Prawie każdy z nas miewa chwile, kiedy musi lub chce sfotografować wydarzenie sportowe. Być może twoje dziecko jest w programie piłki nożnej, dziecko przyjaciela jest w szkolnej drużynie softballu, bratanek w liceum konkuruje w torze, lub zabierasz swój aparat na profesjonalne wydarzenie. Niezależnie od sportu, możesz zrobić kilka rzeczy, aby zrobić jak najlepsze zdjęcia.
Catching the Action
Po pierwsze, zastanów się, gdzie chcesz się ustawić. Zastanów się, gdzie dzieje się najwięcej akcji w sporcie, który fotografujesz. W niektórych sportach możesz uchwycić akcję, która zbliża się do Ciebie, jeśli jesteś prawidłowo ustawiony. Czasami szczyt trybun jest najlepszym miejscem do fotografowania, aby uzyskać wysoki kąt, patrząc w dół na boisko (szczególnie dobre dla siatkówki). Z amatorskich wydarzeń, często można poruszać się i spróbować różnych miejsc. Jeśli to możliwe, opuść trybuny i przejdź do linii bocznej. To postawi cię bliżej akcji i na poziomie oczu graczy.
Od kiedy zaczniesz fotografować konkretne wydarzenie sportowe, zaczniesz zdawać sobie sprawę, że każdy sport przynosi swoje własne poczucie czasu akcji. Im więcej fotografujesz, tym lepsze będzie twoje wyczucie czasu. Nawet profesjonaliści ćwiczyć fotografowanie na początku sezonu, aby doskonalić swoje poczucie przewidywania akcji gry.
Najlepsze zdjęcia są podejmowane w szczytowej akcji; to będzie prawo jak koszykarz skacze w górę, aby zrobić kosz, tuż przed serwem siatkówki lub gdy cheerleaderki zakończyły piramidę. W baseballu, akcja na boisku (łapanie, rzucanie, gra na bazach i na płycie głównej) zazwyczaj tworzy najlepsze zdjęcia. W piłce nożnej, najważniejsza akcja zazwyczaj dzieje się w pobliżu bramki.
KOMPOZYCJA: Pomyśl o swojej kompozycji. Czy tło jest zagracone? Sprawdź, czy możesz bezpiecznie przenieść się do innej pozycji, w której można skomponować zdjęcie, na którym nie ma zbyt wielu elementów rozpraszających uwagę.
WYBÓR OBIEKTYWU: Najprawdopodobniej będziesz chciał użyć teleobiektywu w lustrzance cyfrowej firmy Nikon lub aparacie COOLPIX z dużym zakresem zoomu. Najpopularniejsze obiektywy zmiennoogniskowe sięgają często 200 mm lub 300 mm. Im ciaśniej możesz fotografować (im bardziej wypełnisz kadr), tym lepiej będą wyglądać zdjęcia.
AUTOFOKUS: Jeśli akcja dzieje się szybko, upewnij się, że zmieniłeś ustawienie autofokusa w aparacie na Continuous. W ten sposób będzie on śledził akcję, aby utrzymać ostrość zdjęcia. Warto również ustawić punkty AF na dynamiczny autofokus, aby ułatwić utrzymanie ostrości na obiekcie. Jeśli aparat jest wyposażony w tryby sceny, można wybrać ustawienie sportowe, które informuje aparat, że fotografujesz sport i będziesz potrzebować szybkiego czasu otwarcia migawki, aby uchwycić akcję.
Blokada ostrości: Jeśli wydaje się, że masz problemy ze śledzeniem akcji i utrzymaniem jej ostrości, spróbuj ustawić ostrość w jednym miejscu i poczekać, aż akcja tam dotrze. Na przykład, podczas gry w baseball, możesz skupić się na konkretnej bazie i czekać na biegacza, aby się tam dostać. A jeśli wstępnie ustawisz ostrość w jednym miejscu, użyj przycisku blokady ostrości (często oznaczanego jako „AF-L lub „AE-L AF-L”) lub przełącz autofokus na tryb ręczny i dostosuj go, obracając pierścień ostrości na obiektywie.
Ekspozycja
Trzy rzeczy, które kontrolują ekspozycję zdjęcia, to szybkość migawki, przysłona obiektywu i ISO.
SZYBKOŚĆ MIGAWKI: Im dłużej migawka aparatu pozostaje otwarta, tym więcej światła wpada do środka. Aby zatrzymać akcję, konieczny jest szybki czas otwarcia migawki; dokładny czas otwarcia migawki zależy od fotografowanego obiektu. Aby uniknąć rozmycia obrazu, postaraj się ustawić dość wysoką prędkość migawki; 1/500 to minimum, a 1/1000 lub więcej to jeszcze lepiej. Być może będziesz musiał podnieść ISO dla prędkości migawki, której chcesz użyć.
APERTURA: Przysłona obiektywu, zwana f/stop, to wielkość otworu w obiektywie, przez który przechodzi światło. Im większy jest ten otwór (mniejsza liczba f/stop), tym więcej światła jest przepuszczane i w konsekwencji czas otwarcia migawki może być krótszy. Każdy obiektyw ma maksymalną wartość f/stop, która ogranicza ilość światła, które może przejść przez obiektyw. Szybki” obiektyw ma bardzo szeroko otwarty otwór względny (np. f/2,8 lub f/1,4), a wolniejszy obiektyw może być w stanie otworzyć się tylko do wartości f/3,5. Niektóre obiektywy zmiennoogniskowe mają zmienną przysłonę, co oznacza, że im bardziej rozszerzamy zoom, tym wolniejszy staje się obiektyw.
ISO: Ustawienie ISO kontroluje czułość aparatu na światło. Wyższe ustawienie ISO (ISO 1600 lub 3200) jest bardziej wrażliwe na światło i pozwala na użycie szybszego czasu otwarcia migawki (lub obiektywu z wolniejszym maksymalnym otworem przysłony).
Dodatkowe wyzwania sportów halowych
Sporty halowe mogą stanowić szczególne wyzwanie dla fotografii z wielu powodów. Często miejsce – czy to profesjonalna arena sportowa, czy sala gimnastyczna szkoły średniej – nie jest dobrze oświetlone. I, oświetlenie może być mieszanką niezwykłych kolorów, takich jak fluorescencyjne, wolframowe i pary rtęci. Aparaty cyfrowe muszą znać kolor światła pochodzącego ze źródeł światła, aby upewnić się, że ostateczny obraz jest wyświetlany prawidłowo. Ponieważ każdy rodzaj oświetlenia ma inny kolor, aparat musi go skompensować (tak jak robią to nasze oczy i mózg). W takich sytuacjach niestandardowy ustawiony balans bieli (jeśli aparat go obsługuje) może przynieść lepszy rezultat.
Wbudowana lampa błyskowa aparatu ma na ogół dość krótką odległość roboczą, być może do 10-20 stóp lub mniej w dużym pomieszczeniu bez pobliskich ścian lub sufitów, aby pomóc w odbijaniu światła. Mocniejsza lampa błyskowa zamontowana na gorącej stopce może zwiększyć odległość roboczą lampy błyskowej, ale nadal może mieć problemy z oświetleniem wszystkich, ale najbliższych obiektów w dużej sali gimnastycznej lub arenie. Pamiętaj, aby sprawdzić z trenerem, sędzią lub oficjalnym wydarzeniem przed użyciem potężnej lampy błyskowej, ponieważ czasami lampa błyskowa może być rozpraszająca lub niebezpieczna dla graczy.
Gdy profesjonalni strzelcy sportowi są na zlecenie obejmujące sporty halowe, często będą mieli dostęp do oświetlenia statywowego w krokwiach areny, więc oświetlenie błyskowe pochodzi z góry i dlatego nie jest skierowane w oczy graczy. My wszyscy nie możemy być tak uprzywilejowani, więc musimy używać techniki fotograficznej i naszego sprzętu na naszą korzyść.
Compensating for Low-Light
As we learned above, to capture the action of fast moving athletes, you generally need to use a fast shutter speed to stop the action. W celu zastosowania szybkiej migawki potrzebny jest obiektyw, który przepuszcza dużo światła, taki z szybką maksymalną przysłoną. Jeśli Twój obiektyw nie jest szybki, możesz zwiększyć wartość ISO, aby to zrekompensować, ale pamiętaj o ograniczeniach podczas korzystania z wysokich ustawień ISO. W wielu przypadkach, jak np. w salach gimnastycznych szkół średnich, poziom oświetlenia jest czasami tak niski, że nawet przy wysokim ISO (np. 1600) i przysłonie f/5,6, najszybszy czas otwarcia migawki, jaki można zastosować, nadal nie będzie wystarczająco szybki, by zatrzymać akcję. W takich przypadkach jedyną opcją jest użycie obiektywu z szybszą maksymalną przysłoną, na przykład takiego, który otwiera się do f/2,8.
Aby jeszcze bardziej skomplikować fotografowanie sportów halowych, zazwyczaj znajdujesz się daleko od akcji i potrzebna jest długa ogniskowa, aby „przybliżyć” obiekt. Większość obiektywów zmiennoogniskowych ma „zmienną” przysłonę, co oznacza, że w miarę powiększania ich f-stopy stają się mniejsze i zbierają mniej światła. Obiektyw o zmiennej przysłonie może mieć zakres f/3,5-5,6, co oznacza, że jego najszerszy otwór przysłony to f/3,5, a po zwiększeniu zoomu najszerszy otwór przysłony zmniejsza się do f/5,6. Obiektyw ze stałą przysłoną, taki jak AF-S NIKKOR 70-200mm f/2.8G ED VR II, ma szybki otwór przysłony f/2,8 w całym zakresie ogniskowych i jest idealnym obiektywem do fotografowania sportów w pomieszczeniach. Inną opcją jest użycie obiektywu stałoogniskowego, takiego jak AF-S NIKKOR 85mm f/1.8G. Na początku fotografowanie za pomocą obiektywu stałoogniskowego może być trudniejsze (ponieważ nie można „przybliżać i oddalać” obrazu), ale obiektywy te są na ogół znacznie szybsze i bardziej ekonomiczne niż szybkie obiektywy zmiennoogniskowe.
Pomimo że w większości aparatów dostępnych jest wiele różnych opcji i ustawień, poniższe ustawienia zapewnią użytkownikom lustrzanek cyfrowych firmy Nikon dobry punkt wyjścia do fotografowania sportów halowych.
– Ustaw tryb ekspozycji Priorytet przysłony i ustaw maksymalny otwór względny na najszersze ustawienie (np. f/2,8, f/4 lub f/5,6).
– Jeśli aparat posiada funkcję automatycznej czułości ISO, włącz ją i ustaw maksymalną czułość na ISO 1600, a minimalny czas otwarcia migawki na 1/60 sekundy. Być może trzeba będzie dostosować to ustawienie, jeśli okaże się, że 1/60 sekundy nie jest wystarczająco szybkie, aby zatrzymać akcję.
– Ustawienia ostrości mogą się znacznie różnić w zależności od fotografowanej dyscypliny sportu. Ogólnie rzecz biorąc, jeden z trybów „Dynamiczny obszar AF” będzie najlepszy dla wielu dyscyplin sportowych.
Dla użytkowników aparatów COOLPIX podstawowy tryb fotografowania „A” Auto będzie na ogół najlepszym rozwiązaniem, jednak w słabo oświetlonych miejscach wiele kompaktowych aparatów cyfrowych nie będzie miało wystarczająco wysokich ustawień ISO lub obiektywów z wystarczająco szybkimi przysłonami, aby zatrzymać większość akcji.
Inne wspaniałe zdjęcia mogą być zrobione ze sprzętu na boisku, takiego jak stos krążków hokejowych lub kijów baseballowych opierających się o płot.
Choć fotografowanie sportów halowych może być wyzwaniem, z dobrym sprzętem, pewnymi umiejętnościami i praktyką możliwe jest uzyskanie dobrze naświetlonych, ostrych zdjęć w większości miejsc i w większości warunków.
Na koniec pamiętaj, że tylko dlatego, że akcja się skończyła, emocje nie. Te chwile mogą być tak samo ważne jak ujęcia akcji.