Może jest nadzieja dla niezwykle rzadkiej „kichającej małpy”, raport stwierdza

  • W nowym raporcie naukowcy potwierdzili obecność pięciu subpopulacji niezwykle rzadkiej małpy Myanmar snub-nosed: trzech w Myanmar i dwóch w Chinach.
  • Logging, proponowane projekty hydroenergetyczne, budowa dróg i polowania nadal zagrażają temu gatunkowi.
  • Jednakże utworzenie dwóch nowych obszarów chronionych w celu zabezpieczenia siedliska małp, po jednym w Birmie i Chinach, jak również lepsza współpraca transgraniczna między dwoma krajami pomaga zmniejszyć ryzyko wyginięcia gatunku, twierdzą naukowcy.

Osiem lat temu naukowcy opisali nowy gatunek małpy na podstawie jednego martwego okazu – osobnika, który został upolowany w odległym, górzystym lesie w północno-wschodnim stanie Kachin w Myanmarze i miał zostać zjedzony. Lokalnie znany jako mey nwoah, czyli „małpa z odwróconą twarzą”, naczelny najwyraźniej „kichnął”, gdy deszcz uderzył w jego odwrócony nos, jak twierdzą myśliwi. Naukowcy nazwali ją Myanmar snub-nosed monkey (Rhinopithecus strykeri), pieszczotliwie zwaną „snubby.”

W końcu naukowcy wytropili i sfotografowali garstkę „snubby” populacji w zalesionych wzgórzach przy granicach Myanmaru i Chin. Populacje te są obecnie zagrożone z powodu utraty siedlisk, polowań i handlu dzikimi zwierzętami, zgodnie z nowym raportem, który ma na celu ocenę stanu zachowania gatunku. Jednak trwające działania ochronne mogą poprawić ich los – czytamy w raporcie. Raport został opublikowany przez U.K.-z siedzibą grupy ochrony Fauna & Flora International (FFI), Dali University w Chinach, i German Primate Center.

Samica Myanmar snub-nosed monkey. Zdjęcie autorstwa Dong Shaohua.

Pięć znanych subpopulacji

W sumie badacze potwierdzili obecność pięciu subpopulacji tego niezwykle rzadkiego gatunku, opierając się albo na bezpośrednich obserwacjach, albo na zdjęciach z kamer pułapek. Trzy z tych subpopulacji znajdują się w Myanmar, podczas gdy dwie są w Chinach.

Badacze oszacowali również, że żadna z pięciu subpopulacji nie ma więcej niż 100 osobników każda. Ale jak te populacje radziły sobie od czasu ich odkrycia, naukowcy nie są pewni.

To dlatego, że lasy, które zamieszkują małpy mają nierówny teren i gęstą roślinność, co czyni badania niezwykle trudne, powiedział Wen Xiao z Instytutu Badań Różnorodności Biologicznej Wschodniej-Himalaya na Uniwersytecie Dali. Xiao był częścią zespołu, który odkrył jedną z dwóch potwierdzonych populacji Chin.

Małpy mają również długą historię bycia polowanym, co sprawia, że uciekają natychmiast po napotkaniu, powiedział Frank Momberg, dyrektor programu Myanmar w FFI. „Dlatego trudno jest dokładnie zaktualizować liczby populacji. Potrzeba więcej czasu na habituację, aby przeprowadzić dokładny monitoring populacji”, powiedział.

Wywiady z lokalnymi społecznościami sugerują, że potencjalnie mogą istnieć inne subpopulacje, ale ich obecność musi być jeszcze potwierdzona wizualnie.

„Będę szczęśliwy, jeśli uda mi się znaleźć więcej subpopulacji”, powiedział Xiao. „Ale myślę, że włożenie większego wysiłku w zbieranie informacji naukowych o tym gatunku i zarządzanie ochroną zrobi więcej, aby pomóc w jego przetrwaniu.”

Siedlisko grupy Luoma małp wąskonosych w Chinach. Image by Yin Yang.

Zagrożenia pozostają

Budowa dróg i pozyskiwanie drewna pozostają poważnym zagrożeniem dla lasów, które zamieszkują małpy wąskonose.

„Lasy pierwotne zostały wyrąbane i zdegradowane aż do niektórych z najwyższych szczytów górskich”, piszą autorzy. „Hałas materiałów wybuchowych używanych przy budowie dróg może wpływać na zachowanie małp wąskonosych, w tym na ich reprodukcję i dynamikę grupy.”

Drogi wyrębowe i lokalne pozyskiwanie drewna również zwiększają szanse na oportunistyczne polowania, dodają.

Siedlisko małp jest również bezpośrednio zagrożone kontrowersyjnym, wspieranym przez Chiny projektem megapompy Myitsone, składającym się z siedmiu kaskad zaporowych, planowanych w poprzek dopływów rzeki Irrawaddy w Myanmarze. The watershed of two of the dams overlaps with the monkeys’ distribution range, according to the report.

The dams are a problem, the researchers say, because their construction will be accompanied by the building of access roads for the dams, which will allow year-round-round access to the mountain forests that the monkeys call home.

The Myitsone project was suspended in 2011 by the administration of then-President Thein Sein. Ale to moratorium wygasło, a China Power Investment nadal próbuje ożywić projekt, Momberg said.

„Since the hydropower project has not been cancelled the significant threats remain,” he said. „FFI’s community-based conservation interventions and a deterioration of the previously built road infrastructure due to the heavy monsoon rains has kept the population at least stable for now. Jednakże, jeśli projekt zapory zostałby wznowiony, łatwy dostęp dla myśliwych, handlarzy dzikimi zwierzętami i nielegalnych wyrębiarzy zostałby przywrócony.”

Jest jednak nadzieja.

Siedlisko małp wąskonosych w pobliżu Pianma, w powiecie Lushui, prowincja Yunnan, Chiny. Image by Yin Yang.

Zwiększona ochrona

Umowa transgraniczna podpisana między Chinami a Myanmarem w 2015 r. wykazuje pozytywne skutki, mówi raport, z ograniczeniem nielegalnego transgranicznego handlu dzikimi zwierzętami i nielegalnego wyrębu.

Podejmowane są również wysiłki w celu stworzenia nowych obszarów chronionych w obu krajach.

W Myanmarze, na przykład, Park Narodowy Imawbum jest tworzony w celu ochrony górskiego siedliska małpy wąskonosej. Park, zgodnie z raportem, jest pierwszym obszarem chronionym w Myanmarze, który został utworzony „poprzez kompleksowy proces konsultacji z ludnością rdzenną.”

„Rząd planuje ogłoszenie Parku Narodowego Imawbum w tym roku, ponieważ proces bezpłatnych i uprzednich świadomych konsultacji ze wszystkimi okolicznymi społecznościami lokalnymi został zakończony, a wszystkie społeczności lokalne i odpowiednie lokalne, regionalne i krajowe agencje rządowe wyraziły na to zgodę” – powiedział Momberg. „Park będzie zarządzany we współpracy z lokalnymi społecznościami.”

Programy świadomości społeczności, mające na celu zniechęcenie do polowania na małpę, również przynoszą pewne rezultaty, twierdzą naukowcy.

„Podczas gdy lokalne społeczności nadal polują na wspólne gatunki, nie widzieliśmy żadnych dowodów na to, że lokalni ludzie celują w małpę wąskonosą” – powiedział Momberg.

Yin Yang, prymatolog i doktorant na Australian National University, który bada małpy wąskonose, powiedział, że wysiłki FFI pomogły zmniejszyć skalę polowań w siedlisku gatunku otaczającym obszar rzeki Maw w Myanmarze.

„Jednak polowania są nadal dużym zagrożeniem w Myanmarze, zwłaszcza poza obszarem rzeki Maw”, Yang powiedział Mongabay w e-mailu. „W zeszłym roku policja leśna Nujiang skonfiskowała ciężarówkę pełną szkieletów małp wędzonych przemycanych z Myanmaru. Wśród nich był jeden cały szkielet czarnego snubby i 16 całych szkieletów langurów Shortridge’a (Trachypithecus shortridgei), 23 całe szkielety makaków assamskich (Macaca assamensis) i 4 całe szkielety makaków ogoniastych (Macaca arctoides). W 2016 r. myśliwy z Mjanmy sprzedał również martwe ciało makaka czarnego do Chin. Dlatego polowania nadal stanowią znaczne zagrożenie w Myanmarze.”

Niemowlęta małpy czarnogłowej myanmarskiej. Obraz przez Dong Shaohua.

W Chinach, sytuacja jest „lepiej niż wcześniej”, Xiao powiedział. Obie potwierdzone populacje Myanmar snub-nosed małpy w Chinach występują na zalesionych zboczach pasma górskiego Gaoligong, w pobliżu granicy z Myanmar.

Większość ich siedliska tam spada w Gaoligongshan Narodowy Rezerwat Przyrody. A populacje, które występują poza rezerwatem zostaną włączone do proponowanego Parku Narodowego Nujiang Grand Canyon, zgodnie z raportem.

„Nie sądzę, że istnieje tendencja spadkowa populacji w Chinach,” Xiao said.

Despite these protections, hunting and habitat degradation, primarily resulting from illegal logging, continues to threaten the monkeys, Yang said. Na przykład, pułapki kamery ustawione przez zespół Yanga w jednym z siedlisk małp sfotografował myśliwych z bronią. „Narodowy Rezerwat Przyrody jest zbyt duży, a każdy centymetr rezerwatu nie może być monitorowany i zarządzany z powodu ograniczonego personelu i funduszy” – powiedział Yang. „Jeśli te zagrożenia mogą zostać usunięte, myślę, że dwie populacje mogą wzrosnąć i stać się populacjami źródłowymi.”

Yang dodał, że polowanie było głęboko zakorzenione w historii lokalnych ludzi, a polowanie na dzikie zwierzęta było często źródłem uzupełniającego białka i dochodów dla wielu ubogich lokalnych mniejszości. „Dlatego bardzo trudno jest obecnie całkowicie wyeliminować polowania”, powiedział.

W raporcie przyznano, że wspieranie opcji utrzymania, które łagodzą ubóstwo i zmniejszają zależność od polowań i zmiennych upraw, jest niezbędne dla długoterminowej ochrony gatunku.

Ogółem jednak badacze czują nadzieję.

„Prawne ustanowienie i skuteczne zarządzanie Parkiem Narodowym Imawbum, jak również lepsza współpraca transgraniczna między Mjanmą a Chinami może znacząco przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wyginięcia małpy wąskonosej i innych globalnie zagrożonych gatunków” – powiedział Momberg.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.