Jo Jones

Jo Jones, nazwisko Jonathon Jones, (ur. 7 października 1911, Chicago, Illinois, USA – zm. 3 września 1985, Nowy Jork, Nowy Jork), amerykański muzyk, jeden z najbardziej wpływowych wszystkich perkusistów jazzowych, odnotowano jego swing, dynamiczne subtelności i finezji.

Jones dorastał w Alabamie, studiował muzykę przez 12 lat, i stał się wykwalifikowanym trębaczem i pianistą; podróżował z karnawałów jako tap dancer, jak również instrumentalista. Grał w południowo-zachodnich „territory bands” (tj. tych na południu, południowym zachodzie i środkowym zachodzie), m.in. w Walter Page’s Blue Devils, zanim w 1934 r. dołączył do zespołu Counta Basiego w Kansas City. Z nielicznymi przerwami, z których najważniejszą była służba w armii amerykańskiej (1944-46), pozostał z Basiem do 1948 r., po czym prowadził niezależną karierę. Zrobił pierwszą z kilku tras „Jazz at the Philharmonic” w 1947 roku, okazjonalnie prowadził własne grupy i nagrywał z rówieśnikami z epoki swingu, takimi jak Billie Holiday, Teddy Wilson, Buck Clayton i Lester Young.

Na szczycie swojej kariery, Jones był jedną czwartą „All-American” sekcji rytmicznej, która obejmowała Basie na fortepianie, Page na basie i Freddie Green na gitarze i zapewnił puls dla zespołu Basiego w jego klasycznym okresie 1937-41. Jones był jednym z pierwszych perkusistów jazzowych, którzy utrzymywali podstawowy puls na talerzu, a nie na bębnie basowym. Efektem tego były niemal równomiernie akcentowane rytmy, zsynchronizowane z pełną wdzięku grą Page’a i Greena; co więcej, nacisk tej sekcji rytmicznej na metrum 4/4 doprowadził do wirtualnego końca metrum dwutaktowego jako powszechnego w jazzie. Jones używał swoich pozostałych talerzy, basu i werbla, aby zapewnić muzyczną interpunkcję. W czasach, gdy ekstrawertyczne showmanstwo było podziwiane wśród perkusistów, Jones rzadko wybierał solówki; był biegły w dynamicznych cieniowaniach, a jego mistrzostwo w grze na perkusji za pomocą szczotek było powszechnie podziwiane. Został nazwany Mistrzem Jazzu przez National Endowment for the Arts w 1985 r.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.