Późno XIX- i wczesno XX-wieczna sztuka zachodnia charakteryzuje się śmiałym odrzuceniem naturalizmu i przedstawianiem lokalnego koloru. Fowiści i niemieccy ekspresjoniści, traktując priorytetowo pryzmatyczny kolor w ramach słownictwa obrazowego, zapewnili autonomię języka wizualnego. Czyniąc to byli pod wpływem zarówno nowoczesności w Europie, jak i przykładów sztuki niezachodniej, zwłaszcza sztuki Afryki i Oceanii, które zostały sprowadzone do krajów zachodnich (Wielka Brytania, Francja, Niemcy) w wyniku imperialnej polityki wielkich mocarstw.
Afrykańskie rzeźby i maski pokazał zachodnich artystów (Gauguin, Matisse, Derain, Vlaminck, Kirschner, Pechstein, Picasso), że naturalizm dostarczył tylko jedną formułę tłumaczenia życia w sztuce. Sztuka afrykańska dostarczyła mocnych dowodów konceptualnego podejścia do konstruowania obrazu. Uproszczone, stylizowane formy afrykańskiej rzeźby fascynowały europejskich antropologów i artystów, którzy widząc własną kulturę jako coraz bardziej złożoną i „cywilizowaną”, reagowali na prostotę. Nieznajomość kultury afrykańskiej, ich entuzjazm dla tego, co uważali za „prymitywne” była romantyczna interpretacja obiektów rzeźbiarskich, które artyści znaleźli pociągające, ponieważ były egzotyczne, lub radykalnie różne od Western art forms.
Although Western modernists zostały przyciągnięte przede wszystkim przez formy sztuki afrykańskiej, jasny, chromatyczny kolor czasami przyczynia się do szczegółów afrykańskich rzeźb. Dominujący kolor rzeźby afrykańskiej jest naturalny kolor materiałów używanych – drewno (używane do rzeźbienia rzeźb w Afryce Zachodniej i Środkowej) i odlew metalu brąz (używany w rzeźbach z Beninu). Maski są często wykonane z różnych materiałów teksturalnych (takich jak drewno, włosy, tkaniny, rafia, włókna i kości), a niektóre maski mają naturalne pigmenty (takie jak ochra, kreda, i węgiel drzewny), malowane jako elementy projektu malowane na formy twarzy (np. maski Kuba w Kongo). Często dodawane są muszle brusznicy, nasiona lub szklane i gliniane paciorki. Detale stanowią tu wizualny kontrast, przyciągając wzrok do istotnych obszarów rzeźby, jak np. naszyjniki ze szklanych paciorków w rzeźbach Joruba. Kiedy koraliki są włączone do rzeźb, kontrast między szarym lub brązowym drewnem i niebieskie i czerwone koraliki jest wizualnie dramatyczny, a zasada tonalnych kolorów trzeciorzędowych, działając jako folia dla czystych odcieni, jest demonstrated.
.