Esmarch był jednym z największych autorytetów w dziedzinie zarządzania szpitalami i chirurgii wojskowej. Jego Handbuch der kriegschirurgischen Technik został napisany na nagrodę przyznaną przez cesarzową Augustę, z okazji Wystawy Wiedeńskiej w 1877 roku, za najlepszy podręcznik urządzeń i operacji chirurgicznych dla pola walki. Książka ta jest ilustrowana godnymi podziwu diagramami, pokazującymi różne metody bandażowania i opatrywania, a także operacje chirurgiczne, jakie mają miejsce na polu bitwy. Esmarch sam wynalazł aparat, który nosi jego nazwisko, do utrzymywania kończyny prawie bezkrwawe podczas amputacji.
Żadna część pracy Esmarcha jest bardziej znana niż ta, która dotyczy pierwszej pomocy, jego Pierwsza pomoc na polu bitwy i Pierwsza pomoc dla rannych są popularne podręczniki na ten temat. Ta ostatnia jest treścią kursu wykładów wygłoszonych przez niego w 1881 roku dla Szkoły Samarytańskiej, pierwszej tego rodzaju w Niemczech, założonej przez Esmarcha w 1881 roku, na wzór klas St John Ambulance, które zostały zorganizowane w Anglii w 1878 roku. Wykłady te zostały bardzo ogólnie przyjęte jako podręcznik dla studentów pierwszej pomocy, wydanie po wydaniu zostały wezwane, i zostały przetłumaczone na wiele języków, wersja angielska jest dziełem HRH Princess Christian.
Żaden kurs ambulansu nie byłby kompletny bez demonstracji bandaża Esmarch. Jest to trójstronny kawałek płótna lub bawełny, którego podstawa mierzy 4 stopy, a boki 2 stopy 10 cali. Może być używany w stanie złożonym lub otwartym i stosowany na trzydzieści dwa różne sposoby. Odpowiada na wszelkie potrzeby tymczasowego opatrunku i pracy w polu, a jego wielką zaletą jest to, że środki do jego wykonania są zawsze pod ręką.
W 1857 Esmarch napisał artykuł wraz z psychiatrą Peterem Willersem Jessenem. Odkryli oni związek między syfilisem a ogólnym paraliżem u osób obłąkanych.
.