Mary Ann Shadd Cary była afroamerykańską aktywistką, pisarką, nauczycielką i prawniczką. Urodziła się w 1823 roku w niewolniczym stanie Delaware. Jej rodzice byli wolnymi Afroamerykanami, którzy poświęcili się abolicjonizmowi. Kiedy miała 10 lat, Shadd przeniosła się z rodziną do wolnego stanu Pensylwania, gdzie uczęszczała do szkoły i została nauczycielką.
Shadd i jej rodzina aktywnie pomagała poszukiwaczom wolności (ludziom, którzy uciekli przed niewolnictwem). Udział rodziny Shadd w Kolei Podziemnej stał się jeszcze bardziej niebezpieczny po 1850 roku, kiedy Kongres uchwalił ustawę o zbiegłych niewolnikach (Fugitive Slave Act). Ustawa ta pozwalała legalnie zmuszać poszukujących wolności w wolnych stanach do powrotu do niewoli. Prawo to mogło również karać ludzi takich jak rodzina Shadd, którzy pomagali w ucieczce poszukiwaczom wolności.
Po uchwaleniu tego prawa Mary Ann Shadd przeniosła się do Ontario w Kanadzie, aby dołączyć do innych czarnych Amerykanów, którzy opuścili Stany Zjednoczone. Będąc w Kanadzie, wyszła za mąż za człowieka o nazwisku Thomas J. Cary i mieli dwoje dzieci. Teraz, jako pani Cary, otworzyła szkołę dla czarnych i białych uczniów. Pisała też i wykładała o znaczeniu wolności, gdy mieszkała w Kanadzie. Cary została pierwszą czarną, kobiecą redaktorką gazety w historii Ameryki Północnej, kiedy opublikowała pierwszą kanadyjską gazetę antyniewolniczą, The Provincial Freeman.
W 1860 roku zmarł mąż Cary. Rok później w Stanach Zjednoczonych wybuchła wojna secesyjna między stanami północnymi i południowymi. Cary wróciła do USA, aby pomóc w rekrutacji żołnierzy do armii Unii. Po wojnie zapisała się do pierwszej klasy Howard University Law School w Waszyngtonie. Uczęszczała na wieczorne zajęcia w Howard i uczyła miejscowe dzieci w ciągu dnia.
Podczas mieszkania w DC, Cary kontynuowała pracę jako działaczka polityczna, nauczycielka i pisarka. Pisała również dla lokalnej afroamerykańskiej gazety The New National Era i dał publiczne przemówienia, aby zachęcić Afroamerykanów do współpracy, aby odzyskać od epoki niewolnictwa. Cary była również założycielką Colored Women’s Progressive Franchise Association.
Cary zaangażowała się również w ruch na rzecz równouprawnienia kobiet. Była członkiem National Woman Suffrage Association (NWSA) i przemawiała na konwencji NWSA w 1878 roku. Popierała również Czternastą i Piętnastą Poprawkę podczas przesłuchania w Komisji Sądowniczej Izby. Czternasta poprawka definiowała obywatelstwo, a Piętnasta poprawka przyznawała Afroamerykanom prawo do głosowania. Podczas gdy Cary mówił na poparcie Piętnastej Poprawki, była ona również krytyczna wobec niego, ponieważ nie dał kobietom prawo do głosowania.
Pod koniec jej życia, Cary mieszkał w ceglanym domu szeregowym na W Street w Northwest DC. Dziś dom ten jest wpisany na listę National Historic Landmark, ponieważ pomaga nam zrozumieć jej życie i pracę jako orędowniczki równości wszystkich ludzi.
Mary Ann Shadd Cary zmarła na raka żołądka 5 czerwca 1893 roku. Została pochowana na Columbian Harmony Cemetery w Waszyngtonie. W późnych latach 50-tych, około 37,000 pochowanych tutaj zostało przeniesionych do National Harmony Memorial Park w Landover, Maryland.
Źródła:
Rhodes, Jane. Mary Ann Shadd Cary: The Black Press and Protest in the Nineteenth Century. Bloomington: Indiana University, 1998.
Tobin, Jacqueline i Hettie Jones. From Midnight To Dawn: The Last Tracks of the Underground Railroad. New York: Double Day, 2007.
Yee, Shirley J. „Finding A Place: Mary Ann Shadd Cary and the Dilemmas of Black Migration to Canada, 1850-1870.” Frontiers: A Journal of Women Studies 18, No. 3 (1997): 1-16.
Harmony Memorial Park.” Maryland Inventory of Historic Properties Form. Maryland Historical Trust 2009. Dostęp 11-10-2016.
Mary Ann Shadd Cary,” National Women’s Hall of Fame. Dostęp 10 maja 2018. https://www.womenofthehall.org/inductee/mary-ann-shadd-cary/