Primo Levi, (ur. 31 lipca 1919 r., Turyn, Włochy – zm. 11 kwietnia 1987 r., Turyn), włosko-żydowski pisarz i chemik, znany ze swojej powściągliwej i poruszającej autobiograficznej relacji i refleksji na temat przetrwania w nazistowskich obozach koncentracyjnych.
Levi został wychowany w małej społeczności żydowskiej w Turynie, studiował na Uniwersytecie w Turynie, i ukończył summa cum laude w chemii w 1941 roku. Dwa lata później dołączył do przyjaciół w północnych Włoszech, próbując nawiązać kontakt z ruchem oporu, ale został schwytany i wysłany do Auschwitz. Levi pracował tam jako robotnik niewolniczy w fabryce gumy syntetycznej I.G. Farbenindustrie. Po wyzwoleniu Auschwitz przez Sowietów w 1945 roku, Levi powrócił do Turynu, gdzie w 1961 roku został dyrektorem generalnym fabryki produkującej farby, emalie i żywice syntetyczne; związek ten miał trwać około 30 lat.
Pierwsza książka Leviego, Se questo è un uomo (1947; Jeśli to jest człowiek, lub przetrwanie w Auschwitz), wykazała niezwykłe cechy człowieczeństwa i dystansu w analizie okrucieństw, których był świadkiem. Późniejsze utwory autobiograficzne, La tregua (1963; Rozejm, czyli odrodzenie) i I sommersi e i salvati (1986; Utopieni i ocaleni), to kolejne refleksje na temat wojennych doświadczeń. Il sistema periodico (1975; Tablica okresowa) to zbiór 21 medytacji, z których każda nosi nazwę pierwiastka chemicznego, na temat analogii między sferą fizyczną, chemiczną i moralną; spośród wszystkich dzieł Leviego jest to prawdopodobnie jego największy sukces krytyczny i popularny. Pisał również poezję, powieści i opowiadania. Sąd w Turynie orzekł, że jego śmierć w 1987 r. była samobójstwem, co zostało powszechnie przyjęte, ale przez niektórych kwestionowane.
The Complete Works of Primo Levi (2015) zawiera angielskie przekłady całej jego twórczości, w tym utwory nigdy wcześniej niedostępne dla czytelników anglojęzycznych.