8 listopada 2010
Kodowanie choroby tętnic obwodowych
Dla rejestru
Vol. 22 No. 20 P. 27
Choroba tętnic obwodowych (PAD) jest stanem krążenia skutkującym zmniejszonym przepływem krwi do kończyn, zazwyczaj nóg. Najczęstszym objawem jest przerywany ból podczas chodzenia, który ustępuje po kilku minutach odpoczynku. Lokalizacja bólu zależy od miejsca zwężenia lub zatkania tętnicy. PAD może być również udokumentowana jako choroba naczyń obwodowych (PVD).
PAD, PVD i nieokreślone inaczej obrzęki śródmiąższowe są klasyfikowane do kodu ICD-9-CM 443.9, który obejmuje również angiopatię obwodową nieokreśloną inaczej i skurcz tętnicy. Jeśli PAD jest spowodowana cukrzycą, przypisuje się kody 250.7 i 443.81, sekwencjonując najpierw kod cukrzycy (250.7). Kod 250.7 wymaga piątej cyfry subklasyfikacji w celu określenia, czy cukrzyca jest typu 1 czy typu 2 oraz kontrolowana czy niekontrolowana.
Innym stanem potencjalnie związanym z PAD jest miażdżyca. Miażdżyca kończyn jest klasyfikowana do kodu 440.2. Piąta cyfra subklasyfikacji jest wymagana w celu zróżnicowania typu miażdżycy, jak następuje:
– 440.20, Miażdżyca kończyn, nieokreślona;
– 440.21, Miażdżyca kończyn z przerywanym obrzękiem;
– 440.22, Miażdżyca kończyn z bólem spoczynkowym;
– 440.23, Miażdżyca kończyn z owrzodzeniem;
– 440.24, Miażdżyca kończyn ze zgorzelą; oraz
– 440.29, Inne.
Kody z podkategorii 440.2x są uważane za hierarchiczne. Tak więc, jeśli pacjent ma miażdżycową PAD (ASPAD) ze zgorzelą, zakłada się, że pacjent ma również owrzodzenie. Nie należy przypisywać kodów 440.23 i 440.24 do tego samego rekordu. Jeśli pacjent ma owrzodzenie z miażdżycą, zgodnie z dyrektywami kodowania, właściwe jest przypisanie kodu dla każdego towarzyszącego owrzodzenia (707.10 do 707.9) w uzupełnieniu do kodu 440.2x. Jeśli u pacjenta występuje również zgorzel, przypisywany jest kod 440.24, ale nadal właściwe jest umieszczenie kodu 707.1x jako rozpoznania wtórnego w celu identyfikacji typu i miejsca owrzodzenia skóry.
Dla celów kodowania lekarz musi udokumentować, że PAD jest spowodowana miażdżycą, zanim zostanie przypisany kod 440.2. Na przykład, pacjent zostaje przyjęty do szpitala z PAD i ma zaplanowaną operację amputacji poniżej kolana. Jeśli lekarz udokumentuje PAD w całej dokumentacji medycznej, a w raporcie patologicznym znajdzie się informacja o miażdżycy kończyny dolnej, wówczas należy poprosić lekarza o wyjaśnienie. Bez dodatkowej dokumentacji lekarskiej zostałby przypisany kod 443.9. Niewłaściwe byłoby przypisanie kodu z podkategorii 440.2 w tym przypadku bez udokumentowania przez lekarza ASPAD z powodu miażdżycy. W rzeczywistości Coding Clinic radzi, aby pytać lekarza o dalsze szczegóły, jeśli lekarz udokumentuje niejasne rozpoznania, takie jak PAD lub przerywana klaudynacja (AHA Coding Clinic for ICD-9-CM, 1992, czwarty kwartał, strona 25).
Podkategoria 440.2 jest używana do klasyfikacji miażdżycy tętnic własnych. Jeśli u pacjenta występuje miażdżyca bypassów kończyn, wówczas przypisywany jest kod z podkategorii 440.3. Piąta cyfra podklasyfikacji będzie zależała od tego, czy przeszczep pomostowy był autologicznym przeszczepem żylnym (440.31) czy nieautologicznym biologicznym przeszczepem pomostowym (440.32). Kod 440.30 jest przypisany do miażdżycy nieokreślonego by-passu.
Dwa główne cele leczenia PAD to kontrolowanie objawów i zatrzymanie postępu miażdżycy. Leki mogą być stosowane w leczeniu PAD, aby zapobiec zakrzepom krwi, obniżyć ciśnienie krwi, obniżyć poziom cholesterolu i kontrolować ból i inne objawy. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja. Angioplastyka może być użyta do ponownego otwarcia tętnicy lub stent może być wstawiony, aby pomóc utrzymać tętnicę otwartą. Angioplastyka naczynia innego niż wieńcowe jest klasyfikowana do kodu 39.50. Wszczepianie stentów jest przypisane do następujących kodów:
– 00.55, Wszczepianie stentu(ów) uwalniającego(ych) leki do innych naczyń obwodowych;
– 00.60, Wszczepianie stentu(ów) uwalniającego(ych) leki do tętnicy udowej powierzchownej; oraz
– 39.90, Insertion of non-drug-eluting peripheral (non-coronary) vessel stent(s).
Należy pamiętać o przypisaniu co najmniej dwóch kodów, jeśli stent został założony – jednego dla angioplastyki i jednego dla założenia stentu. Inne kody są również niezbędne do określenia liczby naczyń, na których wykonano zabieg (00.40 do 00.44) oraz liczby założonych stentów (00.45 do 00.48). Innym zabiegiem wykonywanym w przypadku PAD jest operacja wszczepienia bypassów. Operacja wszczepienia bypassów pozwala na przepływ krwi wokół zablokowanej lub zwężonej tętnicy. Najczęstszym kodem procedury dla tego zabiegu jest 39.29, Inne (obwodowe) naczyniowe zespolenie lub bypass. Lekarz może zdecydować się na wykonanie terapii trombolitycznej (99.10) w celu rozbicia skrzepu krwi w tętnicy.
Kodowanie i sekwencjonowanie dla choroby tętnic obwodowych zależy od dokumentacji lekarza w dokumentacji medycznej i zastosowania Oficjalnych Wytycznych Kodowania dla opieki stacjonarnej. Należy również korzystać z określonych odniesień AHA Coding Clinic for ICD-9-CM i American Medical Association CPT Assistant, aby zapewnić pełne i dokładne kodowanie.
– Informacje te zostały przygotowane przez Audrey Howard, RHIA, z 3M Consulting Services. 3M Consulting Services jest firmą należącą do 3M Health Information Systems, dostawcy systemów kodowania i klasyfikacji dla ponad 5 000 świadczeniodawców opieki zdrowotnej. Firma i jej przedstawiciele nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za decyzje dotyczące zwrotu kosztów lub odmowy roszczeń podjęte przez świadczeniodawców lub płatników w wyniku niewłaściwego wykorzystania tych informacji dotyczących kodowania. Więcej informacji na temat 3M Health Information Systems można uzyskać pod adresem www.3mhis.com lub pod numerem telefonu 800-367-2447.