10-.20 System rozmieszczenia elektrod |
 |
|
|
System 10-20 rozmieszczenia elektrod jest metodą stosowaną do opisania lokalizacji elektrod skóry głowy. Te elektrody skóry głowy są używane do rejestrowania elektroencefalogramu (EEG) za pomocą maszyny zwanej elektroencefalografem. EEG jest zapisem aktywności mózgu. Zapis ten jest wynikiem aktywności tysięcy neuronów w mózgu. Wzorzec aktywności zmienia się w zależności od poziomu pobudzenia danej osoby – jeśli osoba jest zrelaksowana, to EEG ma wiele fal wolnych; jeśli osoba jest podekscytowana, to EEG ma wiele fal szybkich. EEG jest wykorzystywane do rejestrowania aktywności mózgu do wielu celów, w tym do badania snu oraz do pomocy w diagnozowaniu zaburzeń mózgu, takich jak padaczka. |
System 10-20 opiera się na związku między lokalizacją elektrody a leżącym u jej podstaw obszarem kory mózgowej. Każdy punkt na tym rysunku po lewej stronie oznacza możliwą pozycję elektrody. Każde miejsce posiada literę (identyfikującą płat) oraz numer lub inną literę identyfikującą położenie półkuli. Litery F, T, C, P i O oznaczają płat czołowy, skroniowy, środkowy, ciemieniowy i potyliczny. (Zauważ, że nie ma „płata centralnego”, ale jest to tylko używane do celów identyfikacji). Numery parzyste (2,4,6,8) odnoszą się do prawej półkuli, a numery nieparzyste (1,3,5,7) do lewej półkuli. Litera z odnosi się do elektrodeplacji umieszczonej na linii środkowej. Należy również zauważyć, że im mniejsza liczba, tym bliżej linii środkowej znajduje się pozycja.
Nasion – punkt między czołem a nosem.
Inion – guzek z tyłu czaszki.
„10” i „20” odnoszą się do 10% lub 20% odległości międzyelektrodowej.
  |
Krótki przykład sygnału EEG |
.