Interaktywna mapa Jedwabnego Szlaku
Kliknij na mapę, aby zmienić miejsce rozdzielenia obrazów.
Kliknij na mapę, aby zmienić miejsce oddzielenia obrazów.
Jedwabny Szlak, lub drogi, był siecią lądowych szlaków handlowych, które łączyły Chiny z krajami śródziemnomorskimi. Od starożytnej stolicy Chin Chang’an, obecnie Xi’an, Jedwabny Szlak przebiegał przez wąski chiński korytarz Hexi, zanim rozprzestrzenił się na południe do Indii, dzisiejszego Afganistanu i Pakistanu, lub dalej na zachód do Samarkandy, Buchary, Persji i wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego.
Przez około tysiąc lat karawany wielbłądów obładowane rubinami, jadeitami, bursztynami, piżmem i oczywiście jedwabiem przemierzały tę drogę.
Ale jedwab nie był jedynym skarbem, który przemierzał starożytny szlak handlowy. Idee również torowały sobie drogę wzdłuż Jedwabnego Szlaku, oryginalnej superautostrady informacyjnej. Najbardziej wpływową z nich był buddyzm.
Dunhuang był jedną z najważniejszych oaz Jedwabnego Szlaku. W pobliżu miasta, na skraju dzisiejszej prowincji Gansu, Jedwabny Szlak rozdzielił się na dwie części, aby ominąć brzegi pustyni Taklamakan. Drogi spotkały się ponownie 2200 kilometrów dalej, w oazie Kaszgar. Ale między tymi dwiema oazami leżał najbardziej niebezpieczny teren Jedwabnego Szlaku.
Wśród zagrożeń były głód, pragnienie, bandyci i dzikie burze piaskowe, które potrafiły pogrzebać całe karawany. Dla tych, którzy podróżowali na zachód, Dunhuang był ostatnim przystankiem, gdzie karawany mogły odpocząć i uzupełnić zapasy, zanim stanęły w obliczu pustyni. Dla tych, którzy zmierzali na wschód, była to pierwsza oaza na chińskiej ziemi.
Każdy podróżnik chciałby wyrazić wdzięczność za przetrwanie takiej podróży lub pomodlić się o bezpieczne wybawienie przed wyruszeniem w drogę. Jaskinie Tysiąca Buddów, tuż obok Dunhuang, stały się miejscem, gdzie podróżnicy mogli to zrobić i stały się jednym z najświętszych miejsc Jedwabnego Szlaku. W 500 zachowanych malowanych jaskiniach znajduje się największa na świecie galeria sztuki buddyjskiej.