W niewoli Corydoras sterbai chętnie przyjmuje szeroką gamę pokarmów gotowych i mrożonych. Dobrym podstawowym pokarmem jest pokarm w płatkach (który zostanie zjedzony dopiero po opadnięciu na dno), jak również tonący granulat lub wafle. Lubią żywe i mrożone pokarmy, takie jak larwy dżdżownic, rozwielitek i komarów, ale najlepiej karmić je raz w tygodniu ze względu na dużą ilość zawartego w nich białka.
Często problematyczne jest karmienie Corydoras w akwariach z szybko żerującymi rybami śródwodnymi, takimi jak tetry, ponieważ płatki i tonące granulki są zjadane przez te ryby zanim opadną na dno, a czasami nawet podczas leżenia na podłożu. Problem ten można jednak przezwyciężyć, umieszczając granulki i płatki na podłożu akwarium w jaskiniach lub pod drzewami bagiennymi, lub w innych miejscach, które nie są regularnie odwiedzane przez ryby śródlądowe.
Zgodność C. sterbai jest jednym z ich głównych punktów sprzedaży, jak w przypadku wszystkich innych gatunków Corydoras, ponieważ są to bardzo spokojne sumy i mogą być trzymane z innymi spokojnymi rybami. Nie powinny być trzymane z nadmiernie agresywnymi mieszkańcami dna, szczególnie jeśli istnieje konkurencja o miejsce na podłożu, tak jak w małych zbiornikach lub zbiornikach z dużą ilością „mebli”. Ideal companions would be similar sized tetras or particularly, dwarf cichlids.
Ideally Corydoras sterbai should be housed with a fine substrate such as sand or gravel in order to avoid doing damage to their delicate barbels. Jednakże, duży żwir wystarczy tak długo, jak to nie jest ostre krawędzie. Ich jedynym innym wymaganiem jest zapewnienie im cienia za pomocą zwisających skał, roślin o dużych liściach, łukowatego drewna bagiennego lub jaskiń.
Hodowla nie jest zbyt trudna. Zalecany jest zbiornik o wymiarach 18″ x 12″ x 12″ (10 US Gallon). Stosunek hodowlany, który powinien być zachowany to 2 samce na jedną samicę. Dobra dieta wraz z powtarzającymi się podmianami wody i spadkami temperatury są zazwyczaj wystarczające. Jednak wychowanie narybku nie jest łatwe ze względu na jego wysoką wrażliwość.
Okresowo mogą pojawić się problemy podczas transportu tych ryb, ponieważ są one zdolne do wydzielania toksyny chemicznej, gdy są zestresowane lub przepełnione. Z tego powodu nigdy nie są one przewożone z innymi rybami.