Algorytmy routingu w kontekście sieci mogą być różnie klasyfikowane. Wcześniejsza klasyfikacja opiera się na budowaniu i modyfikowaniu tablicy routingu. Może się to odbywać w dwojaki sposób statycznie lub dynamicznie. Dokładniej są one znane jako statyczne i dynamiczne routing odpowiednio.
W statycznego routingu, tabela jest ustawiona i modyfikowane ręcznie, podczas gdy w dynamicznym routingu tabela jest zbudowana automatycznie z pomocą protokołów routingu. Routing dynamiczny jest preferowany nad routingiem statycznym z powodu głównego problemu w routingu statycznym, gdzie w przypadku awarii łącza / węzła system nie może odzyskać. Routing dynamiczny przezwycięża ograniczenia routingu statycznego.
Routing jest procesem przekazywania pakietów z jednej sieci do innej sieci i dostarczanie pakietów do hostów. Ruch jest kierowany do wszystkich sieci w sieci internetowej przez routery. W procesie routingu router musi znać następujące rzeczy:
- Adres urządzenia docelowego.
- Sąsiednie routery w celu uzyskania informacji o sieciach zdalnych.
- Możliwe trasy do wszystkich sieci zdalnych.
- Najlepsza trasa z najkrótszą ścieżką do każdej sieci zdalnej.
- Jak informacje o routingu mogą być weryfikowane i utrzymywane.
Treść:
| Podstawa porównania | Rutowanie statyczne | Rutowanie dynamiczne |
|---|---|---|
| Konfiguracja | Ręczna | Automatyczna |
| Budowanie tablicy routingu | Lokalizacje routingu są ręczniewpisywane | Lokalizacje są dynamicznie wypełniane w tabeli. |
| Routes | User defined | Routes are updated according to change in topology. |
| Routing algorithms | Doesn’t employ complex routing algorithms. | Uses complex routing algorithms to perform routing operations. |
| Implemented in | Small networks | Large networks |
| Link failure | Link failure obstructing the rerouting. | Link failure doesn’t affect the rerouting. |
| Bezpieczeństwo | Zapewnia wysokie bezpieczeństwo. | Mniej bezpieczne ze względu na wysyłanie rozgłoszeń i multicastów. |
| Protokoły routingu | Żadne protokoły routingu nie są wykorzystywane w tym procesie. | Protokoły routingu takie jak RIP, EIGRP, itp. są zaangażowane w proces routingu. |
| Dodatkowe zasoby | Nie są wymagane | Potrzebuje dodatkowych zasobów do przechowywania informacji. |
Definicja routingu statycznego
Ruting statyczny nie wiąże się z żadnymi zmianami w tablicy routingu, chyba że administrator sieci zmieni lub zmodyfikuje je ręcznie. Algorytmy routingu statycznego działają dobrze tam, gdzie ruch w sieci jest przewidywalny. Jest to proste do zaprojektowania i łatwe do wdrożenia. Nie ma wymogu złożonych protokołów routingu.
Decyzje dotyczące routingu nie są podejmowane przez aktualną topologię lub ruch, ponieważ statyczne systemy routingu nie mogą reagować na zmiany w sieci, więc nie wymaga dodatkowych zasobów, aby dowiedzieć się zmian. To jest powód, routing statyczny jest uważany za nieodpowiedni dla dużych i stale zmieniających się sieci.
Static routing jest również znany jako non-adaptive routing, który umożliwia wstępnie obliczonej trasy być wprowadzane do routerów offline. Odległość administracyjna jest metryką służącą do pomiaru wiarygodności informacji otrzymanych od routera. Domyślna odległość administracyjna dla trasy statycznej wynosi 1, w związku z czym trasy statyczne będą uwzględniane w tablicy routingu tylko wtedy, gdy istnieje bezpośrednie połączenie z daną siecią. Trasy statyczne mogą być uważane za skuteczną metodę dla małych i prostych sieci, które nie zmieniają się często.
Definicja routingu dynamicznego
Ruting dynamiczny jest nadrzędną techniką routingu, która zmienia informacje o routingu zgodnie ze zmieniającymi się warunkami sieci poprzez badanie przychodzących wiadomości aktualizacji routingu. Kiedy zmiana sieci występuje, wysyła wiadomość do routera, aby określić tę zmianę, a następnie trasy są ponownie obliczane i wysyłane jako nowy komunikat aktualizacji routingu. Wiadomości te przenikają do sieci, umożliwiając routerom odpowiednią zmianę ich tablic routingu.
Technika ta wykorzystuje protokoły routingu do rozpowszechniania wiedzy, takie jak RIP, OSPF, BGP, itp. W przeciwieństwie do routingu statycznego, nie wymaga ręcznej aktualizacji, zamiast tego jest automatyczna i okresowo aktualizuje informacje w tablicy routingu w zależności od warunków panujących w sieci. Aby to zrobić, wymaga dodatkowych zasobów do przechowywania informacji.
Dynamiczny routing lub inaczej nazywany jako routing adaptacyjny. Decyzje dotyczące routingu są zmieniane w tych algorytmach, aby odzwierciedlić zmiany w topologii lub ruchu. Istnieją różne algorytmy adaptacyjne, które mogą być klasyfikowane według źródła informacji (skąd router dostaje informacje, sąsiednie routery lub od wszystkich routerów), zmiany w trasach (czy trasa zmienia się, gdy zmienia się obciążenie lub gdy zmienia się topologia), metryki optymalizacji używane (odległość, liczba węzłów, przepustowość resztkowa).
Trasy, na których wykonywany jest routing dynamiczny są znane jako trasy dynamiczne, gdzie informacja jest odpowiedzią na zmiany w sieci tak, że jest stale aktualizowana. Chociaż, zawsze jest luz między okresem, że sieć zmienia się i kiedy wszystkie routery są informowane o zmianie. Router próbuje dopasować się do zmian w sieci, a to powoduje opóźnienie, które jest również znane jako czas konwergencji. Czas konwergencji musi być krótszy. Większa sieć wymaga dynamicznego routingu, ponieważ z routingiem statycznym większe sieci nie mogą być zarządzane i powodują utratę łączności.
Kluczowe różnice między statycznym i dynamicznym routingu
- Routery są konfigurowane ręcznie, a tabela jest również tworzona ręcznie w routingu statycznym, podczas gdy w dynamicznym routingu konfiguracja i tworzenie tabeli jest automatyczna i napędzana przez router.
- W routingu statycznym, trasy są definiowane przez użytkownika, podczas gdy w routingu dynamicznym trasy są aktualizowane w miarę zmian topologii.
- Ruting statyczny nie stosuje złożonych algorytmów. W przeciwieństwie do tego, routing dynamiczny wykorzystuje złożony algorytm do obliczania najkrótszej ścieżki lub route.
- Dynamiczny routing jest odpowiedni dla dużych sieci, gdzie liczba hostów jest wysoka. Odwrotnie, routing statyczny może być wdrożony w małej sieci.
- Gdy link nie powiedzie się w routing statyczny, przekierowywanie jest przerwane i wymaga ręcznej interwencji do routingu ruchu. W przeciwieństwie do tego, awaria łącza w routingu dynamicznym nie przerywa przekierowywania.
- Rozgłaszanie wiadomości i multicast w routingu dynamicznym czyni go mniej bezpiecznym. Z drugiej strony, routing statyczny nie obejmuje reklamy, co czyni go bardziej bezpiecznym.
- Dynamiczny routing obejmuje protokoły takie jak RIP, EIGRP, BGP, itp. Odwrotnie, routing statyczny nie wymaga takich protokołów.
- Ruting statyczny nie potrzebuje żadnych dodatkowych zasobów, podczas gdy routing dynamiczny wymaga dodatkowych zasobów, takich jak pamięć, przepustowość, itp.
Wady i zalety Routing statyczny
Wady
- Łatwe wdrożenie w małej sieci.
- Nie są wytwarzane narzuty na procesor routera.
- Bezpieczne, ponieważ trasy są zarządzane statycznie.
- Jest przewidywalny, ponieważ trasa do miejsca docelowego jest stała.
- Dodatkowe zasoby (takie jak procesor i pamięć) nie są wymagane, ponieważ mechanizmy aktualizacji nie są potrzebne.
- Zużycie pasma nie jest wymagane między routerami.
Wady
- Nieodpowiednie dla złożonych topologii i dużych sieci.
- Duże sieci zwiększają złożoność konfiguracji i czasochłonność.
- Awaria łącza może utrudniać przekierowywanie ruchu.
- Administrator musi zachować szczególną ostrożność podczas konfigurowania tras.
Wady i zalety routingu dynamicznego
Wady
- Odpowiednie dla wszystkich topologii.
- Rozmiar sieci nie wpływa na operacje routera.
- Topologie są dostosowywane automatycznie do zmiany trasy ruchu.
Wady
- Początkowo może być skomplikowany do wdrożenia.
- Rozgłaszanie i multicasting aktualizacji routingu czynią go mniej bezpiecznym.
- Trasy polegają na aktualnych topologiach.
- Wymagane są dodatkowe zasoby, takie jak procesor, pamięć i przepustowość łącza.
Podsumowanie
Routing jest jedną z najważniejszych operacji sieci komputerowych, w których pakiet danych jest przenoszony ze źródła do miejsca przeznaczenia przy użyciu zoptymalizowanej ścieżki z małym opóźnieniem; ścieżka jest wybierana za pomocą technik routingu. Różnica pomiędzy routingiem statycznym a dynamicznym polega na aktualizacji wpisów w tablicy. W routingu statycznym informacje o routingu są aktualizowane ręcznie, natomiast w routingu dynamicznym informacje są aktualizowane automatycznie przy użyciu protokołów.