Co to jest FAS 123R?
FAS 123R to standard rachunkowości finansowej z 2006 roku wprowadzony przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), który wymaga od spółek corocznego odliczania kwoty płatności w formie akcji (equity) przyznanej pracownikom.
- FAS 123R został wprowadzony w 2006 r. i wymaga od spółek, aby wypłaty w formie akcji własnych były rejestrowane jako odpisy.
- Podstawową ideą FAS 123R jest to, że koszty związane z płatnościami kapitałowymi za usługi pracowników mają być ujmowane w sprawozdaniu finansowym.
- Kompensata kapitałowa nie była wcześniej ujmowana w kosztach, ponieważ nie jest to rzeczywisty wydatek pieniężny. Jednak odszkodowanie kapitałowe jest bezpośrednim kosztem dla akcjonariuszy spółki.
- Zapewne zwolennicy uznania opcji pracowniczych za koszt twierdzą, że przyznanie opcji pomaga spółkom przyciągnąć kluczowych pracowników i dostosować ich interesy do interesów akcjonariuszy. Zwolennicy uznania opcji za koszt twierdzą, że wynagrodzenie kapitałowe przenosi kapitał akcyjny na beneficjentów – otrzymują oni pieniądze, które w przeciwnym razie pozostałyby w spółce.
Jak działa FAS 123R
Wielu pracowników otrzymuje wynagrodzenie kapitałowe jako dodatek do wynagrodzenia. Tradycyjnie, to wynagrodzenie przychodzi w formie dotacji opcji na akcje, które mogą być wymieniane na akcje spółki. Podstawowym założeniem MSR 123R jest to, że koszty związane z płatnościami kapitałowymi za usługi świadczone przez pracowników powinny być ujmowane w sprawozdaniu finansowym w celu odzwierciedlenia transakcji gospodarczej mającej miejsce między spółką a jej pracownikami.
Kompensata kapitałowa nie była wcześniej ujmowana w kosztach, ponieważ nie stanowi ona rzeczywistego wydatku pieniężnego dla spółki. Jednakże, wynagrodzenie kapitałowe jest bezpośrednim kosztem dla akcjonariuszy spółki. Akcjonariusze są właścicielami spółek notowanych na giełdzie i dlatego to oni ostatecznie płacą za emisję dodatkowych akcji w wyniku rozwodnienia. W przypadku emisji dodatkowych akcji przez spółkę lub konwersji zamiennych papierów wartościowych następuje rozwodnienie. Jeśli w danej spółce jest 10 akcji, emisja pięciu dodatkowych akcji w ramach rekompensaty kapitałowej oznaczałaby, że poprzedni właściciele tych 10 akcji zobaczyliby, że ich udział w spółce zmniejszyłby się do zaledwie dwóch trzecich.
Rozważania specjalne
W obliczu FAS 123R, rekompensata kapitałowa uległa zmianie – opcje nie są już preferowanym sposobem wynagradzania kadry kierowniczej i pojawiły się nowe sposoby nagradzania dobrych wyników spółki. Niektóre z nich, takie jak opcje reload, zostały wykopane z lat 90-tych – okresu gorączki hossy i przyznawania ESO. Z punktu widzenia inwestora, te nowsze narzędzia wynagradzania są nie tylko zastraszające i skomplikowane, ale również trudne do wyceny.
Przed wprowadzeniem FAS 123R, opcje nie odbierały wyraźnie zysków z bilansu spółki; tak więc, pomimo swoich wad, były one z natury bardziej atrakcyjne niż inne narzędzia wynagradzania. Obecnie, przyznawanie akcji zwykłych, praw do aprecjacji akcji (SAR), dywidend, opcji lub innych pochodnych bodźców opartych na akcjach jest równie kosztownym podejściem do wynagradzania pracowników, co sprawia, że najlepsze bodźce to te, które mają największą siłę motywacyjną.
Z punktu widzenia inwestora, wynagrodzenie kapitałowe nie powinno nadmiernie rozwadniać własności akcjonariuszy, powinno płacić kadrze kierowniczej za wzrost kapitalizacji rynkowej, a nie za wzrost ceny akcji (którym można łatwo manipulować poprzez wykup akcji) i powinno być na tyle proste, aby można było je przeanalizować bez konieczności spędzania dni na wertowaniu dokumentacji prawnej. Z punktu widzenia kadry zarządzającej, wynagrodzenie kapitałowe powinno być w dużym stopniu lewarowane, aby zapewnić wykładniczo wysoką rekompensatę za wyjątkowe wyniki i nie powinno narażać jej na potencjalnie karne podatki dochodowe.
Zalety i wady FAS 123R
Oponenci wykładania opcji pracowniczych (ESO) twierdzą, że granty opcyjne pomagają spółkom przyciągnąć i zmotywować kluczowych pracowników oraz że wyrównują interesy akcjonariuszy (takie jak wzrost ceny akcji) z interesami beneficjentów (tj. wzrost wartości opcji). Argumentują oni również, że jeśli spółki będą musiały ponosić koszty opcji, to prawdopodobnie zamiast nich będą stosowały inne formy rekompensaty – takie, które nie zrównają celów akcjonariuszy z celami beneficjentów. Z drugiej strony, ci, którzy popierają uznawanie opcji za koszty, twierdzą, że rekompensata kapitałowa przenosi kapitał własny na beneficjentów – otrzymują oni pieniądze, które w przeciwnym razie pozostałyby w spółce. Zwolennicy tych zasad utrzymują, że jeśli wynagrodzenie jest wydatkowane jako wymiana za usługi pracownicze, to wynika z tego, że wynagrodzenie oparte na akcjach za te same usługi pracownicze również powinno być wydatkowane.
Przykład FAS 123R
Dlaczego to powinno mieć znaczenie dla Ciebie jako inwestora? Cóż, jeśli masz dużo pieniędzy związanych w akcje, FAS 123R ma potencjał, aby wziąć znaczny kęs z wartości portfela. W przeszłości, spółka, która wydała opcje na akcje swoim pracownikom nie musiała ponosić kosztów tych opcji; na przykład, przyznanie 500.000 opcji dyrektorowi kosztowałoby spółkę nic na papierze. Obecnie FASB wymaga, aby spółki naliczały koszty z tytułu przyznania opcji pomnożone przez wartość godziwą przyznanych opcji. Kontynuując nasz przykład, załóżmy, że wartość przyznania wynosi 10 USD za opcję, co daje łącznie 5 mln USD (500 000 opcji x 10 USD za opcję) kosztów z tytułu wynagrodzenia kapitałowego. Aby być w zgodzie z FAS 123R, spółka musiałaby teraz ponieść koszty w wysokości 5 mln USD, co wpłynęłoby na jej wyniki finansowe.
Jak widać, ten nowy sposób postępowania może w znacznym stopniu wpłynąć na rentowność niektórych spółek. Jeśli masz wiele firm w swoim portfelu, które polegają na opcjach, aby utrzymać zadowolenie swoich menedżerów, powinieneś być świadomy, że akcje tych firm mogą być na drodze do korekty cen w oparciu o wiadomość, że ich zyski znacznie się zmniejszyły w wyniku wydatków na opcje.