Mrówki żyją w prawie każdym siedlisku lądowym na Ziemi. W niektórych przypadkach siedlisko mrówek jest narażone na zalanie lub mrówka musi przekroczyć zbiornik wodny podczas żerowania. Mrówki, jak wiele owadów, oddychają przez wyspecjalizowane otwory w odwłoku. Mrówka może zamknąć te otwory podczas zanurzenia w wodzie, a także może obniżyć niezbędne funkcje organizmu, wchodząc w stan torporu. W tym stanie mrówka potrzebuje 20 razy mniej tlenu niż podczas snu. Im niższa temperatura wody, tym łatwiej jest mrówce utrzymać ten niższy metabolizm i tym dłużej przeżywa pod wodą.
W niektórych przypadkach mrówki pozwalają na tworzenie się pęcherzyka powietrza wokół ich odwłoka, co umożliwia im uzyskanie tlenu podczas pobytu pod wodą przez krótki okres czasu. Jeden gatunek australijskiej mrówki, Polyrhachis sokolova, żyje w gnieździe w błocie namorzynów. Gniazda te są często zalewane, nawet na 3,5 godziny. Aby poradzić sobie z powodzią, Polyrhachis budują kieszenie powietrzne w swoich gniazdach, co pozwala mrówkom pozostać w gnieździe, dopóki woda nie ustąpi.