W 1964 roku, zespół ponownie nagrał „Walk – Don’t Run” z panem Edwardsem na czele i nową aranżacją. Piosenka osiągnęła Top 10 again.
Niemal 50 lat później, Pan Edwards powiedział, że miał co najmniej dwa więcej aranżacji piosenki. „Może uda mi się ją wydać i kto wie, może znów będę miał z niej kolejny przebój” – powiedział w 2011 roku portalowi Ultimate Guitar.
Drugim największym przebojem Ventures była ich wersja piosenki przewodniej z długogrającego programu telewizyjnego CBS „Hawaii Five-O”, która w 1969 roku trafiła na pozycję nr 4. Stała się ona koncertową podstawą zarówno dla grupy, jak i dla pana Edwardsa jako wykonawcy solowego.
Nole Floyd Edwards urodził się 9 maja 1935 roku w Lahoma, Okla. Jego ojciec, Elbert, i matka, była Nannie Mae Quinton, byli migrującymi pracownikami przemysłu owocowego. W rodzinie gitarzystów, skrzypków, pianistów i banjo graczy, młody Nokie grał na gitarze w wieku 5.
Około tego czasu, Edwardses – który do tego czasu miał 11 dzieci – opuścił swoją ziemię, następnie własnością jego matki i jej rodziny Cherokee, po gwałtownych sporach z kupcami, którzy chcieli je sprzedać, Judy Edwards powiedział. Uciekli wozem ciągniętym przez konia, przemierzyli Wielkie Równiny, zatrzymali się na jakiś czas w Idaho i osiedlili się w Puyallup, Wash, na południe od Seattle.
Pan Edwards pozostał z Ventures do 1968 roku, wrócił w 1972 i został do 1984 roku.
„Opuszczał grupę kilka razy,” powiedział pan Wilson w wywiadzie telefonicznym. „Powiedział: 'Jestem zmęczony graniem w kółko tych samych piosenek’. „
Po tym, sporadycznie nagrywał i koncertował z Ventures, czasami w Japonii, gdzie były popularne przez dziesięciolecia. Zespół, który wciąż jest aktywny, przeszedł przez różne permutacje. Pan Wilson przeszedł na emeryturę w 2015 roku, ale nadal okazjonalnie nagrywa; pan Bogle zmarł w 2009 roku.
.