We aimed to evaluate the responses of cortisol, kortyzolu, kortykosteronu i glukozy we krwi do hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) u samców i samic gryzonia podziemnego Ctenomys talarum i zwrócił uwagę na wieloletnie wahania poziomu obu hormonów w osoczu. Najważniejsze wyniki wskazują, że: (1) kortyzol pozytywnie odpowiada na sygnał ACTH, ale kortykosteron nie, mimo że poziomy kortykosteronu były wyższe niż stężenia kortyzolu, (2) stężenia kortykosteronu w osoczu zwierząt wolno żyjących były 20-krotnie wyższe w porównaniu z wartościami podawanymi dla tej samej populacji w poprzednich okresach rocznych oraz, ponieważ poziomy kortyzolu były podobne, skutkowało to znacznie niższymi stosunkami kortyzol/kortykosteron, (3) kortyzol i kortykosteron różniły się w swoich względnych proporcjach w osoczu u wolno żyjących samców i samic. Wyniki te wskazują, że kortyzol i kortykosteron są różnie regulowane u badanych przez nas gatunków i podkreślają, że w naturalnych populacjach może występować znaczna czasowa zmienność względnych proporcji tych hormonów. Dlatego wnioski dotyczące obecności kortyzolu i kortykosteronu w osoczu dzikich zwierząt mogą się istotnie różnić w zależności od momentu prowadzenia badań. Najnowsze dane wskazują, że kortyzol i kortykosteron nie są wymiennymi hormonami u gatunków wolno żyjących kręgowców. Sugerujemy, że poza klasycznymi rolami glikokortykoidów (GC), istotne jest, aby pamiętać o innych funkcjach fizjologicznych przy interpretacji danych dotyczących GC u dzikich gatunków. J. Exp. Zool. 317:173-184, 2012. © 2012 Wiley Periodicals, Inc.
.