by John Sparks, redaktor biuletynu, Trailkeepers of Oregon
Dystans: 8,2 mili w jedną stronę
Wzrost wysokości: 1550 stóp
Szlak Clackamas River Trail jest idealną grudniową wycieczką, jako że obszar ten powinien być wolny od śniegu, ale mniej odwiedzany, a gaje starej wegetacji nadają większy majestat w rozproszonym świetle. Trailkeepers of Oregon co roku wracają na szlak, aby załatać zniszczone odcinki szlaku i poprawić przejścia przez strumienie. Jest tu kilka opcji: większość ludzi woli 7,8-milową wycieczkę powrotną do Pup Creek Falls z Fish Creek Trailhead; inni mogą chcieć rozpocząć wędrówkę przy Indian Henry Trailhead, która nie wymaga opłaty i prowadzi bezpośrednio do sekcji Clackamas Canyon w Clackamas Wilderness; jeszcze inni mogą preferować ten szlak jako wędrówkę z transportem samochodowym, wędrówkę pieszo-rowerową (zostaw rower w Indian Henry i rozpocznij wędrówkę w Fish Creek) lub pofałdowaną 16-milową wycieczkę typu „tam i z powrotem”.
Rzeka Clackamas jest zwężona, gdy przepływa obok bazaltowych skarp w The Narrows. (Fot. John Sparks)
Rzeka Clackamas przepływa przez wąski przesmyk w bazaltach rzeki Columbia. Wysokie klify nad przeciwległym brzegiem ukazują kolejne warstwy lawy. Rzeka Clackamas wyrzeźbiła ten kanion na odcinku 83 mil od zachodniego zbocza Olallie Butte do rzeki Willamette w Oregon City. Cały ten obszar jest zlewnią dziewiczych systemów rzecznych, które są częścią systemu National Wild and Scenic Rivers. Oprócz samej Clackamas, są to Collawash River, Roaring River, South Fork Roaring River, Fish Creek i South Fork Clackamas River.
Scarlet waxy cap (Hygrocybe punicea) kiełkuje w puchu wzdłuż Clackamas River Trail. (Fot. John Sparks)
Bright red waxy cap (Hygrocybe punicea) to zimowe grzyby, które pojawiają się w małych skupiskach na dnie lasu. Początkowo w kształcie stożka, po rozłożeniu kapeluszy odsłaniają grube, żółtawe skrzela i pomarańczowe trzony. Występują w lasach całej Ameryki Północnej i na pastwiskach północnej Europy. Niektóre źródła mówią o symbiotycznym związku z mchami. Woskowe kapelusze są marginalnie jadalne i mogą powodować u niektórych
konsumentów zaburzenia żołądkowe.
Wysoki, wąski wodospad Pup Creek Falls rozlewa się na swój bujnie zielony amfiteatr.
(Photo by John Sparks)
The Northwest Waterfall Survey umieszcza Pup Creek Falls na wysokości 237 stóp. Wodospad rozlewa się po klasycznej bazaltowej wardze w dwóch poziomach. W ostatnich latach Trailkeepers of Oregon poprawili ćwierćmilowy szlak dostępu do wodospadu, co pozwala na lepsze widoki tego spektakularnego wodospadu w jego zielonym amfiteatrze, wzmocnionym przez jasne mchy i porosty z gęstym baldachimem drzew iglastych. Najlepszym czasem na odwiedziny jest okres od listopada do czerwca podczas corocznej pory deszczowej.
Podwójny pień czerwonokrzewu zachodniego ocienia brzeg rzeki Clackamas.
(Photo by John Sparks)
Czerwonokrzew zachodni (Thuja plicata) jest charakterystyczny dla dna rzek w całym zachodnim Oregonie. Dalej w górę rzeki Clackamas, w innej części Clackamas Wilderness w Big Bottom, można znaleźć jeden z największych nienaruszonych gajów starodrzewu czerwonolistnego w stanie. Odporność cedru na gnicie sprawiła, że stał się on najważniejszym drewnem dla rdzennych mieszkańców zachodniego wybrzeża przy budowie domów z desek i kajaków. Było to również źródło drewna pierwszego wyboru dla euro-amerykańskich osadników, którzy rabunkowo zrabowali cedrowe dna z większości starego przyrostu. Wolno rosnący, został zastąpiony jako ulubione drzewo iglaste na plantacjach przez szybko dojrzewającą daglezję, wybór ekonomiczny, który zdefiniował dzisiejszą kulturę drzewną.
Szlak Clackamas River Trail biegnie przez Half Cave pod bazaltowym nawisem. (Fot. John Sparks)
Nieopodal swojego południowego zakończenia w Indian Henry Trailhead, szlak Clackamas River Trail wykorzystuje słabe punkty w warstwach bazaltów rzeki Columbia, aby pokonać ścianę klifu pod nawisem. Half Cave jest częścią Clackamas Canyon, części Clackamas Wilderness, która rozciąga się od Indian Henry do The Narrows. Clackamas Wilderness, pięć rozłącznych segmentów oddalonych od siebie o 50 mil, zostało wyznaczonych w 2009 roku na mocy Omnibus Public Land Management Act, ustawy, która stworzyła również pobliski Roaring River Wilderness, inne małe obszary dzikiej przyrody w Oregonie i dodała znaczny areał do niektórych istniejących obszarów dzikiej przyrody w stanie. Pozostałe odcinki Clackamas Wilderness to South Fork, Memaloose Lake, Big Bottom i Sisi Butte.
Zobacz Clackamas River Trail Hike w Oregon Hikers Field Guide, aby uzyskać więcej szczegółów i informacje o szlaku.
John Sparks: [email protected]
.