Kontrolowane pocieszanie: strategia snu dziecka

Co to jest kontrolowane pocieszanie?

Babcie i dzieci potrzebują snu, aby dobrze rosnąć i rozwijać się. Dobry sen jest również ważny dla ich zdrowia i odporności.

Ale niemowlęta mogą mieć problemy z samodzielnym zasypianiem.

Kontrolowane pocieszanie jest sposobem pomagania niemowlętom w dostosowaniu się do samodzielnego zasypiania. Polega ona na położeniu dziecka do łóżka, szybkim pocieszeniu, uspokojeniu i pozostawieniu dziecka, a następnie szybkim i okresowym sprawdzaniu i uspokajaniu dziecka podczas usypiania.

Ideą kontrolowanego pocieszania jest pomoc niemowlętom i dzieciom w odchodzeniu od potrzeby karmienia, poklepywania lub tulenia ich do snu.

Czego możesz się spodziewać, jeśli spróbujesz kontrolowanego pocieszania?

Większość niemowląt będzie płakać podczas przyzwyczajania się do nowego sposobu zasypiania. To dlatego, że lubią swój zwykły sposób zasypiania i mogą być zdenerwowane zmianą.

Płacz jest denerwujący dla rodziców i dzieci.

Więc ważne jest, aby wiedzieć, że dzieci są bezpieczne, jeśli płaczą, kiedy zostawiasz je na krótkie i przewidywalne okresy podczas kontrolowanego pocieszania. Pomocna może być również informacja, że dzieci, których rodzice stosowali kontrolowane pocieszanie, mają większe szanse na lepszy sen w krótkim okresie czasu.

Jeśli nie masz pewności co do kontrolowanego pocieszania lub chcesz uzyskać poradę na temat snu dziecka, porozmawiaj z pielęgniarką środowiskową, lekarzem rodzinnym lub pediatrą.

Kontrolowane pocieszanie różni się od wypłakiwania się lub wygaszania płaczu, gdzie dzieci są pozostawione same sobie aż do momentu zaśnięcia. Pozostawienie dziecka z płaczem przez dłuższy czas może być szkodliwe dla jego rozwoju. Ale przerwy do 10 minut stosowane w kontrolowanym pocieszaniu są bezpieczne.

Czy kontrolowane pocieszanie jest odpowiednie dla Twojej rodziny?

Aby pomóc Ci zdecydować, czy kontrolowane pocieszanie jest odpowiednie dla Ciebie i Twojego dziecka, poświęć kilka minut na rozważenie następujących pytań. Jeśli odpowiesz „tak” na wszystkie te pytania, kontrolowane pocieszanie może być warte wypróbowania:

• Czy Twoje dziecko jest w wieku od sześciu miesięcy do dwóch lat? W szczególności, kontrolowane pocieszanie nie jest zalecane dla dzieci poniżej 6 miesięcy.
• Czy Ty i Twoje dziecko czujecie się dobrze? Jeśli myślisz, że choroba może być powodem, dla którego dziecko się nie uspokaja, porozmawiaj z lekarzem rodzinnym lub pielęgniarką zajmującą się zdrowiem dzieci i rodziny. Ponadto, lepiej nie angażować się w tę strategię jeśli jesteś chory, ponieważ wymaga ona czasu i cierpliwości.
• Czy uważasz, że Twoje dziecko czuje się komfortowo, kiedy nie ma Cię w zasięgu wzroku? Jeśli nie, może to być lęk separacyjny. Chociaż lęk przed separacją jest normalny, może utrudnić kontrolowane pocieszanie.
• Czy potrafisz rozpoznać wczesne oznaki zmęczenia dziecka? Strategia ta działa najlepiej, kiedy dziecko jest senne, ale nie przemęczone.
• Czy masz wystarczająco dużo czasu na zabawę z dzieckiem, kiedy dziecko nie śpi? Czy lubisz bawić się z dzieckiem i dzielić się uczuciami? Są to dobre znaki, że Wasza relacja rozwija się dobrze i macie dobre przywiązanie.
• Czy będziesz w stanie poradzić sobie, jeśli dziecko będzie więcej płakać podczas przystosowywania się do nowego sposobu zasypiania.
• Czy sytuacja w Twojej rodzinie jest stabilna, bez większych zmian, takich jak nowe dziecko, przeprowadzka lub inne stresy? Kontrolowane pocieszanie nie będzie pomocne, jeśli inne rzeczy powodują stres u Twojego dziecka.
• Czy Ty i Twój partner lub inne bliskie Ci osoby zgadzacie się, że kontrolowane pocieszanie może być dla Ciebie rozwiązaniem? Najlepiej jest, jeśli Ty i Twój partner, jeśli go masz, możecie uzgodnić spójne podejście i pracować jako zespół.
• Czy masz czas na kontrolowane pocieszanie? Jego działanie trwa około 3-14 dni i trzeba je wykonywać w ciągu dnia i w nocy. Najlepiej jest unikać ważnych zobowiązań przez kilka pierwszych dni po rozpoczęciu.

To od Ciebie zależy jak uspokoisz swoje dziecko. Będzie to zależało od tego, co jest dla Ciebie odpowiednie i co działa najlepiej dla Twojego dziecka i Twojej rodziny. Kontrolowane pocieszanie nie pasuje do wszystkich dzieci i rodziców.

Jak zrobić kontrolowane pocieszanie

Poniższe kroki obejmują pocieszanie dziecka, a następnie pozostawienie go na określony czas, zanim wrócisz, aby zaoferować mu pocieszenie. Celem jest danie dziecku szansy, aby samo się uspokoiło i nauczyło się, że w końcu wrócisz.

1. Utwórz spójną i pozytywną rutynę na dobranoc.
2. Kiedy nadejdzie czas, aby powiedzieć dobranoc, połóż dziecko w łóżeczku. Pocieszaj dziecko mówiąc lub poklepując je, dopóki nie będzie spokojne, lub przez minutę.
3. Jak tylko dziecko będzie spokojne, lub po minucie, powiedz dobranoc i wyjdź z pokoju. Wyjdź zanim dziecko zaśnie.
4. Wysłuchaj swojego dziecka. Jeśli nie ma płaczu, a jedynie marudzenie lub skomlenie, możesz poczekać i zobaczyć, czy dziecko uspokoi się bez Ciebie. Jeśli dziecko zaczyna płakać, odczekaj określony czas zanim do niego wrócisz – na przykład na początku 2 minuty.
5. Odejdź od dziecka na kolejne ustalone odstępy czasu – na przykład 2, 4, 6 i 8 minut.
6. Jeśli po upływie każdego odstępu czasu dziecko nadal jest zdenerwowane, wróć na chwilę. Mów do dziecka lub poklepuj je przez około minutę, lub kontynuuj mówienie lub poklepywanie, aż dziecko się uspokoi, w zależności od Twoich preferencji. Spróbuj uspokoić dziecko bez podnoszenia go, jeśli możesz.
7. Jak tylko dziecko będzie spokojne (lub po około minucie), ale zanim zaśnie, wyjdź z pokoju ponownie i poczekaj na następny ustalony przedział czasowy.
8. Kiedy dziecko obudzi się w nocy, sprawdź, czy dziecku jest wygodnie – na przykład, czy nie jest mu za gorąco lub za zimno, czy nie potrzebuje zmiany pieluszki i czy nie czuje się źle. Następnie wykonaj rutynę ponownie, zaczynając od kroku 2.

Adaptacja kontrolowanego pocieszania
Możesz dostosować powyższe kroki, w zależności od tego, co Tobie i Twojemu dziecku odpowiada. Na przykład, możesz ustalić własne odstępy czasu lub utrzymać je na poziomie 2 minut, zamiast wydłużać je do 4 minut.

Jeśli nie czujesz się komfortowo zostawiając dziecko samo, możesz od czasu do czasu delikatnie zawołać, aby dać dziecku znać, że jesteś w pobliżu – na przykład: „Jestem tutaj. Czas na sen”. Ale pamiętaj, że dążysz do spokojnego, niestymulującego środowiska snu.

Jeśli Twoje dziecko nie wydaje się przyzwyczajać do tego nowego sposobu zasypiania po kilku nocach, lub wydaje się być coraz bardziej przygnębione, dobrym pomysłem jest uzyskanie profesjonalnej pomocy przy zasypianiu dziecka. Możesz zacząć od rozmowy z lekarzem rodzinnym lub pielęgniarką ds. zdrowia dziecka i rodziny. Będą oni w stanie pomóc Ci wypracować podejście odpowiednie dla Twojego dziecka lub wskazać Ci specjalistów, którzy mogą Ci pomóc.

Ważne wskazówki dotyczące kontrolowanego pocieszania

Następujące wskazówki mogą pomóc w prawidłowym kontrolowanym pocieszaniu:

• Używaj zegara lub telefonu komórkowego do odmierzania czasu.
• Upewnij się, że nadal słyszysz swoje dziecko.
• Nie czekaj przed sypialnią dziecka. Idź do innego pokoju i odwróć swoją uwagę, być może robiąc filiżankę herbaty lub włączając telewizor, dopóki nie upłynie ustalony czas.
• Rozglądaj się za pieluszką dziecka. Jeśli jest brudna, zmień ją przy słabym świetle i z minimalnym zamieszaniem.
• Zawsze upewnij się, że Twoje dziecko ma wystarczająco dużo jedzenia w ciągu dnia. Głodne dzieci mogą mieć trudności z zaspokajaniem potrzeb i mogą częściej budzić się w nocy.
• Jeśli masz partnera, ustalcie, jaką rolę każde z Was będzie odgrywać – na przykład pomagać przy zaspokajaniu potrzeb lub ustalać odstępy czasowe. Rozważcie zmianę każdej nocy.

Jeśli zastosujecie tę strategię zarówno dla snu dziennego jak i nocnego, dziecko będzie mniej zdezorientowane tym nowym sposobem zasypiania. Jeżeli dziecko budzi się ze snu dziennego po mniej niż godzinie, spróbuj ponownie ułożyć je do snu na kolejne 15-20 minut, ponownie używając kontrolowanego pocieszania. Jeżeli dziecko nie zasnęło po tym czasie, wyjmij je z łóżka i spróbuj ponownie później.

Częste problemy z kontrolowanym pocieszaniem

Oto kilka częstych problemów z kontrolowanym pocieszaniem i praktyczne wskazówki, jak sobie z nimi radzić:

• Jeżeli dziecko źle się czuje, należy przerwać kontrolowane pocieszanie i rozpocząć je ponownie, gdy dziecko poczuje się lepiej. Jeśli dziecko ma lekki katar i kaszel, ale nie ma gorączki, możesz nadal stosować kontrolowane pocieszanie, jeśli masz na to ochotę.
• Jeśli obawiasz się bólu związanego z ząbkowaniem, możesz podać paracetamol. Działanie paracetamolu trwa około 20 minut, więc dzieci, które się uspokoiły po tym czasie, mogły odczuwać ból. Jeśli masz ciągłe obawy, że Twoje dziecko cierpi, porozmawiaj z lekarzem rodzinnym.
• Jeśli jesteś naprawdę zmęczona lub zdenerwowana, weź dziecko na ręce, uspokój je w dowolny sposób – na przykład małym napojem lub przytuleniem – i spróbuj ponownie następnym razem, gdy dziecko będzie potrzebowało snu lub gdy będziesz gotowa.

Co zrobić, jeśli kontrolowane pocieszanie nie działa?

Jeśli czujesz, że kontrolowane pocieszanie nie działa, ale chcesz nadal próbować, może pomóc ponowne przejście przez powyższe kroki i sprawdzenie, czy jest coś, czego nie robisz lub co mogłabyś zrobić inaczej.

Pamiętaj, że niektórym dzieciom po prostu trudniej jest się uspokoić lub trudniej jest przyzwyczaić się do zmian. Ma to wiele wspólnego z temperamentem. Może się również zdarzyć, że szczęśliwe, zdrowe dzieci mają większe trudności z załatwieniem się. Na przykład, czasami dzieje się tak, gdy dzieci rozwijają się bardzo szybko i potrzebują więcej pewności od Ciebie.

Celem kontrolowanego pocieszania jest pomóc dziecku przyzwyczaić się do samodzielnego zasypiania, aby oboje mieli mniej zakłóceń snu. Jeśli jednak stres związany ze zwiększonym płaczem sprawia, że zastanawiasz się, czy kontrolowane pocieszanie jest tego warte, być może najlepiej będzie porozmawiać ze specjalistą ds. zdrowia dziecka lub wrócić do tego, co robiłaś wcześniej.

Najważniejsze jest, aby nie obwiniać siebie ani dziecka, jeśli kontrolowane pocieszanie nie zadziała w Twoim przypadku. Istnieją inne możliwości, aby pomóc dziecku się uspokoić.

.