Paradoksem naszego czasu w historii jest to, że mamy wyższe budynki, ale krótsze temperamenty; szersze autostrady, ale węższe punkty widzenia. Wydajemy więcej, ale mamy mniej; kupujemy więcej, ale cieszymy się mniej. Mamy większe domy i mniejsze rodziny; więcej udogodnień, ale mniej czasu. Mamy więcej stopni, ale mniej rozsądku; więcej wiedzy, ale mniej osądu; więcej ekspertów, ale więcej problemów; więcej medycyny, ale mniej dobrego samopoczucia.
Pijemy za dużo, palimy za dużo, wydajemy zbyt lekkomyślnie, śmiejemy się za mało, jeździmy za szybko, denerwujemy się za bardzo, zostajemy za późno, wstajemy zbyt zmęczeni, czytamy za mało, oglądamy telewizję za dużo i modlimy się za rzadko. Pomnożyliśmy nasz dobytek, ale obniżyliśmy nasze wartości. Za dużo mówimy, za rzadko kochamy i za często nienawidzimy.
Nauczyliśmy się, jak zarabiać na życie, ale nie na życie. Dodaliśmy lat do życia, a nie życia do lat. Byliśmy całą drogę na księżyc i z powrotem, ale mamy problemy z przejściem przez ulicę, aby spotkać nowego sąsiada. Podbiliśmy przestrzeń kosmiczną, ale nie wewnętrzną. Zrobiliśmy większe rzeczy, ale nie lepsze.
Oczyściliśmy powietrze, ale zanieczyściliśmy duszę. Podbiliśmy atom, ale nie nasze uprzedzenia. Piszemy więcej, ale uczymy się mniej. Planujemy więcej, ale osiągamy mniej. Nauczyliśmy się pędzić, ale nie czekać. Budujemy więcej komputerów, aby pomieścić więcej informacji, aby wyprodukować więcej kopii niż kiedykolwiek, ale komunikujemy się coraz mniej.
To są czasy szybkich pokarmów i powolnego trawienia; wielkich ludzi i małych charakterów; gwałtownych zysków i płytkich związków. Są to dni dwóch dochodów, ale więcej rozwodów; fancier domy, ale rozbite domy. Są to dni szybkich wycieczek, pieluch jednorazowych, moralności do wyrzucenia, jednonocnych przygód, ciał z nadwagą i pigułek, które robią wszystko, od rozweselania, do uciszania, do zabijania. To czas, kiedy wiele jest w oknie wystawowym, a nic w magazynie. Czas, w którym technologia może przynieść ten list do ciebie, i czas, w którym możesz wybrać albo podzielić się tym spostrzeżeniem, albo po prostu uderzyć delete.
Pamiętaj, spędź trochę czasu ze swoimi bliskimi, ponieważ oni nie będą w pobliżu na zawsze.
Pamiętaj, aby powiedzieć miłe słowo komuś, kto patrzy na ciebie w zachwycie, ponieważ ta mała osoba wkrótce dorośnie i opuści twoją stronę.
Pamiętaj o ciepłym uścisku tego, kto jest obok Ciebie, ponieważ jest to jedyny skarb, jaki możesz dać swoim sercem i nie kosztuje on ani centa.
Pamiętaj, aby powiedzieć „kocham Cię” swojemu partnerowi i swoim bliskim, ale przede wszystkim, aby to powiedzieć. Pocałunek i uścisk wyleczy ból, gdy pochodzi on z głębi ciebie.
Pamiętaj, aby trzymać się za ręce i pielęgnować ten moment, ponieważ pewnego dnia tej osoby już tam nie będzie.
Daj czas na miłość, daj czas na rozmowę, i daj czas na dzielenie się cennymi myślami w twoim umyśle
**To było oryginalnie napisane przez Dr. Bob Morehead, ale zostało nieco zmienione podczas bouncing around w Internecie od 1998 roku**
Obraz z LIFE Magazine