawdzenia poziomu pewnych białek w moczu i obliczenia funkcji nerek na podstawie poziomu kreatyniny we krwi. Rutynowe badania przesiewowe są zalecane wszystkim osobom powyżej 60 roku życia lub osobom cierpiącym na cukrzycę, nadciśnienie i/lub członkom rodziny z chorobą nerek.