Prowincja Tierra Firme

Podczas hiszpańskiego imperium w Nowym Świecie, jej kontynentalne posiadłości nadmorskie otaczające Morze Karaibskie i Zatokę Meksykańską były określane wspólnym mianem hiszpańskiego Main. Południowa część tych nadmorskich posiadłości znana była jako Prowincja Tierra Firme, czyli „prowincja kontynentalna” (w odróżnieniu od pobliskich kolonii wyspiarskich).:15 Prowincja Tierra Firme, lub po prostu Tierra Firme, nazywana była również Costa Firme.

.

Prowincja Tierra Firme Provincia de Tierra Firme
1510-1537
Hiszpańska mapa Tierra Firme
Status	Hiszpańska kolonia
Stolica	Santa María la Antigua del Darién Panama City
Wspólne języki	Hiszpański
Religia	Rzymski katolicyzm
Rząd	Monarchia
Król
-. 1516-1556	Charles I
Era historyczna	Cesarstwo Hiszpańskie
– Ustanowione	1510
– Utworzenie Wicekrólestwa Peru	1537
Waluta	Peso
. Poprzedzone przez Poprzedzone przez Rdzenne ludy obu Ameryk . Wicekrólestwo Peru Kapitan generalny Wenezueli

W 1509r, władza została przyznana Alonso de Ojeda i Diego de Nicuesa do kolonizacji terytoriów między zachodnią stroną Zatoki Urabskiej i Cabo de la Vela, i Urabskiej na zachód do Cabo Gracias a Dios w dzisiejszym Hondurasie. Najbardziej wysunięta na zachód część otrzymała nazwę Tierra Firme. Inne prowincje tego regionu w tej epoce to Nueva Andalucia i Veragua lub Castilla del Oro; głównym miastem w Tierra Firme była Santa Maria La Antigua del Darién, obecnie Darién, Panama, w pobliżu ujścia rzeki Tarena.Ideą było stworzenie jednolitej organizacji administracyjnej podobnej do Nueva España (obecnie Meksyk), w pobliżu Kapitanatu Generalnego Gwatemali.

Stara mapa Tierra Firme, ukazująca początkowe podziały regionu

Tierra Firme uzyskała później kontrolę nad innymi terytoriami: Isla de Santiago (obecnie Jamajka), Kajmany; Roncador, Quitasueño, Providencia i inne wyspy znajdujące się obecnie pod kontrolą Kolumbii; oraz terytoria dzisiejszej Kostaryki i Nikaragui aż do Cabo Gracias a Dios. Wschodnia granica Tierra Firme obejmowała również wschodnią stronę Zatoki Darién lub Urabá, wschodnią stronę rzek Atrato i Truando, kończąc się na Cabo Marzo po stronie Pacyfiku. Pomiędzy tymi granicami leżą Santa Maria La Antigua Del Darien po stronie Zatoki Urabskiej i Jurado po stronie Pacyfiku.

Gdy państwa Ameryki Środkowej uzyskały niepodległość, dokładne granice były niejasne. Na przykład, niektóre starożytne mapy i źródła historyczne sugerują, że całe wybrzeże karaibskie aż do Cabo Gracias a Dios było częścią Tierra Firme lub Castilla Del Oro. Z drugiej strony, obejmowałoby to zaludnione regiony Wybrzeża Moskitów, które nigdy nie były pod faktycznym panowaniem Tierra Firme. Spory o obie granice Panamy zostały ostatecznie rozwiązane przez umowy odpowiednio z Kostaryką i Kolumbią.