Hugh Moore Park to park miasta Easton położony pomiędzy rzeką Lehigh i kanałem Lehigh. Obejmuje 520 akrów (2,1 km2), w tym część rzeki Lehigh i sekcję 8 kanału Lehigh. Obszar znany obecnie jako Hugh Moore Park był pierwotnie parkiem przemysłowym, zbudowanym z powodu dużej ilości węgla antracytowego sprowadzanego w dół Lehigh Canal z dzisiejszego Jim Thorpe w Pensylwanii
Park został zakupiony przez miasto Easton w 1962 roku, za pieniądze ofiarowane przez Hugh Moore’a. To zapoczątkowało powstanie Pennsylvania Canal Society w 1966 roku, a ostatecznie doprowadziło do powstania Narodowego Muzeum Kanału. W trakcie realizacji kilku planów zagospodarowania tej części, ulepszenia parku i jego infrastruktury stale poprawiały doświadczenia odwiedzających.Ulepszenia te obejmują ścieżkę rowerową/pieszą, wodowanie łodzi, pawilony, jak również zachowanie ruin przemysłowych i trzech śluz, w tym jedynej działającej śluzy w Pensylwanii i New Jersey
The Delaware & Lehigh National Heritage Corridor, który połączył się z National Canal Museum, jest odpowiedzialny za utrzymanie i interpretację historycznych struktur i miejsc w obrębie 260 akrów (1,1 km2), które składają się na Hugh Moore Park (ignorując powierzchnię wody), National Register Historic District. Obejmują one sekcję 8 kanału Lehigh i jego trzy działające śluzy, dom ślusarza, ruiny trzech XIX-wiecznych obszarów przemysłowych oraz Change Bridge, jeden z pierwszych żelaznych mostów wiszących zbudowanych w Ameryce.
Centrum EmrickEdit
Centrum Technologiczne Elaine i Petera Emricków to dwupiętrowy budynek z cegły o powierzchni 14 000 stóp kwadratowych (1 300 m2), zbudowany tak, aby przypominał fabrykę, której podobne obiekty można było zobaczyć w całym parku. W budynku znajduje się recepcja, pomieszczenia wystawowe, biura oraz Archiwum Parku i Muzeów Hugh Moore’a.
Budynek został otwarty w 2007 roku. Wystawa inauguracyjna, „From this Valley: Iron, Steel and the Birthplace of the American Industrial Revolution”, opowiada o powstaniu Lehigh Valley jako potęgi przemysłowej. W 2012 roku Narodowe Muzeum Kanału przeniosło się z Two Rivers Landing do Centrum Emrick i przeniosło tam większość eksponatów oraz praktyczne stanowiska edukacyjne. Przeniesione muzeum, które sąsiaduje z ciągniętą przez muły łodzią kanałową Josiah White II, zostało otwarte w weekend Memorial Day 2012. W 2013 roku przeszło pod działanie Delaware & Lehigh National Heritage Corridor, a w 2017 roku zakończyło fuzję z nimi.
ArchivesEdit
Obecnie w Emrick Technology Center znajduje się również archiwum Narodowego Muzeum Kanału. Od momentu powstania instytucji i przez wszystkie jej wcielenia, począwszy od pierwszego planu generalnego, istniały przepisy dla Narodowego Muzeum Kanału, aby zachować transport i historię przemysłową tego obszaru. Od 1985 roku i nabycia nieruchomości w tym celu, kolekcja przeszła szybki wzrost i jest obecnie głównym miejscem informacji dotyczących transportu kanałowego w Ameryce i technologii Lehigh Valley
Zbiory muzeum odzwierciedlają te obszary i dokumentują historię amerykańskich kanałów i żeglownych rzek, jak również powiązanych z nimi gałęzi przemysłu w Lehigh Valley. According to the museum website:
„The museum’s holdings include: 3 753 artefaktów; 3 890 szpul filmu, kaset wideo , i taśm audio (historii mówionej); 52 782 slajdów, fotografii i negatywów; 31 824 rysunków inżynierskich; biblioteka ponad 13 483 woluminów; 736 stóp liniowych materiałów rękopiśmiennych; i 261 rolek mikrofilmu.”
W uzupełnieniu do dużej ilości historycznych artefaktów i danych, muzeum zatrudnia również historyka wewnętrznego, dostępnego dla wykładów, badaczy i zapytań.
Dom LokajaEdit
Dom Lokaja, z muzeum na pierwszym piętrze, to odrestaurowany dom lokaja położony między rzeką Lehigh a śluzą 8 na kanale Lehigh. Dom Ślusarza reprezentuje warunki życia i pracy ludzi z XIX i początku XX wieku.
Dom Ślusarza został zbudowany dla osoby odpowiedzialnej za obsługę śluzy. W celu zapewnienia obsługi śluzy, dom został zbudowany jak najbliżej śluzy. Because of this, the opinion was that there was no reason for someone in the house to be unable to come out and operate the lock.
Opened in 1974, this museum is decorated period appropriately and is meant to provide a rough equivalent of what working on the canal would entail. Przewodnicy w kostiumach zapewniają tło i informacje podczas zwiedzania pomieszczeń domu.
Josiah White IIEdit
Josiah White II jest obecną łodzią używaną do przejażdżki łodzią po kanale. Jest to łódź o stalowym kadłubie zbudowana w 1993 roku przez Bethlehem Steel w stoczni Sparrows Point w Maryland.
Oryginalna łódź kanałowa, nazwana Josiah White, służyła latem od 1978 do 1993 roku, kiedy to pozwolono jej zatonąć w pobliżu bramy doprowadzającej do kanału. Obecnie służy jako pomoc wizualna do przejażdżki łodzią po kanale
Przejażdżka łodzią po kanale została opracowana w celu zapewnienia kontekstu i informacji historycznych do kanału, w tym informacji o budowaniu, życiu i pracy na kanale. Prowadzona przez dwa muły o imionach Hank i George, przejażdżka próbuje odtworzyć uczucie poruszania się po kanale w okresie jego funkcjonowania. Przeciętne przejażdżki trwają 40 minut i omawiają wiele tematów, które zazwyczaj obejmują:
- Muły
- Podnośniki mułów
- Właściwości kanału
- Historia kanału
.