Share on PinterestOsoby z wirusem HIV są bardziej narażone na wystąpienie półpaśca, oraz powikłań związanych z półpaścem, niż populacja ogólna.
Półpaśca powoduje bolesną, swędzącą wysypkę. Rozwija się ona na skutek zakażenia wirusem herpes varicella-zoster, który jest tym samym wirusem, który wywołuje ospę wietrzną. Wirus ten może pozostawać uśpiony w organizmie przez lata bez objawów.
Każdy, kto chorował na ospę wietrzną, może zachorować na półpasiec. Około 1 na 3 osoby w Stanach Zjednoczonych zachoruje na półpasiec w ciągu swojego życia.
Układ odpornościowy zazwyczaj tłumi wirusa varicella-zoster i zapobiega powstawaniu ognisk choroby. Jednak jeśli osoba ma upośledzony układ odpornościowy, mogą wystąpić u niej objawy półpaśca.
Osoba zakażona wirusem HIV może mieć zmniejszoną czynność układu odpornościowego, jeśli:
- nie była leczona
- jest we wcześniejszych stadiach leczenia
- ma HIV w stadium 3
HIV specjalnie celuje w komórki układu odpornościowego CD4 i niszczy je. Posiadanie mniejszej liczby komórek CD4 i większej ilości wirusa HIV we krwi może sprawić, że dana osoba będzie bardziej podatna na rozwój półpaśca.
Badania sugerują, że osoby z wykrywalnym poziomem wirusa HIV, mierzonym wysokim poziomem wiremii i niskim poziomem CD4, są bardziej narażone na wystąpienie półpaśca.
Ludzie mogą rozwinąć półpaśca wkrótce po rozpoczęciu przyjmowania leków antyretrowirusowych. Wskazuje to, że układ odpornościowy wzmacnia się i zaczyna reagować na określone wirusy i bakterie w organizmie.
Społeczność medyczna czasami określa to jako zespół zapalny rekonstytucji immunologicznej (IRIS). U około 20 procent osób może wystąpić IRIS po rozpoczęciu terapii antyretrowirusowej.
Najlepszym sposobem na wzmocnienie układu odpornościowego jest skuteczne leczenie HIV. W Stanach Zjednoczonych dostępnych jest ponad 30 leków przeciw HIV. Leki antyretrowirusowe mogą zmniejszyć wiremię wirusa HIV we krwi do niewykrywalnego poziomu, umożliwiając układowi odpornościowemu powrót do zdrowia i wzrost liczby CD4.
Dzięki leczeniu osoba z HIV może mieć taką samą jakość życia jak osoba bez HIV, włączając w to zmniejszone ryzyko złapania infekcji wirusowych i bakteryjnych, takich jak półpasiec.