Porównanie wielkości Pachycrocuta Brevirostris do współczesnej hieny.
Pachyrocuta! Olbrzymia hiena, z potężnymi szczękami zdolnymi do łamania kości słoni! Niedźwiedź jaskiniowy! Masywna bestia, której bał się i czcił wczesny człowiek! KTO JEST… NAJBARDZIEJ ZABÓJCZY?!?!?!
| Pachycrocuta breviostris | |
|---|---|
|
Zasięg |
Wschodnia Afryka, części Eurazji |
|
Wielkość |
Wysokość: 100 cm (39 in) przy ramieniu Waga: 190 kg (420 lb) |
|
Prey |
Duże zwierzęta |
|
Broń |
Silne szczęki, ostre zęby, pazury |
|
Stan bojowy |
W rezerwie, będzie walczył z Niedźwiedziem jaskiniowym |
Opis
Pachycrocuta to rodzaj prehistorycznych hien. Największym i najlepiej zbadanym gatunkiem była olbrzymia hiena Pachycrocuta brevirostris, która stała około 100 cm (39 cali) przy ramieniu i mogła ważyć 190 kg (420 lb)]] – wielkość lwicy. To czyniłoby ją największą hieną, jaka kiedykolwiek żyła. Żyła w okresie od środkowego pliocenu do środkowego plejstocenu, około 3 milionów do 500 tysięcy lat temu. Skamieniałe szczątki zostały znalezione w wielu miejscach w Eurazji oraz południowej i wschodniej Afryce. Większość materiału składa się z fragmentarycznych szczątków, zwykle czaszki, ale w słynnym stanowisku Zhoukoudian odkopano bardzo obszerny materiał kostny, który prawdopodobnie reprezentuje szczątki zwierząt, które wykorzystywały te jaskinie jako legowiska przez wiele tysiącleci,]] natomiast na zachodnim krańcu ich dawnego zasięgu, ogromny zbiór skamieniałości plejstoceńskich w Venta Micena w południowo-wschodniej Hiszpanii również reprezentuje jamę.
Prawdopodobnie był to łowca małych stad dużych zwierząt (do wielkości jelenia, a czasami większych), a także padlinożerca. Prawdopodobnie preferował to drugie zajęcie, ponieważ był bardzo ciężkim zwierzęciem, nie stworzonym do ścigania ofiar na duże odległości. W tym aspekcie różniłaby się od dzisiejszej hieny plamistej, która jest zwierzęciem bardziej zwinnym i wbrew swojemu wizerunkowi padlinożercy zwykle sama zabija swój pokarm, ale często jest wypierana przez lwy. Najwyraźniej była na tyle blisko ekologicznie mniejszego (ale wciąż dużego) krewniaka Pliocrocuta perrieri, że nigdy nie znaleziono ich jako współczesnych skamieniałości w tym samym regionie.
Inne proponowane gatunki, P. robusta i P. pyrenaica, są gorzej zbadane; ten pierwszy może być po prostu wyjątkowo dużym europejskim paleogatunkiem hieny brunatnej, Hyaena brunnea. Czasami do tego rodzaju (jako Pachycrocuta bellax) zalicza się wymarłą olbrzymią hienę pręgowaną, Hyaena bellax.
.