Wprowadzenie: Stężenia acetaminofenu w surowicy są mierzone w celu przewidywania ryzyka hepatotoksyczności w przypadkach przedawkowania acetaminofenu oraz w celu identyfikacji stosowania acetaminofenu u pacjentów z ostrym uszkodzeniem wątroby bez znanej przyczyny. Stężenie acetaminofenu określa, czy leczenie N-acetylocysteiną, antidotum na zatrucie acetaminofenem, jest uzasadnione.
Opis: 49-letnia kobieta została przyjęta do naszego szpitala z encefalopatią wątrobową i stężeniem bilirubiny całkowitej w surowicy krwi wynoszącym 442 µmol/l. Stężenie acetaminofenu wynoszące 11,5 mg/l oznaczono za pomocą enzymatycznego testu kolorymetrycznego, w związku z czym rozpoczęto leczenie N-acetylocysteiną. Co ciekawe, stężenie acetaminofenu pozostawało niezmienione (11,5-12,3 mg/l) przez okres 4 kolejnych dni. Z kolei stężenie acetaminofenu mierzone techniką chromatograficzną HPLC pozostało niewykrywalne.
Omówienie: W przedstawionym przypadku podwyższona bilirubina była najbardziej prawdopodobnym kandydatem do interferencji z oznaczeniem acetaminofenu, powodując fałszywie dodatnie wyniki. Bilirubina wykazuje intensywną absorbancję w ultrafioletowych i widzialnych regionach widma elektromagnetycznego i z tego powodu powoduje zakłócenia w enzymatycznym oznaczeniu kolorymetrycznym.
Wniosek: Fałszywie dodatnie wyniki testów laboratoryjnych z acetaminofenem mogą występować w surowicy z żółtaczką, gdy do oznaczania stężenia acetaminofenu stosowane są testy enzymatyczno-kolorymetryczne. Wątpliwe wyniki oznaczeń acetaminofenu w surowicy z żółtaczką powinny być potwierdzone metodą nieenzymatyczną, poprzez ultrafiltrację surowicy lub badania rozcieńczeniowe.