Laparoskopowa procedura Burcha

Tego materiału nie wolno używać do celów komercyjnych ani w żadnym szpitalu lub placówce medycznej. Niezastosowanie się może skutkować podjęciem działań prawnych.

CO POWINNIŚMY WIEDZIEĆ:

• Laparoskopowa procedura Burcha jest również znana jako zawieszenie pęcherza moczowego. Procedura ta jest wykonywana w celu leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu i wypadania pęcherza moczowego. Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest stanem, w którym mocz wycieka zanim jesteś w stanie dotrzeć do toalety. Dzieje się tak z powodu nagłego dodatkowego nacisku na pęcherz. Niewielkie ilości moczu mogą wydostawać się podczas takich czynności, jak śmiech, kaszel czy uprawianie sportu. Wypadnięcie pęcherza zdarza się, kiedy więzadła podtrzymujące pęcherz stają się słabe. Powoduje to, że pęcherz wystaje lub wsuwa się do pochwy.

  

• W laparoskopowej procedurze Burcha, małe nacięcia (cięcia) są wykonywane wokół pępka. Opiekunowie będą wprowadzać specjalne narzędzia i laparoskop przez te nacięcia, aby wykonać procedurę. Laparoskop jest długą metalową rurką ze światłem i szkłem powiększającym na końcu. Podczas tej procedury, pęcherz moczowy zostanie podciągnięty do bardziej stałej pozycji. Szwy (nici) są używane do związania szyi pęcherza po każdej stronie do silnego więzadła. Procedura ta zapobiegnie przemieszczaniu się pęcherza w dół i wyciekaniu moczu podczas czynności.

INSTRUKCJE:

• Zachowaj aktualną listę swoich leków: Uwzględnij ilości, a także kiedy, jak i dlaczego je przyjmujesz. Zabierz listę lub butelki z tabletkami na wizyty kontrolne. Noś listę leków przy sobie w razie nagłej potrzeby. Wyrzuć stare listy leków. Stosuj witaminy, zioła lub suplementy diety tylko zgodnie z zaleceniami.
• Zażywaj leki zgodnie z zaleceniami: Zadzwoń do swojego dostawcy podstawowej opieki zdrowotnej, jeśli uważasz, że twój lek nie działa zgodnie z oczekiwaniami. Powiedz mu o wszelkich alergiach na lek oraz jeśli chcesz zaprzestać przyjmowania leku lub zmienić lek.
• Antybiotyki: Ten lek jest podawany w celu zwalczania lub zapobiegania infekcji wywołanej przez bakterie. Zawsze bierz antybiotyki dokładnie tak, jak zalecił ci lekarz pierwszego kontaktu. Nie należy przerywać przyjmowania leku, chyba że na polecenie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Nigdy nie oszczędzaj antybiotyków ani nie bierz resztek antybiotyków, które podano Ci w związku z inną chorobą.
• Leki przeciwbólowe: Możesz potrzebować leków, aby usunąć lub zmniejszyć ból.
  • Naucz się, jak przyjmować swoje leki. Zapytaj jaki lek i w jakiej ilości powinieneś zażywać. Upewnij się, że wiesz jak, kiedy i jak często go przyjmować.
  • Nie czekaj aż ból będzie silny zanim weźmiesz swój lek. Poinformuj opiekunów, jeśli ból nie zmniejsza się.
  • Lek przeciwbólowy może powodować zawroty głowy lub senność. Zapobiegaj upadkom, wzywając kogoś, gdy wstajesz z łóżka lub gdy potrzebujesz pomocy.

Pytaj o informacje na temat tego, gdzie i kiedy należy udać się na wizyty kontrolne:

W celu uzyskania dalszej opieki, zabiegów lub usług domowych, poproś o więcej informacji.

Aktywność:

• Zapytaj swojego opiekuna o wykonywanie ćwiczeń Kegla: Te ćwiczenia ściskają twoje mięśnie dna miednicy i pomagają im się wzmocnić. Zapytaj swojego opiekuna, kiedy zacząć wykonywać te ćwiczenia.
• Unikaj zbyt dużego nacisku w brzuchu (żołądku): Nie wysilaj się, nie podnoś ciężkich przedmiotów ani nie stój przez bardzo długi czas. Nie wykonywać ciężkich ćwiczeń, takich jak bieganie i podnoszenie ciężarów.
• Zacznij chodzić tak szybko, jak to możliwe: Nie należy pozostawać w łóżku przez zbyt długi czas. Opiekunowie mogą poprosić pacjenta o rozpoczęcie chodzenia w ciągu kilku godzin po zabiegu.

Cewnik Foleya:

Opiekun może poprosić pacjenta o samodzielne założenie cewnika Foleya. Cewnik Foleya jest rurką, którą wkłada się do pęcherza moczowego w celu odprowadzenia moczu do worka. Pęcherz jest organem, w którym przechowywany jest mocz. Cewnik może wywołać u ciebie uczucie, że musisz oddać mocz. Jeśli jesteś w stanie się zrelaksować, cewnik odprowadzi mocz za ciebie. Kiedy cewnik zostanie wyjęty, możesz samodzielnie oddawać mocz. Poproś swojego opiekuna o więcej informacji na temat samodzielnego cewnikowania.

• Nie ciągnij za cewnik, ponieważ może to spowodować ból lub krwawienie.
• Nie zaginaj cewnika, ponieważ mocz nie będzie mógł wypłynąć.
• Nie podnoś worka z moczem powyżej talii. Jeśli to zrobisz, mocz spłynie z powrotem do pęcherza i może spowodować infekcję.

Radzenie sobie ze stresem:

Stres może spowolnić gojenie i prowadzić do choroby. Naucz się sposobów kontrolowania stresu, takich jak relaksacja, głębokie oddychanie i muzyka. Porozmawiaj z kimś o rzeczach, które cię denerwują.

Opieka nad ranami:

Gdy możesz się wykąpać lub wziąć prysznic, dokładnie umyj nacięcia wodą z mydłem. Następnie należy założyć czyste, nowe bandaże. Zmieniaj bandaże za każdym razem, gdy się zamoczą lub zabrudzą. Poproś swoich opiekunów o więcej informacji na temat pielęgnacji ran.

ZWRÓĆ SIĘ DO OPIEKUNA JEŚLI:

• Twój bandaż przesiąkł krwią.
• Masz gorączkę.
• Masz dreszcze, kaszel lub czujesz się słaby i obolały.
• Masz nudności (rozstrój żołądka) lub wymioty (wymioty).
• Masz wydzielinę lub ból w miejscu, gdzie został założony cewnik na mocz.
• Masz ból w klatce piersiowej lub problemy z oddychaniem, które nasilają się z czasem.
• Masz pytania lub wątpliwości dotyczące zabiegu, choroby lub leku.
• Oddaje mocz rzadziej niż zwykle.

Należy natychmiast zgłosić się po pomoc lekarską, jeśli:

• Ma którykolwiek z następujących problemów:
  • Krew jest obecna w moczu lub cewniku.
  • Ból podczas oddawania moczu lub uprawiania seksu.
• Ból w nadbrzuszu (żołądku), który nie ustępuje nawet po zażyciu leków przeciwbólowych.
• Z nacięć wydobywa się ropa lub nieprzyjemny zapach.
• Nagłe uczucie zawrotu głowy i trudności z oddychaniem.
• Nowy i nagły ból w klatce piersiowej. Ból może się nasilać podczas głębokiego oddychania lub kaszlu. Może pojawić się kaszel z krwią.
• Czujesz, że Twoja ręka lub noga jest ciepła, delikatna i bolesna. Może wyglądać na opuchniętą i czerwoną.

.