W roku modelowym 1957 firma Studebaker-Packard wykorzystała swój najwyższy model, President, dodała zmieniony grill i światła tylne wraz z deską rozdzielczą w stylu Packarda i nazwała samochód Packard Clipper. W 1957 r. wyprodukowano dwa modele, czterodrzwiowy Town Sedan i kombi Clipper Country Sedan.
Części przeniesione z wcześniejszych modeli Packarda obejmowały światła tylne, osłony kół, litery blokowe na masce, instrumenty i radia. Brwi reflektorów i przedni zderzak zostały wystylizowane tak, aby nadać im wygląd Packarda. Ozdoba maski silnika z 1955 roku została zmodyfikowana tak, aby pasowała do kształtu maski Studebakera, a długie, szerokie listwy boczne zostały zaprojektowane tak, aby przypominały ostatnie elementy wykończenia Packarda. Wytłaczana nakładka na dolne błotniki tylne również nadała im linię marszczenia nadwozia sugerującą boczne wykończenie modelu Caribbean z 1956 r.
Deska rozdzielcza i wnętrze były stylizowane na Packarda. Niektóre cechy byłego prezydenta, takie jak tylny składany podłokietnik siedzeń i podłokietniki drzwi były zarezerwowane dla Clipperów, z dodatkiem popielniczek montowanych na drzwiach, wykładzin dywanowych o grubym runie i ekskluzywnych tkanin/winylowych w stylu Packarda. Inne unikalne cechy obejmowały światła pod deską rozdzielczą, w pełni wyściełaną górną część deski rozdzielczej (która niestety nie trzymała się dobrze przez długi czas na słońcu), wyściełane osłony przeciwsłoneczne i pozłacany pierścień klaksonu.
Kiedy dealerzy Packarda zobaczyli samochód wynikowy na regionalnych pokazach, reakcja była szybka, zła i głośna. Wielu dealerów uznało, że Clipper jest zbyt podobny do Studebakera, na którym był oparty i całkowicie zrezygnowało z marki Packard. Sprzedaż osiągnęła niski poziom 4 809 sztuk, z których prawie wszystkie były modelami Town Sedan. Krytycy nadali samochodom szyderczą nazwę „Packardbaker”.
W celu wyprodukowania silnika o odpowiedniej mocy dla Packarda, zastosowano doładowaną przez McCullocha wersję Studebakera 289 cali (4,7 l) z silnikiem V8 typu small-block, co dało moc 275 KM (205 kW), równoważną silnikom Packarda używanym rok wcześniej (i podobnie używanym w Studebakerze Golden Hawk). Ponieważ samochody z nadwoziem Studebaker były nieco lżejsze od Packardów z poprzedniego roku, gama Packardów z 1957 r. charakteryzowała się wyjątkowymi osiągami jak na tamte czasy.
Pisarz i historyk motoryzacji Richard Langworth zauważył, że choć samochody te nie były prawdziwymi Packardami, były jednak bardzo dobrymi Studebakerami.