Opisując Boże stworzenie ludzkości na swój obraz (Rdz 1,1-2,3) i wyposażenie ludzkości, by żyła zgodnie z tym obrazem (Rdz 2,4-25), badaliśmy Boże stworzenie ludzi, by sprawowali panowanie, byli płodni i rozmnażali się, przyjmowali Boże zaopatrzenie, pracowali w związkach i przestrzegali granic stworzenia. Zauważyliśmy, że często nazywa się to „mandatem stworzenia” lub „mandatem kulturowym”, z Rdz 1,28 i 2,15 wyróżniającymi się w szczególności:
Bóg im błogosławił i rzekł do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, napełniajcie ziemię i czyńcie ją sobie poddaną; i miejcie władzę nad rybami morskimi i nad ptactwem powietrznym, i nad wszelką istotą żywą, która się porusza na ziemi.” (Rdz. 1:28)
Pan Bóg wziął człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł. (Gen. 2:15)
Grassfed Burger Franchiser Sees Work as God’s Mandate to Tend the Garden (Click to Watch)
Użycie tej terminologii nie jest niezbędne, ale idea, którą ona reprezentuje wydaje się jasna w Genesis 1 i 2. Od początku Bóg zamierzył istoty ludzkie, aby były Jego młodszymi partnerami w dziele doprowadzenia swego stworzenia do pełni. Nie leży w naszej naturze zadowalanie się rzeczami takimi, jakimi są, otrzymywanie zaopatrzenia na nasze potrzeby bez pracy, znoszenie bezczynności przez długi czas, trudzenie się w systemie nietwórczej reglamentacji czy praca w społecznej izolacji. Podsumowując, jesteśmy stworzeni do pracy jako pod-twórcy w relacji z innymi ludźmi i z Bogiem, zależni od Bożego zaopatrzenia, aby nasza praca była owocna i respektująca ograniczenia podane w Jego Słowie i widoczne w Jego stworzeniu.