Podążając za trendem w kierunku postępowej edukacji, który rozpoczął się wcześniej w XX wieku, w latach 20. kontynuowano reformy w programach szkolnych, szkoleniach nauczycieli i stylach nauczania. Zgodnie z ruchem postępowej edukacji (który skupiał się na kształceniu całej osoby, a nie na wymuszaniu zapamiętywania kluczowych faktów), edukatorzy prowadzili badania laboratoryjne, śledzili statystyki edukacyjne i publikowali wyniki swoich odkryć. Powstały w ten sposób zbiór prac opisywał nawyki i osiągnięcia amerykańskiego ucznia. Badania te zostały przeanalizowane i wykorzystane do wprowadzenia dalszych reform w psychologii edukacyjnej i filozofii.
Międzyczasie, z powrotem amerykańskich żołnierzy na koniec I wojny światowej w 1918 roku, wiele nowych dzieci urodziło. Ten wzrost populacji doprowadził do większych zapisów do szkół podstawowych w latach dwudziestych. Liczba uczniów zapisanych do szkół średnich i instytucji szkolnictwa wyższego również gwałtownie wzrosła. Cały ten rozwój spowodował boom budowlany w okręgach szkół publicznych. Do wzrostu liczby uczniów w szkołach średnich przyczyniła się rosnąca świadomość narodu na temat roli, jaką edukacja publiczna odgrywa w pomaganiu młodym ludziom w znalezieniu odpowiedniej pracy. W ciągu dekady w szkołach publicznych powstawało coraz więcej programów zawodowych. Programy te były wspierane przez przedsiębiorstwa i korporacje, które chciały sponsorować potencjalnych przyszłych pracowników. W tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych osiedlała się ogromna populacja imigrantów. Potrzeba kształcenia tych nowych Amerykanów w zakresie języka, umiejętności czytania i pisania, obyczajów i obywatelstwa zapoczątkowała zorganizowany w całym kraju ruch na rzecz utworzenia klas wieczorowych w wielu szkołach.
Jak więcej Amerykanów zdobyło wykształcenie średnie, spora liczba zdecydowała się kontynuować naukę na studiach w college’ach i uniwersytetach. Edukatorzy podjęli starania, aby wprowadzić reformy na kampusach, aby stworzyć programy nauczania o akademickim zainteresowaniu i praktycznym zastosowaniu dla wielu Amerykanów, którzy wchodzili w biznes, rolnictwo lub kariery usługowe, takie jak nauczanie. W latach dwudziestych XX wieku college i uniwersytety były rozbudowywane i reorganizowane, by sprostać potrzebom nowoczesnego społeczeństwa. Wśród programów, które należało przemyśleć i rozszerzyć, był sport i lekkoatletyka. W latach dwudziestych XX wieku szkolnictwo wyższe przeniosło się na boiska, gdzie piłka nożna, baseball, pływanie i golf stały się popularnymi sportami zespołowymi. Ponieważ gospodarka dobrze prosperowała, wiele rodzin dysponowało majątkiem pozwalającym na wysłanie młodego pokolenia na studia. Ponadto, gdy uczeń ukończył studia, wiele odpowiednich miejsc pracy były dostępne, dzięki czemu wybór do kontynuowania edukacji wyższej ekonomicznie uzasadnione decyzji.
Publiczne systemy szkolne były wspierane głównie przez stan i podatków lokalnych. Ta sytuacja doprowadziła do nierówności między okręgami szkolnymi. Ci, którzy mieszkali i chodzili do szkoły w ekskluzywnych miastach i bogatych przedmieściach, mieli więcej książek, lepsze budynki i wyposażenie oraz nauczycieli, którzy byli wyżej opłacani i często lepiej wyszkoleni. Uczniowie z biednych obszarów wiejskich musieli sobie radzić z tym, co ich okręgi szkolne mogły skompletować. Standaryzacja w szkołach poprzez federalną biurokrację i ustawodawstwo rządowe była jeszcze w powijakach.
Pozostałe obawy z I wojny światowej również miały swój wpływ na amerykańską edukację. Po „Red Scare” z 1919 i 1920 roku, niektórzy Amerykanie obawiali się komunistycznej infiltracji systemów szkolnych. W niektórych szkołach publicznych oraz w kampusach uniwersyteckich i college’owych administracja wymagała od nauczycieli podpisania przysięgi, że są lojalnymi Amerykanami, a nie komunistami. Na uczelniach wyższych profesorom o niekonwencjonalnych poglądach nie ufano do tego stopnia, że byli usuwani z uczelni. W miarę upływu dekady te wymagania zostały jednak uznane za niekonstytucyjne. Gdy te ograniczenia zostały cofnięte, administratorzy szkół nadal zajmowali się sporami wokół wolności słowa i swobód akademickich. Jedna z najbardziej gorących debat dekady koncentrowała się na nauczaniu teorii ewolucji w szkołach. Kontrowersje te wpłynęły na programy szkolne w wielu stanach i doprowadziły do jednego z najbardziej nagłośnionych procesów z początku XX wieku: Scopes Monkey Trial z 1925 roku.