Owen Glendower gl?ndou??r, gl?ndou?r , walijski Owain Glyndwr, 1359??1416?, walijski przywódca narodowy. Jako potomek książąt Powys, przez matkę rościł sobie prawa do ziem Rhysa ap Gruffydda, był więc jednym z najpotężniejszych walijskich lordów. Po studiach prawniczych w Londynie i walkach w armii angielskiej powrócił do Walii. W 1400 r. stanął na czele buntu przeciwko angielskiemu panowaniu. Bezpośrednią przyczyną była kłótnia z jego sąsiadem, lordem Greyem z Ruthin, angielskim baronem pogranicza, ale głębsze przyczyny narodowego przewrotu, który nastąpił, leżały w walijskim antagonizmie wobec angielskich władców, walijskiej niechęci do niesprawiedliwych angielskich praw i administracji oraz powszechnym niezadowoleniu ekonomicznym. Owen, ogłoszony (1400) przez swoich zwolenników księciem Walii, przez lata podtrzymywał bunt przeciwko Henrykowi IV w Anglii. W 1402 r. pojmał sir Edmunda de Mortimera, którego bratanek, 5. earl March, miał pretensje do angielskiego tronu, i zapewnił sobie jego poparcie. Następnie sprzymierzył się z niezadowoloną rodziną Percych (sir Henry Percy; jego ojciec, Henry Percy, 1. hrabia Northumberland; i Thomas Percy, hrabia Worcester). Klęska Percy’ch w bitwie pod Shrewsbury w 1403 r. (w której Owen nie brał udziału) była tylko chwilowym niepowodzeniem walijskiego wodza. W następnym roku pokazał swoje umiejętności jako odważny partyzant, zdobywając kluczowe zamki Aberystwyth i Harlech. Został uznany przez Karola VI francuskiego, z którym zawarł (1404) sojusz i zwołał (1405) własny parlament. Niepowodzenie wyprawy z Francji w jego imieniu (1405?6) osłabiło go jednak, a odzyskanie przez Anglików Aberystwyth (1408) i Harlech (1409) uczyniło go bezsilnym. Zniknął w górach i odmówił skorzystania z ogólnej amnestii oferowanej przez Henryka V.
Zobacz biografię autorstwa G. Williamsa (1966).