Półkrystaliczne tworzywa termoplastyczne
Wspólne materiały półkrystaliczne są zazwyczaj nieprzezroczyste i obejmują:
- Polietylen (PE)
- Polipropylen (PP)
- Tereftalan polibutylenu (PBT)
- Tereftalan polietylenu (PET)
- Polieteroeteroketon (PEEK)
W przeciwieństwie do termoplastów amorficznych, półkryształy mają wysoce uporządkowaną strukturę molekularną z ostrymi punktami topnienia. Podczas gdy materiały amorficzne miękną stopniowo wraz ze wzrostem temperatury, tworzywa półkrystaliczne tego nie robią. Zamiast tego pozostają one w stanie stałym do momentu, w którym zostanie wchłonięta określona ilość ciepła. Następnie szybko zmieniają się w ciecz o niskiej lepkości. Ta temperatura topnienia jest generalnie wyższa niż górny zakres amorficznych tworzyw termoplastycznych.
Pros
Polimery półkrystaliczne tworzą wytrzymałe tworzywa sztuczne z powodu silnych sił międzycząsteczkowych. Bardzo dobrze sprawdzają się w zastosowaniach obejmujących zużycie, łożyska i obciążenia konstrukcyjne. Zapewniają również doskonałą odporność chemiczną, której nie mają materiały amorficzne.
Można oczekiwać bardzo dobrej sztywności i wytrzymałości, dobrej ciągliwości i bardzo niskiego współczynnika tarcia.
Konsekwencje
Nagła temperatura topnienia polimerów półkrystalicznych utrudnia ich termoformowanie. Materiały te są anizotropowe w przepływie, więc kurczą się bardziej w kierunku poprzecznym do przepływu niż wzdłuż kierunku przepływu. Powoduje to niestabilność wymiarową w porównaniu z polimerami amorficznymi. Ponadto, odporność na uderzenia materiałów półkrystalicznych jest w najlepszym przypadku średnia w porównaniu z amorficznymi tworzywami sztucznymi.
Dla producentów, praca z tymi materiałami stanowi wyzwanie. Są one hydrofobowe, chemicznie obojętne i posiadają niską energię powierzchniową, co sprawia, że praca z nimi jest trudna, mimo że te cechy są wysoko oceniane pod względem wydajności.
.