As cars rumble continuously down highways worldwide, it turns out some of the asfalt they grip to may come from lakes. Nie z wody, ale z ropy naftowej. Przypadek w punkcie: Pitch Lake, naturalnie występujące jezioro asfaltowe, które znajduje się na południowo-zachodnim wybrzeżu Trynidadu.
To jezioro jest regularnie uzupełniane ropą naftową, która przesącza się spod ziemi, i powstało w podobny sposób jak La Brea Tar Pits w Los Angeles i jezioro Bermudez w Wenezueli.
Pitch Lake na wyspie Trynidad. (Credit: Carl Ungewitter via Wikimedia Commons)
Pitch Lake uważa się, że powstało tysiące lat temu, kiedy karaibska płyta tektoniczna wsunęła się pod inną. Ta subdukcja wytworzyła ciśnienie pomiędzy dwoma płytami, które wypchnęło ropę z głębokich podziemnych złóż do basenu.
Złoża te koncentrują się z czasem i tworzą asfalt (zwany również bitumem lub smołą), który może być wykorzystywany w budowie dróg. Na jeziorze Pitch Lake, duża ilość jest skoncentrowana na powierzchni jeziora, która obejmuje około 100 akrów kwadratowych. Pod powierzchnią jeziora ropa sięga 250 stóp w głąb.
Podgląd z bliska drewna osadzonego na powierzchni jeziora Pitch Lake. (Credit: Carl Ungewitter via Wikimedia Commons)
Większość asfaltu na świecie pochodzi z przemysłowej ropy naftowej, ale naturalne źródła przyczyniają się do całości, przy czym szacuje się, że 70 procent całego asfaltu jest wykorzystywane do budowy dróg. Jezioro Pitch Lake wydobywa dziesiątki tysięcy ton asfaltu rocznie.
Wydobycie asfaltu z jeziora rozpoczęło się w 1867 roku i jest kontynuowane do dziś przez państwową firmę Lake Asphalt of Trinidad and Tobago. Całkowite rezerwy asfaltu w Pitch Lake szacuje się na 6 milionów ton, ale są one stale uzupełniane z ropy naftowej znajdującej się poniżej.